"Άντρας,
ηλικίας περίπου 70 ετών, έπεσε από το μπαλκόνι του σπιτιού του στον τρίτο όροφο
πολυκατοικίας στο Γαλάτσι, δίνοντας τραγικό τέλος στη ζωή του, όταν δικαστικός
επιμελητής πήγε να του παραδώσει έγγραφο για έξωση".
Η
αυτοκτονία της ημέρας. Μια ακόμα αυτοκτονία της ημέρας. Μία, δύο, τρεις…πόσες
σήμερα;… Έχει καμιά σημασία πια; Θα ακούσουμε πάλι τις ίδιες
εισαγωγές στα βραδινά δελτία: «δραματική άνοδος στις αυτοκτονίες στην Ελλάδα
του μνημονίου. Ένας ακόμα…» ή «στοιχεία σοκ με τον αριθμό των αυτοκτονιών στην
Ελλάδα της κρίσης. Ένας ακόμα…» ή «συγκλονισμένη η τοπική κοινωνία της…ένας
ακόμα αυτόχειρας ήρθε να προστεθεί… κλπ» ή κάτι τέτοιο.
Άλλη
μια ζωή που έσβηνε βασανιστικά εγκλωβισμένη
σ’ ένα κενό της κόλασης, ταξίδεψε
χωρίς επιστροφή στο ματωμένο κενό της λύτρωσης.
Έμειναν πίσω κι άλλες καρδιές ραγισμένες, κι άλλα
μάτια δακρυσμένα, πολλά ακόμα αναπάντητα γιατί, μαζί με μερικά απλήρωτα νοίκια,
με την «σκληρή» πραγματικότητα μαζί. Αυτή που έκανε κομμάτια ένα
κορμί που «άντεχε» εβδομήντα χρόνια.
"Άντρας,
ηλικίας περίπου 70 ετών, έπεσε από το μπαλκόνι του σπιτιού του στον τρίτο όροφο
πολυκατοικίας στο Γαλάτσι, δίνοντας τραγικό τέλος στη ζωή του, όταν δικαστικός
επιμελητής πήγε να του παραδώσει έγγραφο για έξωση".
Μια
ακόμα γραμμή σε γράφημα με δείκτες ανοδικούς. Ένα ακόμα νούμερο ανάμεσα σε
χιλιάδες αριθμούς. Μια ακόμα τελεία που έκλεισε όνειρα κουρασμένα και ανεκπλήρωτα.
Κάποιοι
θα πουν «πάει κι αυτός…δεν άντεξε». Κάποιοι άλλοι, «μακριά από μας». Και θ’
αλλάξουν κανάλι την ώρα που ο ρεπόρτερ θα απαριθμεί τις συνήθεις λεπτομέρειες. Όλοι
εγκλωβισμένοι στο δικό τους κενό, της
ίδιας κόλασης. Ανήμποροι και δυστυχείς περιμένοντας σε μια αόρατη σειρά…τον
επόμενο.
Το
άλλο κανάλι παίζει «καλά» νέα:
"Άλμα
σημειώνει το ευρώ, οδεύοντας προς τη μεγαλύτερη ημερήσια άνοδο των τελευταίων
οκτώ μηνών, μετά τη συμφωνία ανάληψης δράσης από τους ευρωπαίους ηγέτες για τη
μείωση του κόστους δανεισμού… Μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις οι Ευρωπαίοι
συμφώνησαν να αναλάβουν επείγουσα δράση για να μειώσουν τα αυξανόμενα κόστη
δανεισμού…".
Σκέφτομαι πόσο πολύ έχει ξεφτίσει η ζωή του ανθρώπου, αλλά και πόσο έχουν πέσει οι αντιστάσεις του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι κρύβεται μέσα στην ψυχή του κάθε ανθρώπου και πώς παίρνει την απόφαση να δώσει τέρμα στη ζωή του.
Από την άλλη αναρωτιέμαι αν αυτοί οι άνθρωποι είχαν ποτέ ένα στήριγμα στη δύσκολη στιγμή, αν ήταν μόνοι τους, αν είχαν έναν άνθρωπο να τους συμπαρασταθεί , να απλώσουν το χέρι τους και να βρουν ένα άλλο χέρι να πιάσουν ή έναν άνθρωπο να μιλήσουν.
Κάθε φορά που ένας άνθρωπος αυτοκτονεί σημειώνεται ένας ακόμη αριθμός στη λίστα και πολύ εύκολα αποδίδουμε το θάνατο στην οικονομική κρίση. Μήπως πρέπει να αναζητήσουμε στα αίτια και την κοινωνική αδιαφορία σε συνδυασμό με την κοινωνική αναλγησία.
Δεν μπορώ να δεχθώ ότι από τη μια στιγμή στην άλλη ένας άνθρωπος αποφασίζει να πεθάνει. Σίγουρα υπάρχει κάτι βαθύτερο που δεν έγινε αντιληπτό και δεν δόθηκε η κατάλληλη βοήθεια.
Η αποξένωση είναι μεγαλύτερος εχθρός, γιατί μπορεί να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι τριγύρω, αλλά Άνθρωποι πραγματικοί;
Την καλησπέρα μου
Αλλη μια αυτοκτονια,αλλος ενας αστεγος,αλλος ενας που ψαχνει να βρει φαγητο στα σκουπίδια,αλλος ενας...Ολα αυτα σε μια κοινωνια που τις εικονες που συνανταει στο δρομο τις αντιμετωπίζει σα σκηνες απο καποια ταινια η οποια τελειωνει εκει που αρχίζουν οι τεσσερις τοιχοι του σπιτιου και η σιγουρια του μικροκοσμου.Ετσι ομως μας εμαθαν,κοιτα την παρτη σου και ασε τους αλλους να κουρεύονται,οποιος αξιζει προοδευει κ.λ.π.Στο δρομο δε συναντας αλλον παρα τον Προκοπη Παυλοπουλο της περιοχης σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η δανεισμένη μας ζωή συνεχίζεται, μέχρις ότου χτυπήσει την πόρτα ο δικαστικός επιμελητής. Και τότε το «black out» είναι προ των πυλών, με απρόβλεπτες πάντα συνέπειες. Τα αίτια που οδηγούν στην άνοδο του δείκτη αυτοκτονιών πολλά και γνωστά, οι λόγοι που δε λαμβάνονται μέτρα για να αντιστραφεί ο δείκτης επίσης πολλοί και γνωστοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιοι ισχυροί λένε: “Bad news, good news». Αυτό όμως το μότο πρέπει ν’ αλλάξει!
Αγαπητοί φίλοι. Μία η απάντηση, ένα το καθήκον.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μια κοινωνία που σάπισε στον ξεπεσμό
και που βρωμά το λεπρό της κορμί σαν ψοφίμι
θα μεϊδεί εχθρό, μα στο στήθος μου εγώ θα κοσμώ
με τις βρισιές της: επαίνους, τη μούντζα της: φήμη"
Γιάννης Ρίτσος, Τρακτέρ
Χαιρετίσματα από τα Τζουμέρκα
Ο Τζουμερκιώτης