Σελίδες

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Για κάποιους... πάντα θα φταίει το ΚΚΕ... (Οι εντυπώσεις μου από τη χτεσινή διαδήλωση και μια απάντηση)


Κυριακή απόγευμα. Ένα τραγούδι μου ‘ρχεται στα χείλη, συνέχεια από το πρωί. Ξεκινάμε οικογενειακώς με το αυτοκίνητο. Φτάνουμε στο σταθμό του μετρό «Δουκίσσης Πλακεντίας». Μπαίνω στο πάρκινγκ. Συνωστισμός. Κυριολεκτικά μόλις που χωρούσε να ελιχθεί το αυτοκίνητο για να βγούμε ξανά στο δρόμο. Το πρώτο σχόλιο δεν άργησε: «πολλά τα αυτοκίνητα, πολύς ο κόσμος».
Πηγαίνουν όλοι προς τη διαδήλωση; Βρίσκω θέση μακριά από το σταθμό, σ’ ένα στενό. Μπροστά μου παρκάρει ένα ακόμα αυτοκίνητο. Μια οικογένεια βγαίνει. Τους ρωτάμε αν πηγαίνουν στη διαδήλωση. «Εμείς πηγαίνουμε στο ΠΑΜΕ», μας απαντούν. «Ωραία, κι εμείς εκεί πηγαίνουμε».

Μπαίνουμε στο βαγόνι του μετρό. Ο κόσμος πολύς κι εδώ. Συζητήσεις για τα μέτρα και για την ψηφοφορία στη Βουλή. Αισιόδοξα λόγια, χαρούμενα πρόσωπα, κινήσεις στα σώματα που φανέρωναν αγωνία και μια αισιόδοξη ανυπομονησία. Η μικρή κόρη δεν άργησε –ως συνήθως- τις ερωτήσεις:  «μπαμπά γιατί πηγαίνουμε στη συγκέντρωση;» Είχαμε συζητήσει λίγο στο αυτοκίνητο, είπαμε κι άλλα στη διαδρομή με το μετρό. Της έκανε εντύπωση που τόσο πολύς κόσμος πήγαινε «εκεί που πηγαίνουμε κι εμείς».

Η γνωστή τακτική της κυβέρνησης να κλείνει βασικούς σταθμούς του μετρό στις συγκεντρώσεις, εφαρμόστηκε γι’ άλλη μια φορά. Κατεβαίνουμε στο Μοναστηράκι. Η ώρα έχει περάσει από 5. Περιμένουμε για να πάρουμε τον Ηλεκτρικό για Ομόνοια. Στις αποβάθρες απίστευτος κόσμος. Στριμωχνόμαστε σ’ ένα βαγόνι. Δεν μπορείς ν’ αναπνεύσεις. Φτάνουμε. Η ομιλία κοντεύει να τελειώσει. Κόσμος απλώνεται παντού όπου φτάνουν τα μάτια μου. Καμία σχέση με το απόγευμα της Πέμπτης στο πεδίον του Άρεως, ή την Παρασκευή στην απεργία. Μου θύμισε τη συγκέντρωση του Οκτώβρη, τότε που «χάσαμε» το Μήτσο.

Κινούμαστε λίγο δύσκολα στην πλατεία. Ψάχνουμε για γνωστούς. Μόνο από τύχη θα βρίσκαμε κάποιον. Δεν είμαστε τυχεροί. Προς στιγμή υπάρχει  μεγάλη κινητικότητα. Τα πανό μετακινούνται για να πάρουν τις θέσεις τους και να ξεκινήσουμε. Χωνόμαστε μέσα στους άλλους διαδηλωτές. Όπως μάθαμε στη συνέχεια ήταν εκπαιδευτικοί. Βρισκόμαστε στην αρχή της Σταδίου. Από τα μεγάφωνα μια συναγωνίστρια μας καλεί να περιφρουρήσουμε την πορεία, τονίζει διαρκώς τη λέξη «συντεταγμένα». Δίπλα μας βρίσκονται άγνωστες (σε μας) συναγωνίστριες. Μας απλώνουν τα χέρια, φτιάχνουμε αλυσίδες. Τα παιδιά στο κέντρο. Στέκομαι στην αριστερή πλευρά του δρόμου, έξω-έξω.

Μπροστά μας και σε απόσταση περίπου 50-70 μέτρων, βρίσκεται το βαν του ΠΑΜΕ με τα μεγάφωνα να φωνάζουν συνθήματα. Η πόλη δονείται από τις φωνές του κόσμου που τα επαναλαμβάνει. Ο λαός βγήκε στο δρόμο για να μιλήσει απόψε. Φωνάζει για να ακουστεί. Προειδοποιεί με αυτή τη διαδήλωση. Στον παράλληλο δρόμο, την Πανεπιστημίου, άλλη μια πορεία διαδηλωτών του ΠΑΜΕ ανηφορίζει προς το Σύνταγμα. Οι λεωφόροι είναι μικρές για να χωρέσουν το μεγάλο ποτάμι του λαού.

Τα βήματα είναι πολύ μικρά και σύντομα σταματάμε. Μπροστά μου ακριβώς μια παρέα από ασπρομάλληδες συνταξιούχους, πέντε ή έξι άτομα, συζητούν μεγαλόφωνα για κατορθώματα από παλιούς αγώνες. Γελούν, αστειεύονται, κάνουν χειρονομίες, σαν μικρά παιδιά του δημοτικού. Το ηθικό μας ανεβαίνει κι άλλο παρακολουθώντας τους. Πιο δίπλα λίγο πιο μπροστά κι άλλη οικογένεια, πιο πίσω το ίδιο. Πολλά παιδιά, μικρά ή μεγαλύτερα, πιασμένα χέρι-χέρι με τους γονείς τους. Κάνουμε λίγα βήματα ακόμα. Πάλι στάση.

Στο πεζοδρόμιο δίπλα μου κατεβαίνει διαρκώς κόσμος με κατεύθυνση προς την Ομόνοια. Βλέπω πολλά κόκκινα μάτια δακρυσμένα. Πρόσωπα ασπρισμένα από το τζελ για τα δάκρυα. Όλοι φορούν ή έχουν κρεμάσει μάσκες στα πρόσωπά τους. Ρωτάμε δυο κορίτσια, μάλλον φοιτήτριες. «Δεν τους έκανε κανένας τίποτα.  Άρχισαν να μας ρίχνουν χωρίς κανένα λόγο. Είχαν στόχο να μη γίνει η συγκέντρωση. Δεν αντέξαμε άλλο». Δύσκολα ανέπνεαν. Σταματάμε άλλη μια παρέα, πέντε έξι παλληκάρια που κρατούσαν κι ένα χάρτινο μικρό πλακάτ με κάποια ζωγραφιά. Μας είπαν πάνω κάτω τα ίδια.

Μέχρι το Σάββατο βράδυ διάβαζα πως οι οδηγίες της ΕΛΑΣ ήταν να μη χρησιμοποιηθούν χημικά, παρά μόνο αν «ξεφύγει» η κατάσταση και γίνει επικίνδυνη. Για άλλη μια φορά το επίσημο κράτος δεν κράτησε το λόγο του. Ξαφνικά ακούγονται πίσω μας οι σειρήνες ενός ασθενοφόρου. Ανοίγουμε το  δρόμο για να περάσει. Ο συνοδηγός μας χαιρετά ευγενικά ευχαριστώντας μας για τη βοήθεια. Σταματά λίγο πιο μπροστά και παίρνει κάποιον συνάνθρωπό μας, δεν μπόρεσα να δω ποιον. Η ατμόσφαιρα είναι καθαρή, δεν υπάρχουν χημικά εδώ, μάλλον κάποιος ηλικιωμένος που δεν άντεξε την ένταση.

Κάνουμε λίγα βήματα ακόμα. Έχουμε φτάσει στο ύψος της Σανταρόζα. Ο κόσμος που κατεβαίνει από το πεζοδρόμιο προς την Ομόνοια είναι πλέον πολύς. Δεν πρόκειται μόνο για πιτσιρικάδες και νεαρούς. Ανάμεσά τους βρίσκονται πάρα πολλοί άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας και κάποιοι ασπρομάλληδες, άντρες και γυναίκες. Τα πρόσωπά τους άσπρα απ’ το τζελ, τα μάτια κατακόκκινα. Ρωτάω κάποιους, είναι εξοργισμένοι, δεν μπορούν ν’ αναπνεύσουν. Μου λένε ό,τι και οι προηγούμενοι. Δέχτηκαν απρόκλητα μια επίθεση από σύννεφα χημικών ουσιών. Δεν υπήρχε πια καμιά αμφιβολία. Ο στόχος ήταν να μην φτάσει ο κόσμος, η μεγάλη μάζα του λαού, στο Σύνταγμα. Οι κάμερες που είχαν στηθεί από τα ΜΜΕ όλου του κόσμου, δεν έπρεπε να καταγράψουν την αντίθεση των εκατοντάδων χιλιάδων λαού σε όσα ετοιμαζόταν να περάσει η μαύρη συγκυβέρνηση.

Από τα μεγάφωνα του βαν του ΠΑΜΕ βγαίνει μια φωνή: «Συναγωνιστές, γυρίζουμε προς την Ομόνοια, πηγαίνουμε στην Πειραιώς, συντεταγμένα και περιφρουρημένα, δεν υποχωρούμε, φτάνουμε εκεί και παραμένουμε στις θέσεις μας». Κάνουμε μεταβολή. Τώρα έχω στο δεξί μου χέρι το πεζοδρόμιο της Σταδίου. Αρχίζουν να κατεβαίνουν δίπλα μας, περπατώντας βιαστικά, συναγωνιστές του ΠΑΜΕ, κρατώντας στα χέρια τους τα γνωστά μικρά σημαιάκια με το …δυσανάλογα μεγάλο κοντάρι. Κανείς δεν φοβάται. Οι αλυσίδες σφίγγουν περισσότερο. Φτάνουμε στην Ομόνοια. Η ώρα πέρασε και πρέπει να φύγουμε σιγά-σιγά. Η μεγάλη μου, δυσανασχετεί. Ο ενθουσιασμός της την κρατά στην πλατεία. Δεν μπορεί όμως να γίνει κάτι τέτοιο.

Κατεβαίνουμε στο υπόγειο για τον ηλεκτρικό. Έχουμε πολύ μακρύ δρόμο μέχρι να επιστρέψουμε στο σπίτι. Ο κόσμος άρχισε να φεύγει, ο σταθμός γεμίζει διαρκώς. Πολλά πρόσωπα στο γνωστό μοτίβο: άσπρο πρόσωπο-κόκκινα μάτια. Μετά από μια στάση, παίρνουμε από το Μοναστηράκι το μετρό της επιστροφής. Απέναντί μου κάθονται πατέρας και γιος. Καλοντυμένοι. Ο γιος κοντά στα τριάντα. Τίποτα δεν θα πρόδιδε τη συμμετοχή τους στη διαδήλωση παρά μόνο τα άσπρα τους πρόσωπα και τα μάτια που ακόμα δάκρυζαν. Τους πιάνω αμέσως κουβέντα.

Είχαν ανέβει από την Ερμού στο Σύνταγμα, δεν ήταν με το ΠΑΜΕ. Μου είπαν ό,τι και όλοι οι άλλοι στο πεζοδρόμιο της Σταδίου. Μακελειό με τα χημικά. Με ρώτησαν και τους είπα πως είμαστε στη συγκέντρωση με το ΠΑΜΕ. Ευγενικά, είναι η αλήθεια, καταφέρθηκε ενάντια στο ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ «που δεν θέλουν κοινές συγκεντρώσεις» κλπ, παράλληλα όμως μου εκμυστηρεύτηκε και τις προσδοκίες του: «εμείς περιμέναμε απόψε εσάς να μπείτε μπροστά». Δεν έμαθα ποιους εννοούσε με το «εμείς», κατέβηκαν στο Χαλάνδρι.

Φτάνουμε στο σπίτι. Ανοίγω την τηλεόραση στο Σκάι. Νέα προβολή μιας παλιάς ταινίας: «Η Αθήνα καίγεται». Αυτό το έργο το έχω δει πολλές φορές. Ο ΓΑΠ βγαίνει στο γυαλί κι αρχίζει την ομιλία του, ενώ ταυτόχρονα εγώ αρχίζω να βγαίνω από τα ρούχα μου. Αλλάζω κανάλι. Το ίδιο σιχαμερό  πρόσωπο σε μια οθόνη που η μισή δείχνει αυτόν κι η άλλη μισή τη φωτιά στο «Αττικόν». Την κλείνω και ανοίγω τον υπολογιστή να μάθω τα νέα. Βλέπω τη φωτογραφία με τον Μαυρίκο που αγανακτισμένος πετά στο Βενιζέλο τον τόμο του μνημονίου. Μου άρεσε αυτή η κίνηση. Αν τον πετύχαινε κιόλας! Προσπαθώ να ηρεμήσω. Μπαίνω σε μια ανάρτηση του «γλόμπινγκ». Γιατί το έκανα αυτό; Χτυπάω ρυθμικά το πληκτρολόγιο. Κοντεύω να το σπάσω. Ο χυδαίος Βενιζέλος, ναι ο υπουργός των Οικονομικών, παραδίδει …μαθήματα δημοκρατίας στον Λαφαζάνη. Όσα ακούω κι όσα βλέπω μοιάζουν βγαλμένα από εφιάλτη. Λες και απευθύνεται σε κατοίκους της ζούγκλας του Αμαζονίου, όχι σε Έλληνες.  Λέω, δεν είναι δυνατόν, και τραβάω για την κουζίνα.

