Το κουπόνι

Βρήκα έναν σύντροφο προψές απ' τα παλιά

-στην ΚΝΕ μαζί ήμασταν στα τέλη του  '70-

πήγαμε σ' ένα κουτουκάκι για κρασιά,

είπαμε αντάρτικα, Ζωγράφο, Μαίρη Λίντα,

είπαμε τότε μαύρα που  'χαμε  μαλλιά

 κι αίμα πιο κόκκινο απ' το κόκκινο του ρόδου,

είπαμε τώρα που μας έγινε θηλειά

απ' όλα πιότερο το στρίμωγμα του χρόνου,

"σύντροφε, λέει, έχουμε εξόρμηση, μαθές,

κάτσε να βγάλω να σου δώκω ένα κουπόνι",

"σύντροφε, λέω, βεβαίως, αμέσως, ό,τι θες"

κι ας ήμουν ,χρόνια τώρα, ανένταχτο αηδόνι,

 κι εντεταλμένος κομισάριος των πουλιών

και των βουνών ,Τζουμέρκα μέχρι Τσούκα Ρόσα,

κι ο γενικός ο γραμματέας των ανθών

απ' τη Μουργκάνα ως τον Άσπρο και την Όσσα.

Έβγαλε την πακούρα ο σύντροφος μεμιάς

κι έκοψα ατάκα ένα ..των είκοσι κουπόνι.

Σε λίγο φύγαμε..Εσηκώθηκε βοριάς...

Στο Μιτσικέλι επέφταν παπλαμούδες χιόνι

και στην ψυχή μου. Μες  στην τσέπη μου βαθιά,

 πρίγκηπες λύκοι εμαζωχτήκανε μπουλούκι,

λαφάκια, κότσυφες, σκαθάρια ταπεινά,

κι αηδόνια κι αίγαγροι και χρυσαητοί και κούκοι,  

ότι ευωδούσε το κουπόνι, καθαρό

βουνίσιο αγέρα από το Γράμμο και τη Γκιώνα, 

αγέρα αψύ, παλιοκαιρίσιο, φωτεινό,

αγέρα αντρίκειο από τον περασμένο αιώνα,

κι ότι είχε πάνω του το χρώμα της αυγής

το κόκκινο, και το σφυρί και το δρεπάνι,

τα εργαλεία οπού 'ναι σύντροφοι της γης

και της ζωής απ' τον καιρό του Μακρυγιάννη.

Κι εκεί στην ολομέλεια 'μπρός, των ταπεινών

των ζουλαπιών απ' τη Μουργκάνα ως την Όσσα,

ένιωσα εγώ ο κομισάριος των πουλιών

και των βουνών, Τζουμέρκα μέχρι Τσούκα Ρόσα,

μια γλύκα οικεία απ' τα παλιά να με περνά...

Μα, αυτό ήταν...Χάραξε, κι η νύχτα με τον γκιώνη

χαθήκαν.Μόνο μ' είδε η Πίνδος, με χαρά,

για πάντοτε  άμοιαστο κι ανένταχτο αηδόνι,

κι "αχνά χαράματα" τραγούδησε βαθιά,

του λυκαυγούς τον ύμνο που  'πε η Μαίρη Λίντα...

Βρήκα έναν σύντροφο προψές απ' τα παλιά

-στην ΚΝΕ μαζί ήμασταν στα τέλη του  '70 ...

Άγγελος

9 Δεκέμβρη του 2012

Ο Άγγελος Παπαγεωργίου είναι δάσκαλος στα Γιάννενα. Του αρέσει και έχει ταλέντο να μιλάει με στίχους. Όμως δεν αρκείται σ’ αυτό. Γεννάει και όμορφες μουσικές. Και μετά τις σμίγει με τους στίχους του και ζωγραφίζει  τραγούδια της καρδιάς. Τα τραγουδάει ο ίδιος, με ψυχή.  Με Ηπειρώτικη ψυχή. (Οικ.)