ΑΠΕΡΓΙΑ στις 26 Σεπτέμβρη: μια κρίσιμη μάχη

Η απεργία στις 26 Σεπτέμβρη αποτελεί μια κρίσιμη μάχη για το σύνολο της εργατικής τάξης, για την εργατική και λαϊκή οικογένεια. Την ώρα που η επίθεση συγκυβέρνησης, εργοδοσίας και τρόικας παρασέρνει κάθε πτυχή της ζωής των εργαζομένων, αναδεικνύεται η ανάγκη για να οργανωθεί και να δυναμώσει ο αγώνας των εργαζομένων ενάντια στη διαχείριση της κρίσης με στόχο τη διάσωση του μεγάλου κεφαλαίου.
Αλλωστε, κάθε μέρα που περνά, γίνεται ολοένα και πιο σαφές πως το ζήτημα δεν είναι μόνο το ένα ή το άλλο αντιλαϊκό μέτρο που προωθείται, αλλά το σύνολο της αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής. Κι αυτό διότι τα μέτρα θα εντείνονται. Αλλωστε, ο πυρήνας των μέτρων είναι κοινός: Η ανάκαμψη και η προστασία της κερδοφορίας του κεφαλαίου επιβάλλουν αντιλαϊκά μέτρα χωρίς τελειωμό.

Το πλαίσιο με το οποίο προκήρυξαν απεργία οι δυνάμεις που είναι στην ηγεσία των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, αφήνει στο απυρόβλητο την πλουτοκρατία, την ΕΕ, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Οι δυνάμεις αυτές αποπροσανατολίζουν τους εργαζόμενους, φυγαδεύουν τους αντιπάλους του λαού, επιδιώκουν με κάθε τρόπο να ζυμώσουν στις εργατικές μάζες πως το πρόβλημα είναι μόνο η πολιτική της κυβέρνησης με την τρόικα και τα μέτρα που παίρνονται (δήθεν) υπό την «καθοδήγησή» της. Ομως τα νέα μέτρα, όπως και το σύνολο της πολιτικής που εδώ και χρόνια στηρίζουν όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου (όπως και όλα τα κόμματα που στηρίζουν την «ανταγωνιστικότητα») είναι καρπός της στρατηγικής που υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου: την ανάγκη να μειώνεται διαρκώς η τιμή της εργατικής δύναμης ώστε να δίνεται διέξοδος στα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια και να γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια των μονοπωλίων. Συνεπώς, αν οι εργαζόμενοι στρέφονται μόνο ενάντια στην τρόικα και στα μνημόνια, κινδυνεύουν να βρεθούν μπροστά σε διαφορετικές αλλά το ίδιο οδυνηρές γι' αυτούς αντιλαϊκές συμμαχίες και ρυθμίσεις.

Γι' αυτό ακριβώς, η απεργιακή μάχη στις 26 Σεπτέμβρη πρέπει να δοθεί με στόχο να εκφραστεί η μαζική καταδίκη των εργαζομένων ενάντια στους καπιταλιστές, στην αντιλαϊκή πολιτική, στην ΕΕ και στα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Γιατί υπηρετούν το κεφάλαιο. Να γίνουν νέα βήματα στον απεγκλωβισμό λαϊκών μαζών από τους εκβιασμούς που χρησιμοποιεί η μεγαλοεργοδοσία για να αρπάξει τη συναίνεση στην επίθεση. Ετσι, θα προστατευτεί η εργατική τάξη και από «παγίδες» που στήνονται για να διαδηλώνουν υπέρ μιας λιγότερο ή περισσότερο «λάιτ» εκδοχής της ίδιας πολιτικής. Ομως δεν υπάρχει «λάιτ» επίθεση. Είναι μέγιστη η αυταπάτη που καλλιεργούν οι άλλες δυνάμεις στο κίνημα, ότι και η κρίση μπορεί να ξεπεραστεί προς όφελος των εργαζομένων και να μη χάσουν τα μονοπώλια.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ευθύνη των εργατών να δώσουν τη μάχη για να νεκρώσει κάθε τόπος δουλειάς είναι τεράστια. Να οργανωθεί αποφασιστικά η συζήτηση και διαφώτιση στους κλάδους, στα εργοστάσια, στα γραφεία, στα πολυκαταστήματα. Με Γενικές Συνελεύσεις, συζητήσεις εργάτη τον εργάτη, συσκέψεις, πλατιά μαζική δουλειά, να αναδειχθεί ο ταξικός χαρακτήρας των μέτρων. Να αποκαλυφθούν οι αιτίες της ασκούμενης πολιτικής, ότι τα μέτρα δεν αφορούν τη μείωση του ελλείμματος αλλά επωάστηκαν την περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Να αναδειχθεί η ανάγκη η εργατική τάξη να στρατευθεί στην πάλη για μια ριζικά διαφορετική πολιτική που με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής και εργατική εξουσία θα αναπτύσσει τις παραγωγικές δυνάμεις προς όφελος του εργαζόμενου λαού. (Ριζοσπάστης)