Επιστρέφω στον υπολογιστή. Στην ανάρτησή μου ήρθαν τα πρώτα σχόλια. «Φταίει το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ». Πάλι ρε παιδιά; Ανοίγω ξανά την τηλεόραση. Ένας ευγενικός, πράος, καλοσυνάτος κυριούλης, που λέγεται «πρωθυπουργός», με γλυκιά φωνή, γεμάτη συμπόνια για μένα, και κατανόηση, προσπαθεί με αγωνία να με πείσει πως ό,τι κάνει το κάνει για το καλό μου. Δεν πείθομαι, ο ανεγκέφαλος, πως οι βιαστές μου έχουν καλές προθέσεις. Τους βουλευτές πάντως τους «έπεισε». Τα μέτρα πέρασαν. Σε λιγότερο από πέντε λεπτά, οι επιστολές των αρχηγών των κομμάτων της συγκυβέρνησης, που διέγραφαν τους βουλευτές που δεν τα ψήφισαν, διαβάζονταν από τον πρόεδρο της Βουλής. Η δημοκρατία μας δεν έχει αδιέξοδα.

«Η Αθήνα καιγόταν» γι’ άλλη μια φορά. Οι κάμερες δεν χόρταιναν με καπνό και φωτιά. Έψαχναν για λίγο αίμα. Οι δημοσιογράφοι εξέφραζαν τη λύπη τους για την εικόνα που έδινε η χώρα μας στο εξωτερικό και ο Βενιζέλος μπορούσε πια να πάει ανακουφισμένος να χωθεί στα μεταξωτά  ζεστά παπλώματά του. Τα μέτρα ψηφίστηκαν «πριν ν’ ανοίξουν οι αγορές!» Οι βουλευτές στριμώχνονταν στο εντευκτήριο της Βουλής. Έπνιγαν τον «πόνο» τους για τη μοίρα που μου ξημέρωνε, με μεγάλες γουλιές μαλτ σκωτσέζικο ουίσκι.

Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ για άλλη μια φορά: «δεν ήταν εκεί όταν έπρεπε», «ήταν άφαντο», «έπαιζε το γύρω-γύρω όλοι στην Ομόνοια», «δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων», «ήταν όλο λόγια, αντί…». Το γνωστό παραμυθάκι. Έχω βαρεθεί να το ακούω πια. Αυτοί που μουντζώνουν τη Βουλή, αυτοί που στήνουν 300 κρεμάλες στην πλατεία, αυτοί που αναρωτιέμαι ποια είναι η συμμετοχή τους στους αγώνες του λαού όλα αυτά τα χρόνια, κατηγορούν για άλλη μια φορά το ΚΚΕ σαν συνυπεύθυνο. Είναι οι ίδιοι που κατηγορούν με μεγάλη ευκολία το ΠΑΜΕ όταν «κλείνει» το κέντρο που «αργοπεθαίνει» (λόγω των απεργιών!). Οι ίδιοι που βρίζουν τους ναυτεργάτες, αν χάσουν ένα ταξίδι τους στη Μύκονο λόγω απεργίας. Αυτοί που δεν ξέρω αν είναι καν γραμμένοι στο σωματείο τους, και φυσικά δεν ψήφισαν και ούτε πρόκειται ποτέ να ψηφίσουν το κόμμα που κατηγορούν πως δεν κάνει τίποτα για να τους σώσει! Αρρώστια αγιάτρευτη!

Βέβαια υπάρχουν και οι «άλλοι». Όσοι νομίζουν πως με λίγες  μολότωφ, δυο βαριοπούλες και μια σπασμένη βιτρίνα, θα …καταλάβουν το Μαξίμου. Όσοι δεν μπορούν καλά καλά να περιφρουρήσουν τις όποιες γραμμές τους, που γίνονται «θέσεις μάχης» για τη δράση των παρακρατικών μηχανισμών που αν δεν κάνω λάθος στηρίζουν την εξουσία. Δεν με αφορούν οι προθέσεις αυτής της κριτικής. Έχω αηδιάσει να ακούω τα ίδια από την εποχή που ήμουν μαθητής. Τότε τους έφταιγε από τη μια μεριά το  ΚΚΕ όταν δεν αντιδρούσε …«δυναμικά», και από την άλλη τα …ΚΝΑΤ!

Απαντώ λοιπόν σε όλους αυτούς. Κρατήστε την επαναστατικότητά σας σύντροφοι, θα είναι χρήσιμη κάποια στιγμή που ίσως να μην αργήσει. Μέχρι τότε συμμετέχετε στο σωματείο σας, στην επιτροπή της γειτονιάς σας, μπείτε πιο βαθιά στις διαδικασίες του κινήματος.  Κάνετε κριτική «από μέσα», παράλληλα με τη δράση σας. Κανένας πόλεμος, πόσο μάλλον ένας ταξικός σαν αυτόν που ήδη ξεκίνησε, δεν κερδίζετε από μια διαδήλωση, όσο μαζική, όσο μαχητική κι αν είναι. Μην παραμυθιάζεστε από πετροπόλεμους, μολότωφ και σπάσιμο βιτρινών. Δεν χτυπάτε το σύστημα έτσι. Όταν αυτά δεν είναι κατευθυνόμενα ή προβοκάτσιες (πως αλήθεια άναψαν ταυτόχρονα τόσες εστίες φωτιάς στην πόλη;) τότε, είναι χαλίκια στην ατσάλινη πανοπλία του συστήματος, που μόνο θόρυβο κάνουν όταν τη χτυπούν.

Ο αγώνας ως την τελική νίκη θα περάσει μέσα από πολλούς «δρόμους», δύσκολους και σκοτεινούς. Εμείς θα τους φωτίσουμε, με καθημερινή δουλειά σε όλα τα επίπεδα. Στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολειά και τα πανεπιστήμια. Και βέβαια και μέσα στη Βουλή. Κι εκεί δίνονται σκληρές μάχες  (για όσους μιλάνε  εύκολα για «αποχωρήσεις»). Το αίμα των συναγωνιστών μας είναι πολύτιμο.  Όταν θα ‘ρθει η ώρα που οι ρημάδες συνθήκες θα ωριμάσουν, τότε να είστε σίγουροι πως θα χρησιμοποιηθεί ο κατάλληλος …εξοπλισμός από τα πιο κατάλληλα χέρια,  αυτών που δεν θα μπορούν να τους σταματήσουν ούτε χημικές ουσίες, ούτε κουκούλες, ούτε πέτρες. Αφήστε λοιπόν τις φραστικές τουφεκιές  και, αν είστε διατεθειμένοι, βάλτε ένα χεράκι μπας κι έρθει εκείνη η ώρα… μια ώρα αρχύτερα.

49 σχόλια:

  1. ενας ανωνυμος καλυφθηκε πληρως,σκεψου ομως, ποσες φορες ακομη, θα αναγκαστεις να γραψεις τα ιδια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δηλαδή οι χιλιάδες που μείναμε οργανωμένα στην Αμαλίας, στη Φιλελλήνων, στη Μητροπόλεως κ.λπ., στις Στήλες όπου βρισκόταν μέχρι τέλους και το ΠΑΜΕ Πειραιά, κάναμε λάθος; Κακώς τρώγαμε επί ώρες τα χημικά κατάμουτρα; Κακώς οπισθοχωρούσαμε στις μεγάλες επιθέσεις των ΜΑΤ και μετά ξαναπροχωρούσαμε μπροστά; Μήπως έπρεπε να φύγουμε με το πρώτο μπαμ και να μη δώσουμε την ευκαιρία στους χιλιάδες που ξέραμε ότι κατευθύνονται προς το Σύνταγμα να έρθουν και αυτοί;
    Η οργανωμένη προσπάθεια να μην διαλυθεί - απαγορευθεί η διαδήλωση και η συγκέντρωση είναι λάθος και ανώριμη πράξη;
    Η προσπάθεια όλου αυτού του κόσμου που με το ξεμυτούσε από το Μοναστηράκι και τους άλλους σταθμούς τον κυνηγούσαν τα ΜΑΤ και οι ΔΙΑΣ να μη φύγει αλλά να ανέβει ντε και καλά στο Σύνταγμα, κυνηγώντας ενίοτε και τους μπάτσους ήταν μπαχαλοκατάσταση;
    Και τέλος όποιος κάνει κριτική στο ΠΑΜΕ και στο ΚΚΕ είναι πρώην ΠΑΣΟΚος, πρώην βολεμένος και 'γω δεν ξέρω τι άλλο;
    Πολλά από τα σχόλια που διάβασα στην προηγούμενη ανάρτησή σου δυστυχώς για άλλη μια φορά ταυτίζουν όποιον κάνει κριτική με τους λεγόμενους μπαχαλάκιδες. Αλλού είναι τα ερωτήματα και αυτού του είδους οι "αναλύσεις" δεν θα έλεγα ότι ταιριάζουν σε αγωνιστές πόσο μάλλον σε κομμουνιστές.
    Η αστυνομία χτυπούσε τον κόσμο από το Σύνταγμα μέχρι τις Στήλες και το Μοναστηράκι και κάποιοι άλλοι ανενόχλητοι σπάγανε και καίγανε. Είδα τέτοιους, ακουκούλοτους όταν μετά από το τελικό χτύπημα ξεκόπηκα από το μπλοκ μου και μαζί με ένα συντροφάκο προσπαθούσαμε να ξεφύγουμε. Στην Ομήρου υπό τα βλέμματα των ...ΜΑΤ.
    Εγώ ξεκόπηκα, οι άλλοι οι περισσότεροι "δικοί μου" ξανασυγκροτήθηκαν και καλούσαν τον κόσμο αντί να τρέχει πανικόβλητος να συγκροτηθεί σε μπλοκ, να αποκρούσει τις επιθέσεις των ΜΑΤ και να διεκδικήσει το δικαίωμά του στη συγκέντρωση και τη διαδήλωση. Ήταν λάθος και αυτό ή υπερεπαναστατική και άκαιρη έκθεση σε κίνδυνο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σήμερα συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
    Αλλά όσοι βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά θα εξακολουθούν να τα βλέπουν. Τι να κάνουμε;
    Δύσκολη η κατάσταση και εδώ πάνω ακόμη πιο δύσκολη.Η συμμετοχή στο ελάχιστο. Η κριτική εύκολη. Εγώ σήμερα κοντεύω να πάθω κατάθλιψη. Μα να απεργώ μόνο εγώ στη δουλειά μου; Και όλοι να κλαίγονται και να μιζεριάζουν και να μετράνε το ευρώ και να λένε οι νέοι συνάδελφοι πάλι καλά που θα παίρνουμε και 400 Πόσες ασκήσεις ψυχραιμίας να κάνω για μην εκραγώ; Τα νεύρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ Αντίσταση στις γειτονιές.
    Αγαπητέ μου σύντροφε. Ένα πρώτο μικρό σχολιάκι λόγω έλλειψης χρόνου. Θα επανέλθω κάποια στιγμή.

    Έχεις χάσει την ψυχραιμία σου και ειλικρινά δεν ξέρω γιατί. Δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά το γεγονός πως δεν πρόσεξες σε ποιους απευθύνεται συγκεκριμένα αυτή η ..."ανάλυση", όπως ειρωνικά την αποκαλείς. Απευθύνομαι σε δυο συγκεκριμένες κατηγορίες "κριτών" του ΚΚΕ. Αν θέλεις κάνε ένα κόπο να ξαναδιαβάσεις. Αν επιμένεις να βλέπεις τον εαυτό σου σε μια από αυτές, θα ήθελα να το ξέρω πριν σου απαντήσω.Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητέ οικοδόμε καλησπέρα
    Η ευγένειά σου είναι κι ένας από τους κύριους λόγους που ένιωσα την ανάγκη να ποστάρω εδώ κι όχι αλλού. σε ευχαριστώ λοιπόν για το χώρο και ξαναγράφω έχοντας ανάγκη για απαντήσεις …
    να σας πω και γω πως το βλέπω:
    α)σε όλη τη Αθήνα χτες υπήρχαν οικογένειες με παιδιά κι ηλικιωμένους που διαδήλωναν.. και φυσικά μόλις οι γονείς του κάθε παιδιού αισθάνονταν ότι το παιδί τους (η ο γέρος πατέρας τους) κινδύνευαν τα μάζευαν κι έφευγαν… κοινή λογική!(ίδια λογική που λέει ότι δε βάζεις 16χρονες συντρόφισσες περιφρούρηση η 75χρονους αντιστασιακούς αλυσίδα σε πορεία πολυτεχνείου)
    β)αντί να στραβώνετε που όλοι κοιτάμε τι κάνει το ΠΑΜΕ , νομίζω ότι θα έπρεπε να αισθάνεστε περήφανοι και να αντιλαμβάνεστε τη μεγάλη ευθύνη σας.
    το θέμα είναι αλλού:
    1) στον λαό της Αθήνας απαγορεύτηκε να διαδηλώσει.
    2) Η κρατική βία και καταστολή ξεπέρασε κάθε όριο
    3) Το παρακράτος των μμμ βίασε πάλι την αλήθεια.
    Και ρωτώ εγώ τώρα :
    Όταν ο λαός δολοφονείται δε θα συμπαρασταθείς?
    Όταν βασικά του δικαιώματα παραβιάζονται δε θα εναντιωθείς?
    Όταν παλεύει κι αγωνίζεται (συγκεντρωμένος και βροντοφωνάζοντας) και δέχεται επίθεση δε θα βοηθήσεις?
    ΠΟΤΕ? Αύριο στον ριζοσπάστη? στη συνέντευξη τύπου? Στην ψηφοφορία της βουλής?
    Αν είναι έτσι να το ξέρω. την άλλη φορά που παρακρατικοί και μπάτσοι θα μου σπάνε το κεφάλι έξω από τη βουλή, αν έχει «κόλαση χημικών» θα είμαι μόνος μου . που να πέφτανε και σφαίρες…
    εκτός κι αν πρέπει να υπογράψουμε «δήλωση» για να υπολογίζουμε στην αλληλεγγύη των συναγωνιστών μας…
    ΜΗ ΦΟΒΑΣΤE

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φίλε οικοδόμε, με όλη την εκτίμηση, που ξέρεις ότι τρέφω απέναντί σου, πιστεύω ότι έχεις λάθος σε κάποια πράγματα, ειδικά όσον αφορά τα χθεσινά.

