Σελίδες

▼

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Τα τραγούδια…οι ήλιοι μου #11


«Άμα δεν έχεις παππούδες να παίρνουν καμιά σύνταξη, κάνα μπάρμπα να τσοντάρει, δεν ζεις» λέει. «Στα 30 σου υποτίθεται ότι ανοίγεις φτερά. Έρχεσαι όμως εδώ και κοιτάς να βρεις κάποιον με ένα ευρώ να σε κεράσει καφέ» συνεχίζει, αραιώνοντας ξανά και ξανά τον κερασμένο καφέ του με νερό.
«Εμείς τα όρια της εξαθλίωσης τα έχουμε περάσει προ πολλού. Άμα τώρα φτάσουμε στα όρια της εξαθλίωσης, θα πει ότι υπάρχει βελτίωση».

(Ο Πέτρος είναι  μανουβραδόρος στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη. Ολόκληρο το 2011 έχει δουλέψει εννιά μεροκάματα...)

Είναι ο καημός μου ένα πουλί



Στίχοι: Ερρίκος Θαλασσινός
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεύει ο  Γρηγόρης Μπιθικώτσης              

Επέτρωσεν ο πόνος μου
και δεν μπορώ να κλάψω
είναι βαρύ το χέρι μου
και πώς να σ' αγκαλιάσω

Είν' ο καημός μου ένα πουλί
που βγαίνει σα νυχτώνει
είν' ο καημός μου μια φωτιά
που όσο φυσάς φουντώνει

Μαρμάρωσε η θάλασσα
πέτρωσε το φεγγάρι
και το καράβι βούλιαξε
που ερχόταν να μας πάρει
στις

1 σχόλιο:

Καλώς ήρθατε!
Πριν αφήσετε το σχόλιό σας, παρακαλώ να λάβετε υπόψη τα εξής:

Το σχόλιό σας να αφορά το θέμα της ανάρτησης.

Δεν θα δημοσιεύονται διαφημιστικά μηνύματα.

Αποφύγετε τις ύβρεις και τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.

ΟΧΙ στα greeklish - ΝΑΙ στα Ελληνικά.

Όποιος σχολιάζει σαν «ανώνυμος», ας προσθέτει στο τέλος του σχολίου του ένα ψευδώνυμο. Με τον τρόπο αυτό, γίνεται πιο εύκολη η επικοινωνία.

Το ιστολόγιο δέχεται τις διαφωνίες, την ένταση και το πάθος στην υποστήριξη των απόψεών σας. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε, αρκεί να γινόμαστε κατανοητοί ο ένας στον άλλον. Ας βοηθήσουμε όλοι στη διατήρηση ενός επιπέδου στο διάλογο.

Ο διαχειριστής του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει σχόλια που δεν ανταποκρίνονται στις παραπάνω επισημάνσεις, χωρίς καμιά προειδοποίηση.
Ευχαριστώ για το σχόλιό σας.