Στο
παράδειγμα που παρουσιάζουμε η φέρουσα τοιχοποιία αποτελείται από: εξωτερικό δρομικό
τοίχο πάχους 9 εκατοστών, στη μέση θερμομονωτικό υλικό XPS DOW xenergy πάχους
7 εκατοστών και εσωτερικό μπατικό τοίχο πάχους 19 εκατοστών. Συνολικό πάχος της
τοιχοποιίας: 35 εκατοστά. Μετά την κατασκευή της θα ακουμπήσει πάνω της κεραμοσκεπή.
Τα
σενάζ είναι οπλισμένα με μανδύες και στην εξωτερική πλευρά τους έχει τοποθετηθεί θερμομονωτικό υλικό ανάλογο με αυτό της τοιχοποιίας, πάχους 3 εκατοστών.
Λοιπόν ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί στις σχολές των μηχανικών, υπομηχανικών, τεχνικές κ.λ.π. δεν διδάσκουν οικοδόμοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η χειρωνακτική εργασία θεωρείται υποδεέστερη της πνευματικής. Κι όμως αυτός ο διαχωρισμός είναι πολύ ισχυρός.
Κάποια στιγμή πρέπει να κάνω μια ανάρτηση για κάποιους θεωρητικούς ή και προσπάθειες που είχαν επιχειρήσει να τον καταργήοσυν και κάθε εργασία να θεωρείται το ίδιο σημαντική, όπως και είναι.
Ένας τέτοιος ήταν ο Νήλ με το σχολείο του στο Σάμερχιλ.
EXEIS AΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΝΤΑ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ
ΘΕΩΡΙΤΙΚΟΙ ΝΑ ΑΜΟΙΒΟΝΤΑΙ ΤΟΣΟ ΥΩΗΛΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΩΝΑΚΤΕΣ.
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΕΛΟΣ ΝΑ ΠΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΝΑΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΑΤΑ ΘΕΜΑΤΑ
ΔΕΝ ΕΙΑΝΙ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΘΥΣΙΑ.
ΙΣΩΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΟΥΟΥΝ ΝΑ ΜΟΡΦΩΣΟΥΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟ ΦΟΙΤΗΤΗ.
ΕΠΙΣΗΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΙΔΙΑ ΑΜΟΙΒΗ .ΘΕΩΡΙΤΚΟΙ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΑΚΤΕΣ.
ΜΑΡΙΑ
Νομίζω ότι για να μάθουν οι οικοδόμοι να χτίζουν κάποιος έφαγε τα παντελονια του στο πολυτεχνείο.Αν τους αφίσεις τον ήπιες. και την ευλθυνη τη φέρνει ο μηχανικός.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Ανώνυμος (3 Δεκεμβρίου 2013 - 9:12 μ.μ.):
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι οικοδόμοι έχτιζαν σπίτια, πύργους, γεφύρια, φράγματα κλπ για αιώνες και χιλιάδες από αυτά τα έργα διασώζονται και κάποια χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα. Τους έκαναν οι εποχές οι ίδιοι να είναι και μηχανικοί (αν έχετε ακούσει «πρωτομάστορας») και τεχνίτες και εργάτες.
Οι ανάγκες της κοινωνίας και η πρόοδος της επιστήμης έφεραν ένα διαφορετικό σχεδιασμό στην κατασκευή των οικοδομικών έργων, που στις μέρες μας μελετώνται από μηχανικούς, (οι οποίοι σπούδασαν στα Πολυτεχνεία), και κατασκευάζονται –ακόμα- από τους οικοδόμους, οι οποίοι δέχονται την επίβλεψη των μηχανικών για την πρόοδο και την ποιότητα της κατασκευής. Των μηχανικών που και σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο φέρουν την ευθύνη κατά την παράδοση του έργου, και για την τήρηση των κανόνων της επιστήμης και της τέχνης σε όλα τα στάδια της κατασκευής του.
Το τύπου «καφενείου» σχόλιό σας αγνοεί (;) τη σχέση συνεργασίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης ανάμεσα στον μηχανικό και τον μάστορα, που πρέπει να διέπει την κατασκευή ενός οικοδομικού έργου. Για να το πω κάπως χοντρά, κανένας δεν μαθαίνει στα θρανία να χτίζει, αν δεν σπάσει τη μέση του στο γιαπί και κανένας μηχανικός δεν γίνεται σωστός μηχανικός αν δεν λερώσει το παντελόνι του δίπλα στον μάστορα. Όμως, δίπλα σε ποιον μάστορα; Σε αυτόν που «ακούει», σε αυτόν που σέβεται, σε αυτόν που εξηγεί, σε αυτόν που ρωτάει, με δυο λόγια δίπλα στον μάστορα που δεν είναι «ξερόλας» και κομπλεξικός.
Τα πτυχία των μηχανικών στα Πολυτεχνεία κόποις κτώνται και στα γιαπιά καταξιώνονται. Ο οικοδόμος καταξιώνεται από την ποιότητα της μαστοριάς του και τις καλές συνεργασίες του με τους μηχανικούς. Μηχανικός και οικοδόμος είναι οι δυο όψεις του ίδιου «νομίσματος», που λέγεται κατασκευή οικοδομικού έργου.