    Οι χιλιάδες κόσμου που κατέκλυσαν εχθές το Σύνταγμα (εργαζόμενοι, άνεργοι, αγωνιστές στους χώρους δουλειάς, φοιτητές, συλλογικότητες συνοικιών, αλλά και ανεξάρτητοι πολίτες που άφησαν τον καναπέ και βγήκαν έξω ΚΑΙ ΟΧΙ μπαχαλάκηδες όπως συκοφαντούν τα ΜΜΕξαπάτησης) κράτησαν παλικαρίσια και σε πολλές περιπτώσεις οργανωμένα ΕΠΙ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ στις επιθέσεις -ΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΕΧΗ ΧΗΜΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ- των δυνάμεων καταστολής που στόχο είχαν να διαλύσουν τη συγκέντρωση.

    Αποτελεί κατάκτηση για το λαϊκό κίνημα ότι ο κόσμος ΑΝΤΕΞΕ, και μάλιστα μέχρι πολύ αργά το βράδυ, παλεύοντας συνεχώς και μέχρι τέλους για να μη διαλυθεί η συγκέντρωση όπως εξ' αρχής επιχειρούσε η κυβέρνηση, χτυπώντας με τόνους χημικών από νωρίς το απόγευμα. Ήταν σημαντική υπόθεση τόσος κόσμος να υπερασπίζει το δικαίωμά του να διαδηλώνει. Αρκετές δυνάμεις, όπως σωστά λέει και ο "Αντιγειτονιές", ΣΥΝΕΒΑΛΑΝ, στο μέτρο των δυνάμεών τους και δεδομένου και του μεγάλου πλήθους, ώστε να μην πανικοβληθεί ο ευρύτερος κόσμος και να συγκροτηθεί ξανά και ξανά ώστε να μην λυγίσει, στις επαναλαμβάνω, δολοφονικές επιθέσεις και την κρατική τρομοκρατία.

    Προσωπικά, έχω ξαναπεί, ότι θεωρώ "δώρο στο σύστημα" τη διάσπαση του λαϊκού κινήματος, των απεργιών και των κινητοποιήσεων, με τις ξεχωριστές συγκεντρώσεις. Θεωρώ ΣΗΜΕΡΑ ΩΣ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ, στην πάλη απέναντι στους ξένους και ντόπιους αφεντάδες, την μαχητική ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ και τη ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ στην κατεύθυνση της αγωνιστικής διεκδίκησης. Οι εστίες αντίστασης που χτίζει ο λαός σε διάφορους χώρους πρέπει να δυναμώνουν και να ενιοποιούνται και όχι να αποδυναμώνονται. Κάθε πολιτική δύναμη ας βάζει το σκεπτικό της και ας κρίνεται στην τελική από τον ίδιο τον κόσμο. Μέσα στην κοινή πάλη του λαού όμως και όχι εξ' αποστάσεως.

    Με τα κανάλια των πλουτοκρατών και τα πλάνα τους στα χαζοκούτια δεν θα ασχοληθώ. Αυτά γίνονταν και θα γίνονται πάντα, στημένα ή μη. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα το κάνω κι εγώ κυρίαρχο ζήτημα επειδή έτσι το θέλουν αυτοί και επειδή αυτό τους βολεύει.
    Το βασικό είναι άλλο: Ότι πολύς κόσμος βγήκε στους δρόμους για να αγωνιστεί αποφασισμένος. Αυτός ο κόσμος θα αντλεί εμπειρία στο πεζοδρόμιο και όχι στην κάλπη και το πιο σημαντικό είναι πως όλο και περισσότεροι άνθρωποι του λαού που δεν είχαν προηγούμενη εμεπιρία από αγώνες καταλαβαίνουν σιγά-σιγά την ανάγκη της αλληλεγγύης, της συμμετοχής, ακόμη και της λαϊκής οργάνωσης για να αντιμετωπίσουν το μακελειό που επιχειρείται ενάντια στη ζωή τους.

    Είμαι βέβαιος ότι σα γνήσιος λαϊκός αγωνιστής και σύντροφος κατανοείς το πνεύμα των όσων έγραψα. Γεια χαρά ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ, ο αγώνας συνεχίζεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ..είναι λυπηρο ότι τα αντιΚΚΕ αντανακλαστικά που καλλιεργεί το σύστημα δεν λένε να αμβλυνθουν,ακόμα και στις σημερινες συνθήκες.Θεωρώ ότι οι ανακοινώσεις του Κόμματος και του Ριζοσπάστη ήταν ξεκάθαρες στο ότι οι δυνάμεις καταστολής επιτέθησαν αναίτια στους διαδηλωτες και στο ότι μοναδικός υπέυθυνος είναι η κυβέρνηση. Αν είναι να συμπορευτούμε σε κοινες συγκεντρώσεις πέρα απο ένα στοιχειώδες κοινό πλαίσιο (που λόγω ποσότητας αλλά΄και.. πόιότητας θα πρέπει να είναι λαική εξουσία- λαική οικονομία) και πρακτικες (συντεταγμένα και περιφρουρημένα..η ελευθεριότητα είναι μόνο για στεκια) ας ξεκινήσουμε απο το να ακούμε τον άλλο και να μην περιφέρουμε τις προκατ αποψάρες μας..επιτέλους το ΠΑΜΕ χτες κατέβασε σχεδόν 100.000 κόσμο, χωρίς την προβολή των αγανακτισμένων αλλά με οργάνωση και πλαίσιο που καθιστά την δύναμη αυτού του κόσμου απείρως μεγαλύτερη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ..φιλε οικοδόμε,ελπίζω να συνεχίσεις τις μεστες και πάντα ενδιαφέρουσες αναρτήσεις,πολιτικές και όχι μόνον,και να αντέχεις να συζητάς ευγενικά..δυστυχώς ευκολα γλιστράνε οι περισσότεροι σε κανιβαλισμούς..και όπως λεέι και ο Μπρεχτ: "Να γιατί πρέπει να χαθεί η ανοησία: γιατί κάνει ανόητο όποιον βρεθεί μπροστά της" (δεν αναφέρομαι φυσικά σε όποιον διαφωνεί με το ΚΚΕ ή με την συγκεκριμένη ανάρτηση)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το ΠΑΜΕ χθες έκανε ό,τι ήταν ανθρώπινα δυνατό να κάνει για να προσεγγίσει το Σύνταγμα, δίχως να σπασουν τα μπλοκ του. Από την Σταδιου και την Πανεπηστημίου ήταν αδύνατο, γιατί θα κάναμε σάντουιτς τον κόσμο που οπιστιχωρούσε από το σύνταγμα, και πιθανόν να θρηνούσαμε και νεκρούς με τα χημικά που έπεφταν σε τόσο πυκνό κόσμο. Η κυκλωτική κίνηση από την Αμαλίας που έγινε αργότερα, αποκρούστηκε και αυτή από τα ΜΑΤ. Αυτά για την ολοκλήρωση του ρεπορτάζ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ζητώ συγγνώμη από τον Οικοδόμο για την παρέμβαση αλλά επειδή βλέπω τα πράγματα κυριολεκτικά από απόσταση μπορώ να κρίνω διαφορετικά και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ ό,τι κι αν κάνουν βρίσκονται στο στόχαστρο. Έχουν μία δική τους λογική όταν κατεβαίνουν στις διαδηλώσεις και δεν εξετάζουμε εδώ αν έπρεπε να γίνει ενιαία συγκέντρωση ή όχι στο Σύνταγμα. Είναι δεδομένο ότι στη συγκεκριμένη φάση δεν μπορούσε να γίνει για τους λόγους που επικαλούνται. Το ερώτημα είναι αν έπρεπε να οδηγήσει τους συγκεντρωμένους μέσα στη φωτιά. Νομίζω ότι είναι άλλο να βρίσκεσαι μέσα στη ζώνη του πυρός όπως έτυχε να είναι οι συγκεντρωμένοι στο Σύνταγμα κι άλλο να οδηγείς τους συγκεντρωμένους μέσα σ΄αυτήν γνωρίζοντας ότι θα υπάρξει γενικευμένη σύγκρουση. Μα την προηγούμενη φορά που έγιναν οι συμπλοκές έξω από τη Βουλή δεν σταμάτησαν να κατηγορούν το ΠΑΜΕ ότι κτυπούσε , ότι, ότι...και φωτογραφίες και βίντεο και όλα τα σχετικά. Το θέμα είναι πόσα χημικά θα εισπνεύσει ο καθένας ή πόσο ξύλο θα φάει για να μη θεωρηθεί λιποτάκτης ή ρίψασπις; Οι διαδηλώτές στο Σύνταγμα έπρεπε να υποστηρίξουν τη συγκέντρωση τους και καλά κάνανε και προς τιμήν τους . Αλλά όχι να επιρρίπτουν και ευθύνες λες και έφταιγε το ΠΑΜΕ για την κατάσταση που δημιουργήθηκε.Υποτίμησε κανείς τη συμμετοχή του κόσμου στο Σύνταγμα; Ή μήπως όσοι συμμετείχαν στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ ήταν όλοι μέλη του; Ή έχουν άλλη αξία οι μεν και άλλοι οι δε; Μην τρελλαθούμε κιόλας. Θυμάμαι ότι στο παρελθόν έχει κατηγορηθεί το ΚΚΕ κατ' επανάληψη ότι κατέβαζε τους οικοδόμους με καδρόνια, την ΕΣΑΚ κ.λ.π και ασκούσε τρομοκρατία στους υπόλοιπους, αλλά το μόνο που έκανε ήταν περιφρούρηση και τελικά βρισκόταν υπόλογο. Τελικά ποιο είναι το ζητούμενο γιατί δεν έχω καταλάβει.Γράφω αυτά παρακολουθώντας τα γεγονότα ως τρίτο πρόσωπο και γνωρίζει ο οικοδόμος τις απόψεις μου και για το ΠΑΜΕ και για το ΚΚΕ και τις διαφωνίες που έχω σε θέματα τακτικής. Αλλά έλεος πια με το ΚΚΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμε 6:31, καλησπέρα.
    Το σχόλιό σου μπορεί να ερμηνευτεί με τουλάχιστον δυο τρόπους. Αν δε βαριέσαι... ξανασυντονίσου.
    Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ:
    Δύο αναρτήσεις που μπορούν να βοηθήσουν πολύ στον προβληματισμό όλων μας, και στον διάλογο που ξεκινήσαμε εδώ:

