Σαν
μια κατάρα να σκέπασε αυτή τη μικρή σκηνή-τόπο που άλλοτε έλουζε το φως των
άξιων και αληθινά σπουδαίων. Εκεί που απλώναμε τα οράματα και τα όνειρά μας να
γεμίσουν ελπίδα και δύναμη από το φως
τους. Και μας τους κλέβει έναν έναν. Και σκοτεινιάζει. Γέμισε η σκηνή από ποταπούς σαλτιμπάγκους, γυαλιστερούς ντενεκέδες μιας κάλπικης λάμψης,
που την υποθήκευσαν και θέλουν να υποθηκεύσουν και το φως.
Ο
Άλκης Αλκαίος έφυγε νωρίς. Ο ποιητής που με τους στίχους του μιλήσαμε στον
έρωτα. Που μας έμαθε να αγαπάμε τη ζωή και τον άνθρωπο. Έφυγε ο ποιητής που μας
ταξίδεψε στα ματωμένα βουνά και τις πεδιάδες της παγκόσμιας Επανάστασης. Που διεύρυνε
τα οράματά μας, έκανε τραγούδι τους
ήρωές μας και φώτισε τις σελίδες της ψυχής μας. Έφυγε ο ποιητής που κάποτε
μας έκανε να νιώθουμε άτρωτοι.
Καλό
δρόμο να ΄χεις ποιητή!
Οι
λέξεις σου θα μείνουν για πάντα εδώ, δικές μας, σφαίρες στα όπλα της ελπίδας
μας. Μέχρι ο ήλιος να λούσει με το φως του τις «σελίδες απ΄ το κομμουνιστικό
μας μανιφέστο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Καλώς ήρθατε!
Πριν αφήσετε το σχόλιό σας, παρακαλώ να λάβετε υπόψη τα εξής:
Το σχόλιό σας να αφορά το θέμα της ανάρτησης.
Δεν θα δημοσιεύονται διαφημιστικά μηνύματα.
Αποφύγετε τις ύβρεις και τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.
ΟΧΙ στα greeklish - ΝΑΙ στα Ελληνικά.
Όποιος σχολιάζει σαν «ανώνυμος», ας προσθέτει στο τέλος του σχολίου του ένα ψευδώνυμο. Με τον τρόπο αυτό, γίνεται πιο εύκολη η επικοινωνία.
Το ιστολόγιο δέχεται τις διαφωνίες, την ένταση και το πάθος στην υποστήριξη των απόψεών σας. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε, αρκεί να γινόμαστε κατανοητοί ο ένας στον άλλον. Ας βοηθήσουμε όλοι στη διατήρηση ενός επιπέδου στο διάλογο.
Ο διαχειριστής του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει σχόλια που δεν ανταποκρίνονται στις παραπάνω επισημάνσεις, χωρίς καμιά προειδοποίηση.
Ευχαριστώ για το σχόλιό σας.