Οι τριετίες και οι «προνομιούχοι» εργαζόμενοι

Έτσι μας θέλουν, εκεί μας σπρώχνουν με τα μέτρα τους: 

Στην ουρά για ένα πιάτο φαΐ - ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ!

Διαβάστε με  προσοχή, ειδικά όσοι είστε παλιότεροι στην «αγορά εργασίας»: Παρά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι δεν πρόκειται να θιγούν οι μισθολογικές ωριμάνσεις, η οριστική κατάργηση των επιδομάτων μισθολογικής ωριμότητας (π.χ. τριετίες) είναι ένα από τα ζητήματα που αναδεικνύει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην πρόσφατη έκθεσή του για την Ελλάδα.

     

Στην έκθεσή του το ΔΝΤ επικροτεί την ουσιαστική κατάργηση της ΕΓΣΣΕ μέσω της νομοθετικής ανάθεσης στην εκάστοτε κυβέρνησης να ορίζει αυτή τον κατώτατο μισθό, η οποία όπως αναφέρει η έκθεση αποτελούσε προγραμματική δέσμευση (προφανώς των μνημονίων που έχουν νομοθετηθεί). Όμως σημειώνουν ότι η κυβέρνηση δεν έχει ακόμα «πλήρως προχωρήσει στη θέσπιση ενός μόνο ελάχιστου μισθού με βάση τη δέσμευση σύμφωνα με το πρόγραμμα» και προσθέτει : «Ειδικότερα, δεν έχουν απαλείψει τα επιδόματα ωριμότητας, που ίσχυαν ιστορικά για τους υφιστάμενους εργαζόμενους.

Αυτή η απόφαση θα επανεξεταστεί στις αρχές του 2014, ανάλογα με τις εξελίξεις στην αγορά εργασίας και τη διοικητική δυνατότητα (σ.σ. σε ελεύθερη μετάφραση πιθανότατα σημαίνει αν οι συνθήκες θα επιτρέπουν στην κυβέρνηση να προωθήσει μια τέτοια ρύθμιση)». Με άλλα λόγια, το ΔΝΤ θεωρεί δεδομένη την κατάργηση των τριετιών τις οποίες η κυβέρνηση «πάγωσε» με την ΠΥΣ τον περασμένο Μάρτη, κάτι που αν συμβεί τότε θα επιβληθεί και νέα μείωση στους κατώτερους μισθούς της ΕΓΣΣΕ από 10% έως και 30% αφήνοντας έτσι ως μοναδικό μισθό τα 586 ευρώ μικτά.

Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο της έκθεσης του ΔΝΤ είναι η επισήμανση πως ο ορισμός του κατώτατου μισθού «θα πρέπει να βοηθήσει στη διευθέτηση του σημαντικού ζητήματος "προνομιούχων" - "μη προνομιούχων" εργαζομένων που χαρακτηρίζει την ελληνική αγορά εργασίας». Η ακριβής ορολογία που χρησιμοποιείται στα αγγλικά είναι «insider-outsider problem». Η ίδια η έκθεση δεν διευκρινίζει σε τι αναφέρεται, ωστόσο υπάρχει μια αστική θεωρία περί προνομιούχων και μη προνομιούχων εργαζόμενων σύμφωνα με την οποία «προνομιούχοι» είναι οι εσωτερικοί εργαζόμενοι σε μια επιχείρηση (απασχολούνται σε μονιμότερη βάση και θεωρείται ότι έχουν υψηλότερο βαθμό ειδίκευσης) και «μη προνομιούχοι» οι εξωτερικοί εργαζόμενοι (που απασχολούνται περιστασιακά ή ως ενοικιαζόμενοι ή με συμβάσεις έργου). Οι εσωτερικοί, δηλαδή, είναι προνομιούχοι γιατί απολαμβάνουν καλύτερες συνθήκες εργασίας και αμοιβές.

Αν αυτό έχει υπόψη του το ΔΝΤ όταν μιλά για εσωτερικούς και εξωτερικούς εργαζόμενους τότε σημαίνει πως περιμένει ο ορισμός από την κυβέρνηση του κατώτατου μισθού να καταργήσει αυτή τη «διάκριση»... προς τα κάτω.

Απόσπασμα από άρθρο του 902.gr