    Πρώτη ανάρτηση

    Δεύτερη ανάρτηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καταρχάς Οικοδόμε τα συγχαρητήριά μου για την όμορφη και ζεστή περιγραφή σου.
    Ένα-δύο σκέψεις θα θελα να μοιραστώ μαζί σας μόνο.
    Χθες όντως πλημμύρησε το κέντρο της Αθήνας από κόσμο, στη μεγαλύτερη ίσως συγκέντρωση-διαδήλωση της μεταπολίτευσης. Άνθρωποι, οργανωμένα με μπλοκ διαφόρων οργανώσεων, κομμάτων, σωματείων και βεβαίως χιλιάδες άλλοι που ήρθαν μόνοι τους.
    Και βεβαίως και το ΠΑΜΕ, με το οποίο κατέβηκα και εγώ, με μια ιδιαίτερα εντυπωσιακή και όγκο και παλμό κινητοποίηση.
    Προς το τέλος της κινητοποίησης και κατόπιν στο διαδίκτυο επαναλήφθηκαν κάτι γνωστά "επιχειρήματα" κατά του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ.
    Άκουγα από ανθρώπους που έτρεχαν από το Σύνταγμα να διαφύγουν από τα δακρυγόνα (που και εμάς έπνιγαν για πολύ ώρα) "γιατί δεν πάτε στο Σύνταγμα"; Χώρια το παράδοξο της υπόθεσης κάποιος που υποχωρεί άτακτα να σε κατηγορεί γιατί δεν πας εκεί απ' όπου προσπαθεί να ξεφύγει. Μήπως όμως θυμόμαστε τι έγινε την προηγούμενη φορά που το ΠΑΜΕ πήγε μπροστά από τη Βουλή; Προδότης και αν πας προδότης και αν δεν πας, με λίγα λόγια...
    Θυμάμαι ότι ακόμα και άνθρωποι και μπλοκ σε συγκεκριμένες αριστεριστικές οργανώσεις (δεν θα πω για να μη γίνω κακός), που έτρεξαν και κατέφυγαν ΠΙΣΩ από τα μπλόκα του ΠΑΜΕ (και καλά έκαναν οι άνθρωποι, δεν τους κατηγορώ γιαυτό), οι ίδιοι αυτοί, όταν μετά οπισθοχωρούσε το ίδιο το ΠΑΜΕ το έβριζαν πολλές φορές με ιδιαίτερα χυδαίο τρόπο.
    Το ΠΑΜΕ δεν θα μπορούσε να παει Σύνταγμα, παρότι αυτός ήταν όντως ο σκοπός του. Γιατί;
    α) γιατι όταν δεν γίνονταν επεισόδια στο Σύνταγμα, ο χώρος ήταν πύχτρα και μόνο από πάνω από τους άλλους διαδηλωτές θα μπορούσε να πάει
    β) γιατί όταν άρχισαν τα επεισόδια, το να κάνει ένα ντου το ΠΑΜΕ θα έβαζε σε άμεσο σωματικό κίνδυνο ανθρώπους ηλικιωμένους, παιδιά, κλπ (γιατί με το ΠΑΜΕ δεν κατεβαίνουν μόνο 20χρονοι, που έχουν τη δυνατότητα και ξύλο να φάνε και να πνιγούν και στα δακρυγόνα και λίγο)
    γ) και γιατί σκοπός του ΠΑΜΕ δεν είναι να παίζει ξύλο με τους μπάτσους. Η περιφρούρηση του ΠΑΜΕ (για όσους ειλικρινά δεν το έχουν καταλάβει ακόμα) υπάρχει για να προστατεύει τα μπλόκα από επιθέσεις κράτους και παρακράτους.
    Χθες αστυνομία και παρακρατικοί έκαναν τη δουλειά τους και σχεδιασμένα χτύπησαν λυσσαλέα μια μεγαλειώδη συγκέντρωση λαού. Αυτοί που εν πολλοίς βρίζουν ή ζητάνε τα ρέστα από το ΠΑΜΕ είναι άτομα που είτε α) μας εγκαλούν "γιατί δεν κάνουμε επανάσταση" όταν οι ίδιοι δεν καταβαίνουν καν σε απεργία, είτε β) έχουν αντι-ΚΚΕ εμμονές και τις βγάζουν με κάθε δυνατό τρόπο. Εκτός αυτών υπάρχουν βεβαίως και άνθρωποι απελπισμένοι, οι οποίοι προσπαθούν να τραβιχτούν από τα μαλλιά τους και τους φταίνε όλοι και όλα...

    Παρόλα αυτά, όλοι έχει αξία ότι κατέβηκαν και μακάρι να κατέβουν και άλλοι. Ας επικεντρώσουν όμως την οργή τους εκεί που πραγματικά βρίσκεται ο εχθρός...

    Αυτά τα ολίγα και καλή συνέχεια...

    Οι αγώνες ούτε άρχισαν ούτε τελίωσαν με τη χθεσινή κινητοποίηση. Συνεχίζουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Το ΚΚΕ φταίει για όλα..Κι όταν δεν φταίει,φταίει γιατί δε φταίει.. Μπορεί να είναι οι ίδιοι άνθρωποι που στις 20/10 πανηγυρίζανε λέγοντας ότι η περιφρούρηση του ΠΑΜΕ ηττήθηκε
    που σήμερα λένε γιατί δεν πήγατε στο Σύνταγμα,δε μπορεί να εμποδίσει κανείς το ΠΑΜΕ αν θέλει να πάει και κωλοτούμπες ρίγανη..Κόμπλεξ κόμπλεξ κόμπλεξ..Και κανείς δε λέει ότι ο κόσμος που απωθούσε τα ΜΑΤ είναι προβοκάτορες..ΕΛΕΟΣ!!Εγώ όμως λέω ότι αυτός ο κόσμος είναι διαρκώς το θύμα,το "παιδί της φάπας" αφού πάντα άλλοι επιλέγουν να τον συγκρούσουν με την αστυνομία..Τον αποκαλούν οι ίδιοι "μαξιλάρι"
    στα μεταξύ τους..Ε,το ΠΑΜΕ δε θέλει να γίνεται ούτε μαξιλάρι ούτε πάπλωμα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλησπέρα! Γκουχ-γκουχ γκουχ! Ακόμα βήχω και ξερνώ απο τα χημικά...
    Πάνε τώρα αυτά...τώρα τι κάνουμε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @sofia (1)
    Καλησπέρα Σοφία.
    Δεν διεκδικώ φυσικά το αλάθητο στις απόψεις μου. Εκεί στα βουνά πίστεψέ με, τα εισπράτετε διαφορετικά κάποια πράγματα. Ο κόσμος τα βλέπει με άλλη ματιά, πολλές φορές πιο ψύχραιμη και καθαρή και άλλες πάλι, αδιάφορη. Δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν με τις απόψεις μου, δεν θέλω όμως να τις παρερμηνεύουν. Βλέπεις είναι εύκολο να γίνει αυτό όταν τα ...τετράγωνα επιχειρήματα εκλείπουν.
    Ασκήσεις ψυχραιμίας ε;
    Έχεις δίκιο ό,τι κι αν πεις. Δεν παλεύονται κάποια άτομα και δυστυχώς είναι ακόμα πολλά. Το βλέπω και στα σχολεία των παιδιών. Αγώνας Σοφία, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αγώνας απέναντι σε όσους μας κλέβουν το οξυγόνο, απέναντι σε κάθε χαζοχαρούμενο οσφυοκάμπτη, απέναντι στις δικές μας αδυναμίες. Όταν θα είσαι στα ...κάτω σου, θα περνάς μια "βόλτα" απ' τον "Οικοδόμο" και όταν θα "φεύγεις", θα έχεις έρθει ήδη στα ίσια σου!
    Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Γιατί θεωρείς ότι έχασα την ψυχραιμία μου; Ίσα- ίσα σε σένα απευθύνομαι με τα ερωτήματα θέλοντας αν θες και να καταλάβω κάποια πράγματα αλλά και να πω.
    Οι αναλύσεις σε εισαγωγικά αν προσέξεις καλύτερα δεν αφορούν το κείμενό σου αλλά κάποια σχόλια στην προηγούμενη ανάρτηση στην οποία αναφέρεσαι και εσύ, ίσως να μην το έκανα εγώ κατανοητό.
    Να ξέρεις ότι δεν αμφισβητώ προθέσεις ούτε αγωνιστών ούτε οργανώσεων αντιπαρατίθεμαι σε απόψεις και πρακτικές και επιδιώκω την αντιπαράθεση ανοιχτά, δημόσια και κυρίως στο κίνημα. Όπως επιδιώκω και την κοινή δράση.
    Αλλά επέτρεψέ μου να πιστεύω ότι για το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ αυτά είναι ακόμη ζητούμενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΛΟΙΠΟΝ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΜΟΝΑΧΑ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΑΣ ΔΙΑΦΩΝΙΣΕΙ.......... ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟ 17 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΛΕΦΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΩ ΚΑΤΕΒΕΙ ΣΧΕΔΩΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΟΡΕΙΑ, ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΩ ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΙΡΙΖΩ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΜΙΑ ΔΕΝ ΜΕ ΕΧΕΙ ΠΙΣΕΙ, ΑΠΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΚΕ. ΤΟ ΚΚΕ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΤΙΣΜΕΝΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΕΒΑΣΤΟ ΑΠΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙΤΕ ΤΙ ΘΑ ΕΛΕΓΑΝ ΑΥΤΟΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΞΑΝΑΚΥΛΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΤΑ ΣΚΑΤΑ ΚΑΙ ΧΘΕΣ ΔΩΣΑΝ ΕΝΤΟΛΗ ΣΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΑΣ ΑΙΜΑΤΟΚΙΛΙΣΟΥΝ ΑΝ ΕΒΛΕΠΑΝ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΣΤΙΡΙΚΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΜΑΤΟΣ, ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΧΤΥΠΟΥΣΑΝ ΚΟΣΜΟ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΜΕ ΗΤΑΝ ΑΡΑΧΤΟ ΣΕ ΜΙΑ ΓΩΝΕΙΑ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΗΜΙΚΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΠΝΙΓΑΝ (ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ) ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΩ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΟΡΕΙΑ. ΟΠΟΥ ΣΑΠΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟ ΠΑΜΕ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΜΑΚΡΙΑ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΓΙΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ; ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΤΑΚΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΥΠΟΣΤΙΡΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΡΩΤΑΩ: ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΘΕΣΤΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΟΛΟ ΠΑΤΕ ΒΟΛΤΕΣ, ΜΟΥ ΛΕΝΕ "ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΚΕ ΓΥΡΙΣΕΙ ΠΡΩΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ, ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΟΠΛΑ" ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΑΝΤΑ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΩ "ΚΑΙ ΤΙ ΣΑΣ ΖΗΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΥΠΟΛΙΠΟΙ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΤΕ;" ΜΕ ΒΟΛΤΕΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΔΕΛΦΙΑ, ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΑΡΕΤΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΠΟΛΕΜΙΣΕΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΞΕΣΙΚΩΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. λοιπον σε οσους ρωτανε "γιατι το ΠΑΜΕ δεν συγκρουεται με τα ματ και αρα το συστημα;;" η απαντηση ειναι μια το ΠΑΜΕ δε θελει το κτιριο της βουλης αλλα τα πανεπιστημια τα εργοστασια τα λιμανια τα αεροδρομια και δεν τα θελει για την "παρτη" του αλλα για την προοδο του λαου. η βουλη δεν ειναι παραμονο ενα ιστορικο κτιριο που μεσα κυριος μπενουν οι υπηρετες του συστηματος, εκτος τους βουλευτες του ΚΚΕ που ξερουν τι ειναι η αστικη βουλη και δηλωσαν ξεκαθαρα οτι δεν σεβονται το αστικο συνταγμα της Ελλαδας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @Ανώνυμος 14 Φεβρουαρίου 2012 1:33 π.μ. :
    http://fadomduck2.blogspot.com/2011/07/blog-post_06.html
    einai paliotero alla mallon 8a se kalypsei.olo ta idia kai ta idia akoume....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @Αντίσταση στις γειτονιές:
    Αγαπητέ σύντροφε καλημέρα.
    Όπως σου είπα και στο πρώτο σύντομο σχολιάκι μου, η ανάρτηση απευθύνεται σε δυο συγκεκριμένες ομάδες "κριτών" -πολύ ...ευαίσθητων- του ΚΚΕ. Τους βολεμένους που ξαφνικά ξύπνησαν και αυτούς που επικράτησε να αποκαλούνται "μπαχαλάκηδες". Αυτούς που ίσως νομίζουν πως με το να σπάνε τζάμια χτυπούν το σύστημα.
    Μου κάνεις πολλές ερωτήσεις, σαν να μην έχεις καταλάβει τόσο καιρό τις απόψεις μου. Στην ανάρτηση για τις απεργίες νομίζω ό,τι ήμουν σαφής σε κάποια θέματα όπως οι συνεργασίες σε συγκεκριμένες δράσεις στο κίνημα κλπ.
    Δεν σας κατηγόρησα πουθενά στην ανάρτησή μου. Μάλλον η δικαιολογημένη φόρτισή σου από τα γεγονότα της Κυριακής δεν σε άφησε να διαβάσεις με "ψυχραιμία" όσα έγραψα.
    Προχτές ο καθένας είχε τη δική του συγκέντρωση. Αν θέλεις την άποψή μου, ειδικά για την Κυριακή, έπρεπε να υπάρχει μόνο ΜΙΑ συγκέντρωση. Ειδικά για την Κυριακή. Διαβάζοντας όμως κάποια σχόλια εδώ αλλά και πολλές αναρτήσεις και σχόλια αλλού, αμφιβάλλω αν αυτό θα είναι ποτέ εφικτό. Η καχυποψία και η έχθρα ανάμεσα στα κομμάτια της κομμουνιστικής αριστεράς (δεν εννοώ εκ μέρους μου), δεν ξέρω αν ποτέ θα εκλείψει.
    Είχε λοιπόν ο καθένας τη δική του συγκέντρωση. Ποια συγκέντρωση θα περιφρουρούσε λοιπόν; Τη δική του συγκέντρωση, και αυτό είναι το σωστό, και καλά έκανε το ΠΑΜΕ από μεριάς του, κι εσείς από τη δική σας μεριά. Πάνω σ' αυτό το θέμα ρίξε μια ματιά ΕΔΩ. Αναφέρεται στη "συνεργασία" των συγκεντρώσεων κάποιος που τα είδε από κοντά. Γράφει για κάτι που δεν το διάβασα αλλού και είναι ενδεικτικό πως αντιλαμβάνονται κάποιοι την αλληλεγγύη στο κίνημα.
    Μου γράφεις για τα σχόλια που διάβασες στην προηγούμενη ανάρτησή μου. Σύντροφε ξέρεις πως εκπροσωπώ μόνο το ξερό μου το κεφάλι. Δεν είμαι άξιος να εκπροσωπήσω ούτε το ΠΑΜΕ ούτε το ΚΚΕ. ΟΜΩΣ, δεν νομίζω κανείς εδώ, ούτε και παραπάνω, επίσημα, να ταυτίζει όποιον διαφωνεί μαζί του με τους "μπαχαλάκηδες". Μας αδικείς όλους!
    Την τακτική της συγκέντρωσης του χώρου σου δεν μπορώ να την κρίνω, δεν έχει νόημα. Θεωρήσατε πως έτσι πρέπει να κάνετε, καλώς κάνατε ό,τι θεωρήσατε σωστό. Όμως ξέρεις κάτι; Δεν σου το χρεώνω αυτό, αλλά το διάβασα κι από άλλους. Μην περιμένεις από κάποιον να σε "σώσει" όταν κάθε μέρα τον βρίζεις, τον λοιδωρείς, τον κατηγορείς για όλα σχεδόν τα δεινά του αστικού συστήματος ως συνεργό κλπ. Ίσως το έγραψα λίγο άκομψα, αλλά άλλος ο γραπτός, άλλος ο προφορικός λόγος. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και απέναντι πρώτα απ' όλα στον κόσμο που εκπροσωπεί.
    Όταν το ΠΑΜΕ περιφρούρησε τη συγκέντρωσή του από τους κουκουλοφόρους, πιο ... δυναμικά, πόσες ήταν οι φωνές (και "συντροφικές") που το κατηγόρησαν για... τρομοκράτη και υποστηρικτή του συστήματος; Τώρα το κατηγορούν για "αδράνεια" και "φόβο" να "συγκρουστεί".
    Αυτά εν ολίγοις.
    Το ιστολόγιο αυτό κι η αφεντιά μου δεν έβαλαν ποτέ σε ζυγαριά την αγωνιστικότητα και την επαναστατικότητα κανενός, κι ούτε πρόκειται ποτέ να το κάνει. Εξακολουθεί να βλέπει τα πράγματα με μια "ρομαντική" διάθεση όσον αφορά τη συντροφικότητα, την αλληλεγγύη και τη συνεργασία στον ευρύτερο χώρο της κομμουνιστικής αριστεράς, χωρίς όμως να κλείνει τα μάτια και τα αυτιά σε "έριδες", "κακίες", "μίσος" που κατά καιρούς εκφράζουν κάποια τμήματά της απέναντι στο ΚΚΕ. Αποδέκτης αυτών, κάποτε ήμουν κι εγώ, από πρώτο χέρι σου μιλάω, όταν νόμισα πως μπορεί να υπάρξει συνεργασία κάπου, σε επίπεδο δημοτικών εκλογών...
    Να τα λέμε, καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. makis καλή σου μέρα.
    Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
    Να βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση τους. Την Κυριακή αν δεν απατώμαι έγιναν πολλές συγκεντρώσεις,ή μάλλον να μιλήσω καλύτερα γι' αυτή που πήγα. Το ΠΑΜΕ κάλεσε το λαό να βγεί στους
    δρόμους και να "μιλήσει" με τον όγκο του σε όλους αυτούς που κλπ, στη βουλή κλπ. Γι αυτό πήγαμε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥΣ κόσμος με τις οικογένειές μας. Να είσαι βέβαιος πως όπου χρειάστηκε στο παρελθόν, αλλά και όταν θα χρειαστεί στο μέλλον, θα μείνουν τα γυναικόπαιδα στο σπίτι...
    Θα πω και σε σένα ότι εκπροσωπώ το κεφάλι μου κι όχι το ΠΑΜΕ ή το ΚΚΕ. Δεν είμαι άξιος να το κάνω.
    Λοιπόν, δεν στραβώνω καθόλου για την κριτική, αντιθέτως, στην ανάρτησή μου έκανα κριτική στην ...κριτική δυο συγκεκριμένων ομάδων. Διάβασε λίγο προσεκτικά, δεν αναφέρομαι σε όποιον κρίνει το ΠΑΜΕ γενικά.
    Στις διαπιστώσεις σου 1,2,3, συμφωνούμε απόλυτα, δεν τίθεται θέμα.
    Στα επόμενα ερωτήματα, θα σου πω ό,τι έγραψα και σε "Αντίσταση στις γειτονιές":

