Μπορούμε σήμερα να ζήσουμε καλύτερα

Η ανάπτυξη που υπόσχεται η κυβέρνηση είναι για τα μονοπώλια. Ακόμα κι αν την πετύχει, ο λαός δεν πρόκειται να ανακτήσει κανένα από τα δικαιώματα που έχασε τα τελευταία χρόνια, με ιδιαίτερη ένταση την τελευταία τριετία. Οι νέοι θα συνεχίσουν να παραμένουν άνεργοι σε ποσοστά που θα προσεγγίζουν το 50%, να εναλλάσσουν μεγάλες περιόδους ανεργίας με ημιαπασχόληση, να δουλεύουν με μισθούς πείνας, της τάξης των 511 ευρώ μεικτά. Με αυτά τα λεφτά, που δε φτάνουν ούτε για τα χαράτσια ενός μήνα, θα δυσκολεύουν ολοένα και περισσότερο οι προϋποθέσεις για να κάνει κανείς οικογένεια, να ανταποκριθεί στα στοιχειώδη. Σ' αυτό το μέλλον καταδικάζουν τη νέα γενιά. Οπως ρίχνουν τους εργαζόμενους στον Καιάδα της ανεργίας, της δουλειάς χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, με μισθό 586 ευρώ μεικτά και σύνταξη πείνας τουλάχιστον στα 67. Οπως καταδικάζουν τους συνταξιούχους σε συνθήκες ζωής περασμένων δεκαετιών, σε σπίτια χωρίς θέρμανση, άρρωστους χωρίς φάρμακα και στοιχειώδεις υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας.

Τι διαφορετικό λέει ότι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Θα διαπραγματευτεί ένα καλύτερο τάχα μνημόνιο. Με ποιον; Με την ΕΕ, που από 1/1/2013 έθεσε σε εφαρμογή το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο, το οποίο προβλέπει μνημόνιο σαν αυτό της Ελλάδας για όλα τα κράτη - μέλη, είτε είναι σε κρίση, είτε όχι. Αυτή την ΕΕ λέει πως θα αλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ αν κυβερνήσει, προκειμένου να πετύχει καλύτερους όρους αποπληρωμής του χρέους, το οποίο αναγνωρίζει σαν υποχρέωση του λαού να το πληρώσει, έστω και μέρος από αυτό. Δηλαδή, ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι. Η ΕΕ δεν αλλάζει. Είναι Ενωση των μονοπωλίων και για λογαριασμό της ντόπιας πλουτοκρατίας συμμετέχει και η Ελλάδα. Το να υπόσχεσαι στο λαό ότι θα ευημερήσει με μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και αλλαγή του χαρακτήρα της ΕΕ, είναι σαν να παραπέμπεις τη λύση των προβλημάτων του λαού στη Δευτέρα Παρουσία. Είναι ωμή κοροϊδία και αβάντα στο κεφάλαιο η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ και όσων τη συνδράμουν.

Μπορεί ο λαός να εμποδίσει τα μέτρα; Μπορεί να βάλει τις βάσεις για να ζήσει καλύτερα, να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του; Η απάντηση είναι «ναι»! Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να κατανοήσει την πηγή των προβλημάτων του. Να συνειδητοποιήσει το χαρακτήρα της κρίσης σαν κρίση του καπιταλισμού, την οποία οι κυβερνήσεις, ανεξάρτητα από διακηρύξεις, προσπαθούν να τη διαχειριστούν προς όφελος των μονοπωλίων. Γι' αυτό κλείνουν σε όλες τις πτώσεις την ανταγωνιστικότητα. Γι' αυτό προωθούν σε όλη την Ευρωζώνη και την ΕΕ μέτρα που κάνουν φτηνότερους τους εργαζόμενους για τους εργοδότες και το κράτος «οικονομικότερο», προκειμένου να περισσεύει περισσότερο χρήμα για τους καπιταλιστές και με τις ιδιωτικοποιήσεις να κατακτούν νέα πεδία δράσης και κερδοφορίας. Ανεξάρτητα από το μείγμα διαχείρισης, όποιο κόμμα, μόνο του ή με συνεργασίες, αναλάβει να κυβερνήσει, θα πάρει μέτρα ενάντια στο λαό, στο βαθμό που δεν αμφισβητεί τα μονοπώλια και την ΕΕ, που είναι η πηγή των δεινών για τα λαϊκά στρώματα.

Ο λαός θα γλιτώσει από τα χειρότερα και θα σωθεί, αν ανακαλύψει τη δύναμή του. Αν βάλει τα δυνατά του για να ισχυροποιηθούν οι ταξικές αντιστάσεις στους τόπους δουλειάς, ενάντια στα βάρβαρα μέτρα, με οργάνωση στα συνδικάτα και αλλαγή των συσχετισμών υπέρ των ταξικών δυνάμεων. Αν αυτοί που βρίσκονται στην ίδια όχθη του ποταμού, οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ, οι φτωχοί αγρότες και δίπλα σ' αυτούς η νεολαία και οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, συνειδητοποιήσουν το κοινό συμφέρον, απέναντι στον κοινό αντίπαλο: Τα μονοπώλια και τη στρατηγική τους, που υλοποιούν οι κυβερνήσεις και τα κόμματά τους. Η συμμαχία ανάμεσα σ' αυτές τις κοινωνικές ομάδες, με επιμέρους μέτωπα πάλης που αφορούν σε όλες της πτυχές της ζωής των λαϊκών στρωμάτων, με σαφή αντιμονοπωλιακά χαρακτηριστικά, μπορεί σήμερα να κλονίσει το αστικό σύστημα, να καθυστερήσει, να παγώσει, να εμποδίσει μέτρα. Και ταυτόχρονα, βήμα το βήμα, να φτιάχνει τις προϋποθέσεις για συνολική ανατροπή, που ταυτίζεται με την αλλαγή τάξης στην εξουσία και όχι με την αλλαγή κυβέρνησης και τα μονοπώλια ανέγγιχτα. Για μια τέτοια προοπτική παλεύει το ΚΚΕ και θα δώσει όλες του τις δυνάμεις το επόμενο διάστημα.

Ριζοσπάστης