H ατυχία του Χριστόφια και η καπιταλιστική κρίση

«Φανήκαμε άτυχοι γιατί κατά την προεδρία μας κληθήκαμε να διαχειριστούμε τον καπιταλισμό στη χειρότερή του κρίση». (Από συνέντευξη του Δημήτρη Χριστόφια στην εφημερίδα του ΑΚΕΛ ΧΑΡΑΥΓΗ στις 25/12/2012, http://www.haravgi.com.cy/uploads/upload/files/261230601.pdf)

Η ερώτηση: ‘’Με ποια συναισθήματα θα παραδώσετε τα ηνία του κράτους τον Μάρτιο του 2013;’’

Και η απάντηση: ‘’Είναι ανάμικτα τα αισθήματα. Από τη μια αποχωρώ πικραμένος γιατί δέχθηκα σκλη­ρές και άδικες επιθέσεις. Τόσες όσες δεν δέχθηκε ποτέ κανένας προηγούμενος Πρό­εδρος της Δημοκρατίας. Ορισμένοι μπορεί να νομίζουν ότι μ' αυτές τις σκληρές επιθέ­σεις μείωναν και εξευτέλιζαν τον Πρόεδρο. Εκείνο που επιτύγχαναν ήταν να μειώνουν και να εξευτελίζουν το θεσμό του Προέδρου. Δεν υπάρχει χειρότερη εξέλιξη σε μια δημο­κρατία από την απαξίωση των θεσμών. Και δυστυχώς αυτό έγινε κατ' εξακολούθηση. Ήταν τόσο μεγάλο το ταξικό, το ιδεολογικό, το παραταξιακό και το κοινωνικό μίσος σε βάρος του Προέδρου που έφτασαν στο ση­μείο να λένε ορισμένοι ότι ο ... Πρόεδρος είναι δολοφόνος. Και είναι οι ίδιοι που ταυτόχρο­να μιλούσαν με απαξίωση για τον «γιο της πλύστρας» που έγινε Πρόεδρος. Λες και η προεδρία του κράτους είναι αποκλειστικά για τα τζάκια, τους πλούσιους και το κατε­στημένο. Τιμή μου και καμάρι μου γιατί έχω ταπεινή καταγωγή. Το ότι η Αριστερά ανέ­δειξε στην προεδρία τον ηγέτη της, αυτό δεν το χώνεψαν ποτέ όσοι στηρίζουν το κατεστη­μένο. Και γι' αυτό αναζητούσαν κάθε ευκαι­ρία για να πλήξουν τον Πρόεδρο, και μαζί την Αριστερά, τις ιδέες της, την ιστορία της. Φανήκαμε άτυχοι γιατί κατά την προεδρία μας κληθήκαμε να διαχειριστούμε τον καπι­ταλισμό στη χειρότερή του κρίση. Έχω, όμως, την πεποίθηση ότι η ιστορία θα μας δι­καιώσει, γιατί το έργο που έχουμε επιτελέ­σει είναι πολύ μεγάλο και σε διάφορους το­μείς καινοτόμο. Γι' αυτό το έργο νιώθω ικα­νοποίηση.’’

Να λοιπόν που και η κατά Λένιν  ‘’τελευταία καθαρίστρια (πού) θα έχει τη δυνατότητα να κυβερνάει’’, βρήκε την έκφρασή της στο ‘’γιο της πλύστρας’’, να διαχειρίζεται τον καπιταλισμό, ο οποίος όμως έπαθε μια κρίση και χάλασε το πείραμα.

Ας ελπίσουμε εδώ στην Ελλάδα,  ότι θα είμαστε πιο τυχεροί. Να μην έχουμε σεισμούς, ούτε ξαφνική ξηρασία, ούτε απότομη καπιταλιστική κρίση, ούτε κλονισμό της ευρωζώνης από το πουθενά, ούτε καμία άλλη φυσική καταστροφή τέτοιου είδους. Διότι μπροστά σε αυτά,  οι κοινωνίες, ακόμη και με αριστερή κυβέρνηση δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Ας ευχηθούμε το καλύτερο. Και ο θεός βοηθός. Και αν για τους αριστερούς δεν υπάρχει  θεός, παρά μόνο λαός, είναι ευκαιρία να το ξανασκεφτούν. Το επιτάσσουν και οι άγιες  μέρες…

Μην ρωτήσεις πάλι αν ο Χριστόφιας είναι ‘’πουλημένος’’ ή ‘’επίορκος της αριστεράς’’. Ούτε αυτό πιστεύω, ούτε καν ότι ο κάθε εργοδότης απολύει διότι μισεί τους εργάτες και θέλει να τους αφανίσει.

Απλά, έχω ακόμη την εμμονή να θεωρώ, ότι όλα αυτά σχετίζονται με τη λογική του καπιταλιστικού συστήματος και τους ‘’νόμους’’ του. Το ατομικό καπιταλιστικό κέρδος ως νόμος, κριτήριο  και υπέρτατη αξία της κοινωνίας, θα φέρνει την απόλυση, την ιδιωτικοποίηση, την κατάργηση των δημόσιων κοινωνικών πολιτικών.

Και η κυβερνητική διαχείριση αυτής της αρχής και λογικής, θα φέρνει μπροστά στα μάτια μας την ‘’πίκρα’’ και την ‘’αγανάχτηση’’ του κάθε Χριστόφια, που δεν θα προλαβαίνει ποτέ να αποδείξει την αριστερή του αξία και διαφορετικότητα.

δηκτικός

Πηγή: αριστερό blog

Από: ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