    "Προχτές ο καθένας είχε τη δική του συγκέντρωση. Αν θέλεις την άποψή μου, ειδικά για την Κυριακή, έπρεπε να υπάρχει μόνο ΜΙΑ συγκέντρωση. Ειδικά για την Κυριακή. Διαβάζοντας όμως κάποια σχόλια εδώ αλλά και πολλές αναρτήσεις και σχόλια αλλού, αμφιβάλλω αν αυτό θα είναι ποτέ εφικτό. Η καχυποψία και η έχθρα ανάμεσα στα κομμάτια της κομμουνιστικής αριστεράς (δεν εννοώ εκ μέρους μου), δεν ξέρω αν ποτέ θα εκλείψει.
    Είχε λοιπόν ο καθένας τη δική του συγκέντρωση. Ποια συγκέντρωση θα περιφρουρούσε λοιπόν; Τη δική του συγκέντρωση, και αυτό είναι το σωστό, και καλά έκανε το ΠΑΜΕ από μεριάς του,"

    Για μένα από κει ξεκινά το "πρόβλημα". Ρίξε μια ματιά στο σχόλιό μου στην "Αντίσταση στις γειτονιές", μπες και στο λινκ που τον παραπέμπω. Το ζητούμενο είναι η κοινή δράση Μάκη μου, που δεν την βλέπω όμως εφικτή, πολλοί οι λόγοι και ξεκινούν πολλές δεκαετίες πίσω...
    Όσο για την τελευταία παράγραφο του σχολίου σου, να μην την σχολιάσω καλύτερα, μια ...εμπαθειούλα με το ΚΚΕ τη βγάζεις, έτσι; (όχι και "δήλωση" βρε Μάκη...)
    Ο χώρος πάντα φιλόξενος, σε όσους δεν συμβιβάζονται κι επιμένουν να παραμένουν ...ανήσυχοι!
    Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ:
    Αδερφέ καλημέρα. Οι συστάσεις μεταξύ μας δεν χρειάζονται. Μου γράφεις πως έχω λάθος σε κάποια πράγματα χωρίς να μου λες σε ποια. Δεν βλέπω να διαφωνούμε σε κάτι απ' όσα γενικά έγραψες. Ξέρεις και τις απόψεις μου περί ανάγκης κοινής δράσης, ειδικά στο εργατικό κίνημα, και περί συνεργασιών. Δεν έχω πρόβλημα αν διαφωνούμε αλλά δεν μου λες που συμβαίνει αυτό.
    Για να μην γράφω τα ίδια, διάβασε τα σχόλιά μου σε "Αντίσταση στις γειτονιές" και "makis". Πετάξου και μέχρι το "στρατολάτη" που είδε με τα μάτια του κάποια θέματα "συνεργασιών" στις προχτεσινές συγκεντρώσεις. Νομίζω είναι ενδεικτικά όσων γράφω, ή για κάποια από αυτά που γράφω.
    Για μένα όλα ξεκινούν στην έλλειψη κοινής δράσης. Οι λόγοι; Πολλοί και δεν φτάνουν αναρτήσεις για να αναλυθούν. Ούτε και τους γνωρίζω όλους. Όμως ένα κλίμα βγαίνει και πολλές φορές είναι δύσοσμο...
    Καλή δύναμη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Manuel Harper καλημέρα.
    Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
    Η συμβολή σου στο διάλογο είναι πολύ σημαντική. Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. TRASH καλημέρα.
    Οι παρεμβάσεις σου καίριες και σωστές. Ευχαριστώ. Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @sofia (2)
    Καλημέρα Σοφία.
    Η δεύτερη παρέμβασή σου με "απάλλαξε" από πολλά που, ακόμα, θα έπρεπε να γράψω στα σχόλιά μου. Περιεκτικό και καίριο σχόλιο-ανάλυση.
    Να 'σαι καλά, καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @Ανώνυμος 13 Φεβρουαρίου 2012 10:18 μ.μ.:
    Καλή σου μέρα. Ευχαριστώ για την "κατάθεσή" σου στο διάλογο. Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. kariatida62 καλημέρα.
    Δεν τελειώνουν ποτέ "αυτά" Κάρυ. Και ξέρεις, μέσα σε "αυτά", βρίσκονται οι αιτίες πολλών από τα δεινά που υφιστάμεθα. Βλέπεις ακόμα και σε "αυτονόητα" για μένα ζητήματα, δεν μπορεί να υπάρξει "συννενόηση" σε κάποια τμήματα της κοινωνίας.
    Με ρωτάς: "τώρα τι κάνουμε".
    Ξέρεις τις απόψεις μου. Στάσου δίπλα μου κι οι δυο μας, μαζί με άλλους, δίπλα σε όσους αγωνίζονται για ανατροπή του συστήματος κι όχι "μερεμέτια" που ευαγγελίζονται κάποιοι. Μόνο ωφελημένοι μπορούμε να βγούμε
    από μια τέτοια αλλαγή.
    Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. επειδη εχω φορτωσει με τον καθε επαναστατη. ξεκινοντας ηθελα να αρχισω με μπινελικι αλλα συγκρατηθηκα.
    δεν ξερω τι γινοτανε στην αμαλιας, ξερω τι γινοτανε σταδιου/πανεπιστημιου.
    αυτο που γινοτανε ηταν ατελειωτες χιλιαδες κοσμου που εφευγαν σε κατασταση ημιπανικου/πανικου. την ωρα που καναμε την πρωτη οπισθοχωρηση, ειχε τοσο κοσμο μπροστα μας που δεν μπορουσαμε να δουμε στο 1 μετρο. παρολα αυτα ουτε 5 λεπτα αργοτερα στο ιδιο σημειο εγινε χαλασμος απο τα "παιδια". φανταζεσαι τι θα γινοτανε αν ειμασταν ακομα εκει; πισω μας ειχε 100.000+ κοσμο. θεωρεις οτι μετακινειται εν ριπη οφθαλμου ολος αυτος ο κοσμος; και επανερχομαι "αντισταση στις γειτονιες", αν μεναμε και γινοντουσαν τα μπαχαλα τι θα γινοτανε και με ολο αυτο τον πανικοβλητο κοσμο; πριν το ανοιξεις βουτα το στο μυαλο, αμα πια.
    και να συνεχισω, η ανταρσυα φυλοροοντας ειρθε παλι πισω απο τα παιδια (για οσους θυμουνται :) :) :) )με 300 ατομα μπλοκ στα χαυτεια, και αυτοι αντισταση στις γειτονιες κανανε βολτα στην ομονοια;
    και για να αντιστρεψω το ερωτημα της 48ωρης του οκτωμβρη.
    μπροστα απο το μπλοκ του παμε στην σταδιου ηταν τα %#@%# του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ και δεν αφηναν την πορεια να ανεβει, τι επρεπε να κανει το ΠΑΜΕ; να αρχισει τους τραμπουκισμους (λεκτικους και σωματικους; ) να περασει απο πανω; τι; για να μην πω οτι οταν αρχισαν τα νταβαντουρια σηκωσαν ψηλα τις μεχρι τοτε κατεβασμενες σημαιες με αποτελεσμα να μην βλεπεις τι γινετε μπροστα.
    αι στο διαλο πια με την καθε παπαρα του καθε λαβρου επαναστατη.
    εγω ευχομουνα πραγματικα να εβρεχε την κυριακη. γιατι τοτε το παμε θα ειχε αντι 100+ σε χιλιαδες περιπου 100. ο χυμα (κακως) κοσμος αρκετος αλλα οχι τοσο οσο σημερα και οι επαναστατες της φακης θα ηταν παλι οσοι την περασμενη δευτερα καμια 100 (οχι σε χιλιαδες) κατω απο μπαλκονια να μην βρεχονται. ή οσοι στις απεργιες αφου ακομα και τα στελεχη (τρομαρα τους) ουτε απεργια δεν κανουν.
    οταν σηκωθειτε απο το επιπεδο του πατωματος που σερνεστε, απολογηταδες της ΓΣΕΕ και κλακαδοροι του καθε παναγοπουλου τοτε ισως και να εχετε το δικαιωμα να κανετε κριτικη.
    ξερω οτι θα ακολουθησουν μπινελικια αλλα ψυχη βαθια.
    να θυμησω σε αυτο το σημειο και ολες τις εμμετικες ανακοινωσεις ολης της εξωκοινοβουλευτικης και του ΣΥΝ στην δολοφονια του Κοτζαριδη. ακομα και μια υποφερτη ως ανταρσυα νομιζω, την πηραν πισω την επομενη μερα. αυτοι ειστε. απολογητες δολοφονων και προβοκατωρων
    θελετε και ψευδονυμο;
    ας πουμε noname

