Τον είδα να τρέχει
χέρι - χέρι με τη Ζωή.
Να σπρώχνει κατά
τον ανήφορο με τον ώμο του την Ιστορία.
Τον είδα να
λαχανιάζει και να βιάζεται.
Οι ώρες, οι
σελίδες, οι στιγμές.
«Σήμερα νωρίς -
αύριο θα 'ν' αργά».
Η Επανάσταση
κοίταξε το παιδί της στα μάτια. Ναι. Ηταν καιρός...
Το φώναξε κι η
«Αβρόρα» απ' το ποτάμι.
Ηταν καιρός.
Θολός σιγόψελνε
δίπλα της κι ο Νέβας.
Τον ακολούθησαν
σιγοψέλνοντας και τα κανάλια.
Ηταν καιρός: Η Πόλη
σώπαινε πνιγμένη στα σκότη. Και μόνο το «Σμόλνυ» έφεγγε.
Μόνο το «Σμόλνυ»
έφεγγε σαν φανάρι.
Για να δείξει στο
Μέλλον να περάσει.
Μενέλαος Λουντέμης
(από τη
συλλογή "Κραυγή στα πέρατα").
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Καλώς ήρθατε!
Πριν αφήσετε το σχόλιό σας, παρακαλώ να λάβετε υπόψη τα εξής:
Το σχόλιό σας να αφορά το θέμα της ανάρτησης.
Δεν θα δημοσιεύονται διαφημιστικά μηνύματα.
Αποφύγετε τις ύβρεις και τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.
ΟΧΙ στα greeklish - ΝΑΙ στα Ελληνικά.
Όποιος σχολιάζει σαν «ανώνυμος», ας προσθέτει στο τέλος του σχολίου του ένα ψευδώνυμο. Με τον τρόπο αυτό, γίνεται πιο εύκολη η επικοινωνία.
Το ιστολόγιο δέχεται τις διαφωνίες, την ένταση και το πάθος στην υποστήριξη των απόψεών σας. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε, αρκεί να γινόμαστε κατανοητοί ο ένας στον άλλον. Ας βοηθήσουμε όλοι στη διατήρηση ενός επιπέδου στο διάλογο.
Ο διαχειριστής του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει σχόλια που δεν ανταποκρίνονται στις παραπάνω επισημάνσεις, χωρίς καμιά προειδοποίηση.
Ευχαριστώ για το σχόλιό σας.