Ξεσηκωμός ενάντια στη φοροληστεία

Tα σχέδια της κυβέρνησης να επιβάλλει νέους δυσβάσταχτους φόρους σε βάρος των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, πρέπει να σημάνουν συναγερμό ενάντια στη νέα βαρβαρότητα. Η σχεδιαζόμενη αύξηση της φορολογίας θα έχει ως συνέπεια την καταβαράθρωση του εργατικού εισοδήματος. Την ώρα που η άμεση και έμμεση φορολογία έχουν ήδη αυξηθεί, οι απολύσεις αυξάνονται, οι μειώσεις μισθών γίνονται καθεστώς και τα χαράτσια συντρίβουν κάθε λαϊκή οικογένεια, οι νέοι φόροι θα έχουν δραματικές επιπτώσεις. Το νέο έκτρωμα της κυβέρνησης δεν πρέπει να έρθει καν στη Βουλή. Να ξεσηκωθούν οι εργαζόμενοι, όλος ο λαός, για να το εμποδίσουν.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι επιτακτική ανάγκη οι εργαζόμενοι τα πλατιά λαϊκά στρώματα να αναλάβουν άμεση δράση ενάντια στα κυβερνητικά σχέδια. Δράση όμως οργανωμένη, με στόχο την προστασία της λαϊκής οικογένειας από τις συνέπειες της αντεργατικής πολιτικής, αλλά και θα αναδεικνύει γιατί δρομολογούνται τέτοια μέτρα, πώς αυτά υπαγορεύονται από την εξυπηρέτηση των μονοπωλίων. Δράση που θα φανερώνει γιατί οι εργάτες έχουν και δύναμη και ευθύνη να ξεσηκωθούν για να προστατέψουν τα παιδιά του από την εξαθλίωση. Αλλωστε, έχει αποδειχθεί ότι ο αγώνας του λαού ασκεί πιέσεις, όπως βεβαιώνει και η προσπάθεια της κυβέρνησης να αναδιπλωθεί, να εμφανιστεί ότι ταλαντεύεται, ότι προβληματίζεται για την κατάσταση της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, επιδιώκοντας να καταπραΰνει τη λαϊκή οργή.

Τα Συνδικάτα καλούνται να αναλάβουν αποφασιστική, επίμονη δράση. Με συσκέψεις, συζητήσεις, δουλειά εργάτη τον εργάτη, να μετατρέψουν τον αγώνα απέναντι στη φοροεπιδρομή σε υπόθεση όλων των εργαζομένων. Να αναδείξουν όχι απλά τις συνέπειες των νέων μέτρων, αλλά και ότι αυτά συνδέονται με τη διάσωση του κεφαλαίου. Ενώ είναι ένα ακόμη βήμα τσακίσματος του λαϊκού εισοδήματος. Να «σπάσουν» την ηττοπάθεια και το συμβιβασμό που χρόνια καλλιεργούσαν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές δυνάμεις, «τρέφοντας» την αντίληψη πως ο λαός πρέπει να υπομένει όλα όσα υπαγορεύει η «ανάπτυξη» της χώρας (δηλαδή των επιχειρήσεων) ή σχεδιάζουν οι κυβερνήσεις στο όνομα της «εθνικής σωτηρίας».

Η ευθύνη των συνδικάτων να μπουν μπροστά για την παρεμπόδιση της φοροεπιδρομής που σχεδιάζεται σε βάρος των εργατών, αναδεικνύει την ανάγκη ανάπτυξης ολόπλευρης δράσης για όλα τα ζητήματα που αφορούν τον εργάτη και την οικογένειά του. Μια τέτοια δράση ανοίγει σημαντικούς δρόμους στην ίδια την αναβάθμιση της λειτουργίας των συνδικάτων, στην ισχυροποίησή τους. Ενα βασικό ζήτημα είναι πως έτσι αναδεικνύεται ο ενιαίος χαρακτήρας της επίθεσης. Το γεγονός, δηλαδή, ότι δεν υπάρχει εργαζόμενος, αυτοαπασχολούμενος, άνεργος, φτωχός αγρότης, λαϊκή οικογένεια, που να εξαιρείται απ' αυτήν την επίθεση, μια επίθεση που δεν εκδηλώνεται μόνο με τις μειώσεις των μισθών. Το δεύτερο - που άμεσα συνδυάζεται με το πρώτο - είναι η ανάδειξη ακριβώς αυτού του ταξικού χαρακτήρα των μέτρων. 

Πως δεν υπάρχει αντεργατικό μέτρο που να μη συνδέεται με την ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου. Καθόλου τυχαία η νέα προκλητική επιβάρυνση των λαϊκών νοικοκυριών μέσω της σχεδιαζόμενης φορολογίας, συνοδεύεται από μια απροκάλυπτη μείωση της φορολογίας των καπιταλιστικών επιχειρήσεων στα διανεμόμενα κέρδη. Μέσα απ' αυτή τη δράση αναδεικνύεται καλύτερα η ανάγκη πανεργατικού συντονισμού ενάντια στα μονοπώλια. Η ανάγκη να οργανωθεί ο αγώνας για τη συνολική ανατροπή της πολιτικής που οι λαϊκές οικογένειες διαρκώς θα πληρώνουν - είτε σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης, είτε σε συνθήκες κρίσης - προκειμένου να σώζονται τα μονοπώλια.

Κώστας ΤΡΑΚΟΣΑΣ - Ριζοσπάστης