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @Ανώνυμος 14 Φεβρουαρίου 2012 1:33 π.μ.:
    Καλημέρα. Δεν είναι ανάγκη να υποστηρίζεις μια παράταξη για να δεις πόσες διαφορές υπάρχουν ανάμεσα σε παρατάξεις και κόμματα που αντιπαλεύουν ή "αντιπαλεύουν" το σύστημα. Μου γράφεις είσαι 17 χρονών. Είμαι 45, έχω υπάρξει 17, όχι τόσο παλιά και σε εποχές που το φρόνημα αυτού του λαού ήταν πιο αγωνιστικό και το ηθικό του σαφώς ψηλότερα. Θα σου πω κάτι και δεν θέλω να το πάρεις σαν συμβουλή, ποιος είμαι άλλωστε για να σε συμβουλέψω; Όμως μην αφήνεις την επαναστατικότητα, αυτό το θείο δώρο της νιότης, να πνίγει την ορθή κρίση, ή να επισκιάζεται από προκαταλήψεις που στο τέλος την πληγώνουν και την οδηγούν σε σκοτεινά μονοπάτια. Διάβασε, διάβασε πολύ, όσο μπορείς, κράτα τα μάτια και τα αυτιά σου ορθάνοιχτα. Θα σε βοηθήσει να διαμορφώνεις πιο "ελεύθερη" άποψη.
    Αδικείς κατάφωρα το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ όταν μιλάς για "χιλιόμετρα μακριά" από τους αγώνες κλπ, στο σχόλιό σου. Διάβασε τα σχόλιά μου στους άλλους φίλους και συντρόφους, διάβασε και τα δικά τους σχόλια. Πίστεψέ με πως η επαναστατικότητα δεν χάνεται με την πάροδο των χρόνων. Ωριμάζει, γίνεται σοφότερη, αντλεί δυνάμεις δυνατότερες απ' τις σωματικές και όταν οι "καμπάνες ηχήσουν" ξεχύνεται στο δρόμο που προετοίμαζε καιρό και δεν μπορεί τίποτα να την σταματήσει. Ο "πόλεμος" όπως γράφεις στο τέλος, αποτελείται από μάχες, δεν κερδίζεται μονομιάς. Είμαστε πιο μπροστά από προχτές, κι αύριο θα είμαστε ακόμα πιο μπροστά.
    Μην σταματήσει ποτέ η καρδιά σου να πάλλεται και να λαχταρά μια δίκαιη κοινωνία. Κάποια στιγμή αυτοί οι παλμοί θα συναντηθούν με τους παλμούς χιλιάδων καρδιών, αγωνιστών κάθε ηλικίας, και τότε...
    Μέχρι τότε, καλή δύναμη στους αγώνες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. @Ανώνυμος 14 Φεβρουαρίου 2012 3:09 π.μ.:
    Καλή σου μέρα. Ευχαριστώ που πέρασες από εδώ. Πολύ σημαντική η άποψή σου και η συμβολή σου στο διάλογο.
    Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. @Ανώνυμος noname:
    Καλή σου μέρα.
    Καλά, έκανες πολύ καλά που... κρατήθηκες, δεν χρειάζονται "μπινελίκια" , δεν βοηθούν σε κάτι. Τα στοιχεία που καταθέτεις σημαντικά. Είσαι ο δεύτερος που διαβάζω για την Ανταρσυα στην Ομόνοια, αυτό δεν λέει κάτι σε κάποιους που κατηγορούν το ΠΑΜΕ για έλλειμμα "αλληλεγγύης"; Γιατί το παραβλέπουν;
    Πάντως μια παρατήρηση να κάνω στα γραφόμενά σου. Δεν ξεκινούν όλες οι "κριτικές" εναντίον του ΠΑΜΕ από την ίδια αφετηρία.
    Σημαντική η συμβολή σου. Ευχαριστώ.
    Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Αγαπητέ Οικοδόμε ήμουν στο ίδιο μπλόκ ίσως να είμαστε και στην ίδια αλυσίδα. Και πάνω κάτω με τις ίδιες σκέψεις..... Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. panos καλησπέρα.
    Στη σκέψη μας πάντα ο αγώνας.
    Ο αγώνας συνεχίζεται.
    Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Αγαπητέ συνομήλικε οικοδόμε καλησπέρα
    Δυο πραγματάκια ακόμα:
    Οι ερωτήσεις μου (Όταν ο λαός δολοφονείται δε θα συμπαρασταθείς?
    Όταν βασικά του δικαιώματα παραβιάζονται δε θα εναντιωθείς?
    Όταν παλεύει κι αγωνίζεται (συγκεντρωμένος και βροντοφωνάζοντας) και δέχεται επίθεση δε θα βοηθήσεις?
    ΠΟΤΕ? Αύριο στον ριζοσπάστη? στη συνέντευξη τύπου? Στην ψηφοφορία της βουλής? )
    νομίζω ότι δεν μπορούν (και δε πρέπει) να απαντηθούν με το ότι υπήρχαν πολλές και διαφορετικές συγκεντρώσεις. είναι πιο γενικά και πιο ουσιαστικά από την τακτική της όποιας παράταξης ,κόμματος ,γκρουπουσκουλου ,οργάνωσης και πολύ πιο πάνω από το σχεδιασμό μιας εκδήλωσης – πορείας – συγκέντρωσης.
    Είναι ερωτήματα που βάζουν ζητήματα αρχών, και δοκιμάζουν τα αντανακλαστικά όλων μας.
    Αν λοιπόν απαντάμε σ αυτά τα ερωτήματα «ναι» (θα βοηθήσω ,θα εναντιωθώ , θα συμπαρασταθώ )κι αυτά πρέπει να τα κάνω τώρα , στο δρόμο , εδώ που στη τελική κάλεσα το λαό ,κι όχι αύριο , το έντιμο από τη μεριά μου είναι να πω ότι δε τα σκέφτηκα καλά τα πράγματα , σορυ ,την επόμενη φορά θα προσπαθήσω περισσότερο να παίξω σωστά το ρόλο που πιστεύω πως έχω.(της πρωτοπορίας δηλαδή)
    Αλλιώς πετάω τη μπάλα στη κερκίδα και δε μιλάω για τη ρέγγα που έλεγε παλιά και ο Μήτσος ο Κωστόπουλος (για την ουσία δηλαδή για όποιον δε ξέρει την ιστορία) αλλά προσπαθώ κι εγώ να βαθυνω τις διαφορές και τα χάσματα ανάμεσα στα κομμάτια του λαού και του κινήματος. (και μάλιστα με χουλιγκανικους όρους του στυλ τότε που τρεχάτε στου λεβεντη ,που σας πήραμε το ντου στη λειβαδια , που σας κάψαμε το δωματιάκι-αναφέρομαι στο σχόλιο του noname ο οποίος μέσα σ όλα κι αφού τελικά δεν έβρεξε για να αποδείξει η παράταξη την αδιαβροχοτητα της αναφέρει και τον Κοτζαριδη του οποίου το όνομα δυστυχώς δεν αναφέρει η αντίστοιχη ανακοίνωση του παμε σ ένα κείμενο http://www.pamehellas.gr/fullstory.php?lang=1&wid=2018 μικρότερο
    κι από το ποστ αυτό-μακάρι να βρούμε κάτι που να με διαψεύδει )
    Τελικά Συναγωνιστές:

    οι συνθήκες θα δυσκολεύουν κι όλο πιο σύνθετα πρακτικά και ιδεολογικά εμπόδια θα μας βάζει το σάπιο σύστημα που αντιπαλεύουμε.
    Και δε θα βλέπουμε από τα χημικά και θα τρώμε πέτρες από παντού και για πυρκαγιές θα μας κατηγορήσουν
    Και θα πέσουμε και θα σηκωθούμε και θα ματώσουμε και θα χτυπηθούμε. Ήρθε η ώρα και για αυτά.
    ΜΗ ΦΟΒΑΣΤE
    Αναλύστε με γνώμονα την ενότητα και τη δυναμική του κινήματος και πριν κατηγορήσετε και περιχαρακωθείτε κάντε αυτοκριτική . Σας πέφτει βαριά η «ενότητα»? Ας το πούμε ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ
    Κι όπως εκλεισε κι η ομιλια του παμε στην ομονοια:

    Φτάνει να είμαστε έτοιμοι να δώσουμε αυτόν τον αγώνα με θέληση, με απόφαση για θυσίες.
    Δεν είναι ανίκητοι. Στην εργατική τάξη και τους συμμάχους της είναι η δύναμη, και το βέβαιο είναι ότι θα τους ανατρέψει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. makis καλησπέρα.
    Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω που το πας. Ή μάλλον υποψιάζομαι. Τι θα πει: "νομίζω ότι δεν μπορούν (και δε πρέπει) να απαντηθούν με το ότι υπήρχαν πολλές και διαφορετικές συγκεντρώσεις. είναι πιο γενικά και πιο ουσιαστικά από την τακτική της όποιας παράταξης". Αν θέτεις και τις ερωτήσεις, δίνεις και τις απαντήσεις εσύ, τότε εγώ είμαι …περιττός.

    Μιλάμε για συγκεκριμένα γεγονότα τώρα ή θεωρητικολογούμε; Αν συμβαίνει το δεύτερο σου απαντώ ευθέως πως η απάντησή μου και στα τρία ερωτήματά σου είναι «ναι». Αν όμως μιλάμε για γεγονότα και νομίζω αυτό κάνουμε όλοι εδώ, να μιλάμε με στοιχεία και επιχειρήματα πρακτικά. Να μου πεις τι εννοείς όταν θέλεις το ΠΑΜΕ να "βοηθήσει" και ποιους. Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί ξεχωρίζεις το ΠΑΜΕ από το λαό.

    Τι είναι το ΠΑΜΕ; Δεν είναι τα μέλη του; Δεν είναι λαός; Με τι θα ήσουν ευχαριστημένος, τι θα έπρεπε να κάνει προχτές το ΠΑΜΕ; Πως δηλαδή θα "βοηθούσε"; Θα άφηνε την περιφρούρηση των μπλοκ του; Τι είναι το ΠΑΜΕ, δύναμη καταστολής; Δεν σε καταλαβαίνω. Είναι άλλο να διαφωνείς με τη στρατηγική του ΠΑΜΕ στο εργατικό κίνημα (για σένα μιλάω) κι άλλο να ψάχνεις να βρεις "ενόχους" για τα προχτεσινά, μέσα στο κίνημα.

    Αν υποθέσουμε ότι το ΠΑΜΕ άφηνε την περιφρούρηση των μπλοκ του και "βοηθούσε το λαό" όπως λες, τι θα συνέβαινε; Θα απέτρεπε τα χημικά, θα ανάγκαζε τις δυνάμεις καταστολής να υποχωρήσουν, ή μήπως θα άφηνε περιθώρια για επιθέσεις και στα δικά του μπλοκ;

    Καμιά μπάλα στην κερκίδα, αγαπητέ, δώσε μου όμως το δικαίωμα να έχω τη δική μου άποψη. Και …φυσικά βλέπεις από τη μεριά του ΠΑΜΕ πως:

    " βαθαίνει τις διαφορές και τα χάσματα ανάμεσα στα κομμάτια του λαού και του κινήματος."

    Από πού το συμπεραίνεις αυτό; Πες μου ποιες είναι οι δυνάμεις που προσπαθούν να χτίσουν γέφυρες ενότητας και δεν δέχεται το ΠΑΜΕ; Με ονόματα. Μήπως εγώ ζω αλλού; Μεγάλωσα σε άλλη χώρα; Ειδικά το χώρο των οικοδόμων, συνδικαλιστικά εννοώ, τον ζω από τα μέσα, από δέκα χρονών, όχι ενεργά ο ίδιος, αλλά λόγω συνδικαλιστή στην οικογένεια. Ξέρεις τι έχω δει και τι έχω ακούσει όλα αυτά τα χρόνια, σε συνελεύσεις, συνέδρια, σωματεία παλιά, συνδικάτο αργότερα, ομοσπονδία κλπ;

    (συνεχίζεται…)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. (…συνέχεια από προηγούμενο)

    Πάντα "έφταιγε" η ΕΣΑΚ, το ΚΚΕ, και αργότερα το ΠΑΜΕ, που «καταπίεζαν» και «ασφυκτιούσε» η διαφορετική άποψη και μπλα μπλα. Και γκρίνια και πάλι γκρίνια, και τροχοπέδη άπειρες φορές σε απεργίες και άλλες δράσεις κλπ. Ήθελε το ένα τοις εκατό να έχει τον πρώτο λόγο πάνω στο 99 τοις εκατό. Αμάν πια με τα συμπλέγματα κατωτερότητας. Τις απόψεις σου τις παλεύεις μέσα στους εργάτες. Αν είναι δυνατές και πείθεις, κανένα ΠΑΜΕ και κανένα ΚΚΕ δεν μπορεί να σε… «καταπιέσει». Μη μιλάς γενικά για ενότητα και κατηγορείς γενικά το ΠΑΜΕ. Αν θέλεις να γίνεις πειστικός να μιλάς με στοιχεία.

    Γράφεις:

    «ΜΗ ΦΟΒΑΣΤE. Αναλύστε με γνώμονα την ενότητα και τη δυναμική του κινήματος και πριν κατηγορήσετε και περιχαρακωθείτε κάντε αυτοκριτική . Σας πέφτει βαριά η «ενότητα»?

    Που είδες το φόβο; Ξέχασες τα γεγονότα έξω από τη βουλή; Είδες φοβισμένους Παμίτες εκεί; Ξέχασες τι έλεγαν από τους πιο ετερόκλητους χώρους; «Οι τραμπούκοι που προστάτεψαν τη βουλή κλπ» Τώρα που το ΠΑΜΕ δεν πλησίασε τη Βουλή, φταίει πάλι, γιατί άφησε …απροστάτευτους τους διαδηλωτές! Πάτε καλά ωρέ;;!! Άσε ρε makis, είναι επιχειρήματα αυτά; Είσαι τουλάχιστον εμπαθής όταν λες: «Σας πέφτει βαριά η «ενότητα;» Και …αυτοκριτική, ε; Μιλάς για αυτοκριτική, αναφέρεσαι σε ένα κόμμα που έχει εκδώσει τόμους αυτοκριτικής, τόσο που να με βγάζει από τα ρούχα μου μερικές φορές;

    Το μεγάλο έλλειμμα για μένα είναι ο κατακερματισμός στο κίνημα, που δεν μπορούμε να συννενοηθούμε σε μερικά απλά νομίζω ζητήματα, σε μίνιμουμ πλαίσιο. Τα ρήγματα είναι βαθιά και όσο και αν δεν θέλεις να το δεις, οι ευθύνες διαχέονται και δεν βαρύνουν το ΠΑΜΕ. Κι εσύ ο ίδιος είσαι οχυρωμένος πίσω από ένα τέτοιο ρήγμα. Και βλέπεις απέναντί σου «εχθρό» το ΠΑΜΕ. Δεν είμαι ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ, σαν «Οικοδόμος» σου μιλάω, όπως εγώ αντιλαμβάνομαι τα πράγματα.
    Καλή σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Θα μπούμε και στην Βουλή! Αλλά όπως ειπώθηκε και νωρίτερα αφότου πρώτα έχουμε καταλάβει όλα τα υπόλοιπα... Η βουλή είναι για την μόστρα... Άλλοι μας κυβερνάνε κι όλοι το ξέρουν αυτό... Πρώτα θα μπούμε στις τράπεζες, τις βιομηχανίες, όλες τις κρατικές υπηρεσίες και τους μηχανισμούς κι έπειτα αν θέλετε την καίμε και την βουλή να χαρείτε...
    Όσες κινήσεις έχουν σταθεί σε τέτοια μόνο επιτεύγματα, δεν πήγανε άλλο μπροστά... έρχεται ο στρατός και μας σκοτώνει όλους.. Ή μήπως νομίζετε ότι δεν θα το κάνει; Νομίζετε ότι όλος ο κόσμος είναι με το μέρος μας τώρα, λόγω "κρίσης";
    Για κάντε μια βόλτα προς επαρχία πλευρά και πιάστε κουβέντα...
    Ανακεφαλαίωση λοιπόν.. Αλλαγή συνειδήσεων, περισσότεροι ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ άνθρωποι, οι οποίοι να ξέρουν τι ζητάνε κι έπειτα κάνουμε την επανάσταση.. Σωστά και με σχέδιο...
    Διαβάστε για τα λάθη του παρελθόντος πριν τα επαναλάβετε...
    Σύντροφε οικοδόμε, έχω τις ίδιες ακριβώς εντυπώσεις από την πορεία εκτός του ότι δεν έχω οικογένεια και ήμουν με τους φοιτητές...
    Ξυπνήστε συνειδητά φίλοι μου, όχι απλή αγανάκτηση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Romanos καλησπέρα.
    "Νομίζετε ότι όλος ο κόσμος είναι με το μέρος μας τώρα, λόγω "κρίσης";
    Για κάντε μια βόλτα προς επαρχία πλευρά και πιάστε κουβέντα..."

    Έτσι ακριβώς σύντροφε. Και βέβαια δεν είναι όλος ο κόσμος, μα ούτε καν οι περισσότεροι. Όσο για την επαρχία, η κατάσταση είναι... Να πω ότι ζουν στον κόσμο τους; Μιλάω για συγκεκριμένη ορεινή περιοχή και χωριά της ιδιαίτερης πατρίδας. Στην κοσμάρα τους! Ξέρεις τι λένε πολλοί απ' αυτούς; "Αν δεν έχετε δουλειά στην Αθήνα, ελάτε να σκάψετε και να βάλετε ...πατάτες εδώ." "Όποιος θέλει να δουλέψει... βρίσκει!" "Φτάνουν τα 500, εμείς ζούμε και με λιγότερα, που... καλομάθαταν στην Αθήνα που ...κονομάγαταν!"
    Για ποιες συνειδήσεις μιλάμε φίλε όταν είμαστε τόσο πίσω; Άσε. Βλέπεις τις συντάξεις του ΟΓΑ δεν τις πείραξαν ακόμα...

    "Αλλαγή συνειδήσεων, περισσότεροι ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ άνθρωποι, οι οποίοι να ξέρουν τι ζητάνε "

    Συμφωνώ απολύτως, προς αυτή την κατεύθυνση βρίσκεται ο στόχος.
    Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Φίλε Οικοδόμε καλησπέρα,
    Φούντωσαν για τα καλά τα χημικά, αλλά φούντωσε και η συζήτηση γύρω από τους κιοτήδες Κουκουέδες-Παμίτες. Προτείνω την αποχή των δυνάμεων του ΠΑΜΕ από την επόμενη συγκέντρωση-διαδήλωση. Ας την αναλάβουν βρε αδελφέ οι εκτός ΠΑΜΕ συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι οποίες θα φροντίσουν για την άψογη κατά πως ξέρουν περιφρούρηση της, την ηρωική αντίσταση κατά των δυνάμεων καταστολής, ως συνηθίζουν να κάνουν τα τελευταία χρόνια, και την κατά μέτωπο σύγκρουση με τους λεγόμενους μπαχαλάκηδες για την προστασία της λαϊκής περιουσίας. Εμείς θα τους αποδώσουμε δόξα και τιμή για τους αγώνες και τις θυσίες που θα υποβληθούν.
    Λύσε μου σε παρακαλώ αν μπορείς μια απορία: Τελικά το ΚΚΕ δε θέλει έναν νέο εμφύλιο πόλεμο; Νομίζω ότι έχει πλαδαρέψει, από αιμοδιψής συμμορία με τα κονσερβοκούτια ανά χείρας κατάντησε να περιφρουρεί μόνο τις ειρηνικές διαδηλώσεις του. Και τι θα γίνουν τα ΜΜΕ χωρίς σταγόνα αίματος; Και πως θα στηθεί το ικρίωμα για ΚΚΕ-ΠΑΜΕ αν δεν ενταφιαστούν αθώοι διαδηλωτές; Αναρωτιέμαι, μετά από τις εκατέρωθεν συγκρούσεις, και είναι πολυάριθμες, μπαχαλάκηδων και ματατζήδων (κλεφτών κι’ αστυνομικών) πως και δεν προέκυψε κάποιος νεκρός; Εύχομαι ποτέ να μην προκύψει, αλλά είναι άραγε τυχαίο, ή πολύ καλά σχεδιασμένο; Μια σκέψη έκανα, γιατί πολλά ακούγονται.
    Προσπαθούν να μας φορέσουν ένα νέο μνημονιακό κοστούμι, δεν πρέπει να τους φορέσουμε κι’ εμείς κάτι τις;
    Εύχομαι καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Καθυστέρησα και λόγω χρόνου αλλά και γιατί όντως ήμουν φορτισμένος.
    Γνωρίζω, όσο σε παρακολουθώ, ότι είσαι υπέρ της συνεργασίας, της κοινής δράσης, δε λέω ενότητας γιατί σε αυτή τη φάση νομίζω ότι συμφωνούμε ότι δεν μπορεί να στέκει, των αριστερών αγωνιστών και ιδιαίτερα όλων όσων δηλώνουν κομμουνιστές.
    Διαφωνώ όμως μαζί σου στο ποιός έχει τις περισσότερες ευθύνες. Είναι άπειρες οι φορές που και σε σωματεία και στις γειτονιές έχουμε απευθύνει κάλεσμα κοινής δράσης είτε απέναντι στην εργοδοσία είτε απέναντι στη κυβερνητική πολιτική, τουλάχιστον μέχρι εκεί που συμφωνούμε, και η απάντηση ήταν από αρνητική έως επιθετική. Στη καλύτερη περίπτωση το δίλημμα που έμπαινε ήταν ή αποδέχεστε το πλαίσιό μας είτε τίποτα.
    Όσο για τις συγκεντρώσεις. Υποστηρίζουμε το οργανωμένο κατέβασμα όχι το χύμα. Να μην αναλύσω τους λόγους νομίζω ότι δε χρειάζεται. Αυτή είναι η λογική της παρέμβασής μας, αυτό καλούμε το κόσμο να κάνει για να προστατευθεί πρωτ΄απ' όλα από τις επιθέσεις των κατασταλτικών δυνάμεων. Αυτό δεν μπορεί παρά να γίνει εκεί που μαζεύονται χιλιάδες κόσμου. Η περιφρούρηση δεν αφορά μόνο το δικό μας κομμάτι. Η περιφρούρηση αφορά όλη την συγκέντρωση και την πορεία, αν διαλυθούν όλοι οι υπόλοιποι τότε τι να την κάνω μόνος μου; Είναι πρωτ' απ' όλα πολιτική και μετά "στρατιωτική". Μια χύμα κατάσταση δίνει την ευκαιρία να χτυπηθεί και να προβοκαριστεί πολύ πιο εύκολα.
    Οι ευθύνες όλων μας σε αυτό είναι μεγάλες. Θεωρείς ότι ο τρόπος που κατεβαίνει το ΠΑΜΕ στις εργατικές συγκεντρώσεις, χώρια και μακρυά από τις γραμμές μου κάθε άλλος, βοηθάει τον κόσμο που κατεβαίνει μαζικά για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια να καταλάβει τι εννοούν οι κομμουνιστές με την οργάνωση του κινήματος; Με την περιφρούρηση και την οργανωμένη αντιπαράθεση με τις κατασταλτικές δυνάμεις;
    Το άλλο που νομίζω ότι θα έπρεπε να γίνεται, όταν γίνονται τα μπάχαλα ή όταν η αστυνομία κλείνει το δρόμο και απαγορεύει (οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος), είναι η επιμονή πως παρά την επιδίωξη να μη γίνει η πορεία εμείς θα την κάνουμε. Από 'κει και πέρα αν θα πέσει ξύλο την ευθύνη την αναλαμβάνει η κυβέρνηση. Την πεποίθηση αυτή δεν την απόκτησα τώρα τελευταία αλλά από τότε που ήμουν μέλος του ΚΚΕ. Αυτή την τακτική ακολουθήσαμε με τον Τρίτση το '86, αυτή στο Πολυτεχνείο του '90 (αν θυμάμαι καλά τη χρονιά).
    Αυτή την τακτική ακολούθησε το ΚΚΕ επί Κλίντον. Ήταν η τελευταία φορά όμως που διαδήλωσα στις γραμμές του, γιατί θεώρησα ότι το έκανε για το θεαθήναι, κάτι ανάλογο με τις τριβές άλλων στα λουλουδάδικα. Δεν ετοίμασε, δεν περιφρούρησε ούτε τον κόσμο του!
    Όλες τις άλλες φορές γιατί είναι λάθος η προσπάθεια σπασίματος της απαγόρευσης και διάλυσης μιας πορείας ή συγκέντρωσης που σαφώς θα εμπεριέχει και τη σύγκρουση;
    Όσο για την παρουσία του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ στις συγκεντρώσεις του Συντάγματος. Από το καλοκαίρι και μετά από τις γραμμές του ΚΚΕ ακούγονται διάφορα περί των αντιδράσεων με το που εμφανιζόταν. Δεν έχουν άδικο, άλλωστε αν μας παρακολουθούσες και τότε θα είδες ότι είμαστε από τους πρώτους που φάγαμε την αντιοργανωτική, αντικομματική και κυρίως αντικομμουνιστική λέζα, και με βίαιους τρόπους μάλιστα όχι μόνο από φασίστες αλλά και από ...αριστερούς, οργανωμένους μέχρι τον αστράγαλο και πιο κάτω!
    Αλλά αυτό που θα έπρεπε να κυριαρχήσει στο καθένα μας τότε αλλά και μετά σε κάθε μαζική "Κυριακάτικη" συγκέντρωση είναι ότι χιλιάδες κόσμου, λαού, κατεβαίνει πλέον στο δρόμο, με προβληματικό τρόπο δε λέω, αλλά ποιανού ευθύνη είναι να κοντράρει στα ίσα όλη την προσπάθεια του συστήματος να καναλιζάρει αυτόν το κόσμο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Και παρά τις φήμες θα πρέπει να δείξουμε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σε αυτό τον λαό που όταν ρωτάει "που είναι το ΚΚΕ", μια ερώτηση που γίνεται συχνά, αυτό που ζητάει δεν είναι να κάνει ο οποιοσδήποτε σκόντο στις απόψεις του ή να τον "σώσει" αλλά να τον στηρίξει στη πάλη του! Γιατί ο λαός έχει μνήμες και ξέρει ότι κάποτε οι κομμουνιστές ήταν εκεί, αυτό θέλει και τώρα. Στο εργοστάσιο, στο χώρο δουλειάς, στη σχολή, στο δρόμο και στη πλατεία.
    Γι' αυτό και έπεσε μεγάλο χειροκρότημα όταν μαθεύτηκε ότι το ΠΑΜΕ ανεβαίνει από Σταδίου και Πανεπιστημίου την Κυριακή.
    Θεωρώ ότι το ΚΚΕ, και όχι μόνο αυτό, είναι ακόμη η συνέχεια της μεγάλης ήττας που υπέστει το κομμουνιστικό κίνημα και σφραγίστηκε με το 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ και την λεγόμενη 6η ολομέλεια στα δικά μας. Δεν έχει αλλάξει, ίσα ίσα για να το πω χοντρά τελευταία ανακάλυψε τον Στάλιν υιοθετώντας απόψεις του Τρότσκι (π.χ. εθνική ανεξαρτησία) και του Μπουχάριν (σοσιαλιστική οικοδόμηση). Τώρα τελευταία μάλιστα κάνοντας άλλη μια στροφή υιοθέτησε τα κάτω η κυβέρνηση και την άρνηση του χρέους στο κίνημα αντιγράφοντας την ...ΑΝΤΑΡΣΥΑ! Για να μην πω τη μεγάλη σημασία που δίνει σε κάθε είδους εκλογική διαδικασία διαχρονικά.
    Αυτό όμως δεν με εμποδίζει να επιδιώκω τη συνεργασία, όπου μπορούμε, με αυτό και τα μέλη του. Όπως την επιδιώκω στους χώρους δουλειάς, στη γειτονιά, παντού, με κάθε αγωνιστή και χωρίς όρους αποδοχής ή συγκάλυψης απόψεων ντε και καλά. Η άρνηση όμως προέρχεται αποκλειστικά από εκεί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. scorpion49 καλησπέρα.
    Υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που ποτέ δεν πρόκειται όχι να πειστούν, αλλά ούτε και να δουν με θετικό μάτι το ΠΑΜΕ ή το ΚΚΕ. Δικαίωμά τους. Όπως δικαίωμά τους είναι και να συκοφαντούν ή να λοιδωρούν τους αγώνες των κομμουνιστών. Είναι όμως δικαίωμα των τελευταίων να τους βάζουν στη θέση τους με επιχειρήματα και ένταση της δράσης τους μέσα στο λαό.
    Κάποιος έγραψε πιο πάνω σε ένα σχόλιο πως το ΚΚΕ φταίει και μόνο επειδή υπάρχει.
    Καλή δύναμη φίλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Σύντροφε "Αντιγείτονα" καλημέρα.
    Είμαστε όλοι φορτισμένοι τον τελευταίο καιρό. Ελπίζω όμως αυτή η φόρτιση να απλωθεί παντού εκεί που πρέπει και να οδηγήσει στο σωστό δρόμο όλους τους «φορτισμένους».
    Θεωρώ, που λες, τη συνεργασία σε συγκεκριμένες δράσεις επείγουσα ανάγκη. Βλέπω όμως -και με αφορμή τις τελευταίες μέρες- πως υπάρχουν πολλές δυσκολίες για να επιτευχθεί. θα ήθελα να μου διευκρινήσεις ποιους εννοείς όταν λες "υποστηρίζουμε", "της παρέμβασής μας" κλπ. Προφανώς εννοείς κάποιον κομματικό σχηματισμό. Για να βεβαιωθώ για ποιον.
    Για μένα το ζήτημα με τις πορείες ξεκινά από την έλλειψη συνεργασίας των δυνάμεων που τις οργανώνουν, στο να γίνει μια πορεία. Το ΠΑΜΕ έχεις δίκιο, προτάσει ένα πλαίσιο το οποίο αποδέχεσαι ή όχι για να σε "καλύψει". Έχει μια βάση αυτό κατά τη γνώμη μου, από τη στιγμή που δεν κρύβει αλλά διαλαλεί τις "προθέσεις" του και την στράτευσή του σε συγκεκριμένο σκοπό που είναι η ανατροπή του συστήματος μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες. Από κει και πέρα, υπάρχουν και κάποιες "τραυματικές" εμπειρίες συνεργασιών στο παρελθόν...
    Συμφωνούμε σε όσα γράφεις για την οργάνωση των συγκεντρώσεων κλπ.
    Γράφεις όμως:

    "Η περιφρούρηση δεν αφορά μόνο το δικό μας κομμάτι. Η περιφρούρηση αφορά όλη την συγκέντρωση και την πορεία, αν διαλυθούν όλοι οι υπόλοιποι τότε τι να την κάνω μόνος μου; "

    Πως αφορά όλη τη συγκέντρωση όταν η συγκέντρωση είναι πολλές συγκεντρώσεις, σε διάφορα σημεία; Και σε αυτή την περίπτωση, νομίζω δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά γι' αυτό που γράφεις πιο κάτω:

    "βοηθάει τον κόσμο που κατεβαίνει μαζικά για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια να καταλάβει τι εννοούν οι κομμουνιστές με την οργάνωση του κινήματος; "

    Πως να γίνει; Αν οι συγκεντρώσεις είναι πολλές, τότε λογικά ο καθένας στη ...δική του. Δεν μου αρέσει προσωπικά αυτό, αλλά είναι η πραγματικότητα. Θα σου πω και κάτι άλλο πάνω σ' αυτό. Θυμάμαι παλιά, επί Λυκιαρδόπουλων και Μακρήδων, τότε που τα "ρήγματα" στην ενότητα του κινήματος ήταν "άβυσσοι" (αναπόφευκτα βέβαια), οι συγκεντρώσεις σε απεργίες και πρωτομαγιές ήταν κοινές.

    (συνεχίζεται…)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. (…συνέχεια από προηγούμενο)

    Από το ίδιο βήμα προς το ίδιο ακροατήριο, απευθύνονταν οι εκπρόσωποι των ταξικών σωματείων της συντονιστικής επιτροπής, αλλά και οι εγκάθετοι εργατοπατέρες. Και τη δεκαετία του ’80, στο πεδίον του άρεως, μιλούσαν όλοι της ΓΣΕΕ από το ίδιο βήμα. Θα θυμάσαι τι γινόταν από κάτω την ώρα που μιλούσε ο Μήτσος ο Κωστόπουλος. Πιστεύω λοιπόν, το ξανάγραψα σε άλλο σχόλιο, πως η προχτεσινή ειδικά συγκέντρωση έπρεπε να ήταν ενιαία, αφού ο στόχος ήταν εξειδικευμένος.
    Χρειάζεται πολύ "δουλειά" από όλες τις ταξικές δυνάμεις για να επιτευχθεί η συνεργασία, δεν βλέπω όμως να υπάρχει διάθεση. Δεν φτάνουν οι δικές σου και οι δικές μου προθέσεις.
    Γράφεις:

    "Το άλλο που νομίζω ότι θα έπρεπε να γίνεται, όταν γίνονται τα μπάχαλα ή όταν η αστυνομία κλείνει το δρόμο και απαγορεύει (οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος), είναι η επιμονή πως παρά την επιδίωξη να μη γίνει η πορεία εμείς θα την κάνουμε."

    Εδώ θα μου επιτρέψεις να ...συμφωνήσω μαζί σου. Κι αν μέχρι χτες δεν είχε απασχολήσει έντονα αυτό το ζήτημα, νομίζω πως τώρα πρέπει να το δούμε. Και να είμαστε και κατάλληλα προετοιμασμένοι γι’ αυτό. Δεν θα έχουμε δίπλα μας και μπροστά μπροστά τα γυναικόπαιδα και τους παππούδες τότε.
    Και εδώ όμως, δεν απαιτείται συνεργασία;

    Για το χειροκρότημα που γράφεις, στο Σύνταγμα, εγώ δεν το είδα, ήμουν πιο πίσω. Ο "στρατολάτης" όμως στην ανάρτησή του άλλα γράφει για την Αμαλίας (αντίθετα από όσα λες), και αυτά που διάβασα και σε άλλα μπλογκς ήταν αντικρουόμενα (τι λέγαμε για προκαταλήψεις και ρήγματα;).
    Όσο για τα τελευταία που γράφεις έχω κάποιες διαφωνίες, δεν γράφονται στα σχόλια αναλυτικά. Να για παράδειγμα τη σημασία που δίνει τι κόμμα στην εκλογική διαδικασία. Η γνώμη μου είναι πως δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Σε ένα συγκεκριμένο σύστημα αναπτύσσεσαι, πρέπει να αξιοποιήσεις όλα τα όπλα που διαθέτει το ίδιο το σύστημα. Αρκεί να τα χρησιμοποιείς σωστά, και κάτω από προϋποθέσεις μπορούν να στραφούν ενάντια στο σύστημα (μην παρεξηγηθώ, και βέβαια δεν αρκούν αυτά τα όπλα).
    Να τα λέμε σύντροφε. Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Μιλάω για το ΚΚΕ(μ-λ) και τα μετωπικά σχήματα που αυτό συμμετέχει.
    Αν οι συγκεντρώσεις ήταν κοινές η περιφρούρησή τους θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να ήταν και κοινή. Οι προϋποθέσεις είναι οι άλλες δυνάμεις που την υποτιμούν (της αριστεράς) ή δεν την θέλουν (εργοδοτικές και κυβερνητικές συνδικαλιστικές ηγεσίες).
    Όταν είναι χιλιάδες κόσμου μαζεμένος σε ένα χώρο πρέπει να είσαι εκεί και ο καλύτερος τρόπος να του δείξεις τι εννοείς με την περιφρούρηση του κινήματος είναι να τον εντάσεις ή να τον καλείς σε στιγμές έντασης στις γραμμές σου ή να τον καλείς να οργανωθεί. Όχι για να του δημιουργήσεις αίσθημα ασφάλειας αλλά το αίσθημα ότι μπορεί να κοντράρει την καταστολή και να επιβάλει το δικαίωμά του στην διαδήλωση. Η περιφρούρηση πρώτΑ και κύρια είναι απέναντι στο κράτος και τα όργανά του. Τα μπλοκ μας το τελευταίο καιρό όποτε μαζικοποιούνται σε αυτή τη βάση μαζικοποιούνται και όχι γιατί ντε και καλά έχουν πεισθεί συνολικότερα από το ΚΚΕ(μ-λ).
    Κάποτε πρέπει να δει ο λαός το σημαίνει πραγματική αγωνιστική κατεύθυνση και στις διαδηλώσεις. Κάτι που δεν έχει καμιά σχέση με τις από μακριά "συγκρούσεις" της αναρχοαυτονομίας ή τις τριβές για τους φακούς των μμε στα λουλουδάδικα, που ήταν πάγια τακτική αριστερών δυνάμεων στο πρόσφατο παρελθόν!
    Το κίνημά μας έχει εμπειρία από τέτοια και σε πολύ πιο δύσκολες εποχές.
    Το χειροκρότημα έπεσε όταν από τα μεγάφωνα ανακοινώθηκε ότι ανεβαίνει το ΠΑΜΕ από Πανεπιστημίου και Σταδίου.
    Θα διαφωνήσω με τα "γυναικόπαιδα". Γιατί οι γυναίκες απ' έξω;
    Για τα υπόλοιπα δεν έχω κάτι παραπάνω να προσθέσω.
    Για τις εκλογές, χωρίς να είμαστε γενικά αντιεκλογικοί, άλλωστε συμμετέχουμε τις περισσότερες φορές στις βουλευτικές ή στις δημοτικές, έχουμε άλλη αντίληψη από το ΚΚΕ. Αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. Θα έχουμε κάποτε την ευκαιρία να τα πούμε, ίσως και σύντομα, αν και δεν το βλέπω (με βάση τις εξελίξεις και το πότε θα γίνουν).
    Να ΄σαι καλά και θα τα λέμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. @Αντίσταση της γειτονιές:
    Σ' ευχαριστώ για τον χρόνο που διέθεσες και στην "δευτερολογία" σου.
    Καλά να είμαστε, θα τα ξαναπούμε.
    Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. ΕΝΑ "ΛΑΘΟΣ" ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ

    Θέλω να απολογηθώ προς όλους και ιδαίτερα προς τον "Erodotos".

    Μόλις πριν λίγο ανακάλυψα πως ο φίλος Erodotos την επομένη της ανάρτησης έστειλε σχόλιο με τις απόψεις του.

    Για κάποιον λόγο που δεν ξέρω, το σχόλιο αυτό αποθηκεύτηκε στα "ανεπιθύμητα σχόλια", κάτι που βέβαια έγινε ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΩ και ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΩ.

    Συγχωρήστε την απειρία μου, που δεν το αντιλήφθηκα πιο νωρίς, έχω συχνά προβλήματα με το γκουγκλ, αλλά όσον αφορά το ανέβασμα δικών μου σχολίων μόνο, δεν μπορώ να καταλάβω τι έγινε και είμαι πολύ νευριασμένος.

    Φίλε Ηρόδοτε σου ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΜΩΜΗ και -αν μπορώ να το πω αυτό- έστω κι αργά ΕΠΑΝΟΡΘΩΝΩ.

    Το σχόλιο αναρτήθηκε αυτόματα από τη γκουκλ πιο πάνω και τώρα μπορεί να διαβαστεί.

    Ηρόδοτε, και πάλι συγγνώμη.
    Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλώς ήρθατε!
Πριν αφήσετε το σχόλιό σας, παρακαλώ να λάβετε υπόψη τα εξής:

Το σχόλιό σας να αφορά το θέμα της ανάρτησης.

Δεν θα δημοσιεύονται διαφημιστικά μηνύματα.

Αποφύγετε τις ύβρεις και τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.

ΟΧΙ στα greeklish - ΝΑΙ στα Ελληνικά.

Όποιος σχολιάζει σαν «ανώνυμος», ας προσθέτει στο τέλος του σχολίου του ένα ψευδώνυμο. Με τον τρόπο αυτό, γίνεται πιο εύκολη η επικοινωνία.

Το ιστολόγιο δέχεται τις διαφωνίες, την ένταση και το πάθος στην υποστήριξη των απόψεών σας. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε, αρκεί να γινόμαστε κατανοητοί ο ένας στον άλλον. Ας βοηθήσουμε όλοι στη διατήρηση ενός επιπέδου στο διάλογο.

Ο διαχειριστής του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει σχόλια που δεν ανταποκρίνονται στις παραπάνω επισημάνσεις, χωρίς καμιά προειδοποίηση.
Ευχαριστώ για το σχόλιό σας.