Επιτροπές αξιολόγησης για την πληρωμή των χαρατσιών: πίσω στο Μεσαίωνα!

Έλληνας φορολογούμενος μπροστά στην επιτροπή αξιολόγησης της
εφορίας, για τη δυνατότητα πληρωμής του χαρατσιού

Για την πολιτική των κυβερνήσεών μας, που ξετίναξαν τον προϋπολογισμό επιβίωσης κάθε οικογένειας, να μην τα ξαναπούμε, τα ζούμε στο πετσί μας. Είναι γεγονός πάντως πως εκεί, στο υπουργείο οικονομικών, οι «φωστήρες» σύμβουλοι του εκάστοτε υπουργού, συναγωνίζονται για το ποιος θα εφεύρει και θα προτείνει το πιο σκληρό χαράτσι. Αποκομμένοι  από την καθημερινότητα που βιώνει ο λαός; Όχι βέβαια. Είναι συγκεκριμένη η αποστολή τους και οι οδηγίες που παρέλαβαν από αυτούς που στην ουσία κυβερνούσαν πάντα αυτό τον τόπο: τα μεγάλα συμφέροντα της άρχουσας τάξης των βιομηχάνων και των τραπεζιτών. Η κυβέρνησή τους ακολουθεί με θρησκευτική ευλάβεια τις …οδηγίες χρήσης αυτής της πολιτικής: τρομοκράτηση, οικονομική εξαθλίωση και πάταξη με  κάθε τρόπο της – μικρής έστω, μέχρι τώρα – αντίδρασης του λαού.

Διαβάζω σήμερα: «Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - Καρατζαφέρη οδηγεί τα λαϊκά νοικοκυριά στην εξαθλίωση. Καθημερινά, όλο και περισσότερες οικογένειες δεν τα βγάζουν πέρα, αντιμετωπίζουν την ανεργία, τη μείωση του μισθού, τους αυξημένους φόρους, την ακρίβεια, την αδυναμία να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τις δικές τους και των παιδιών τους. Εκτός από αυτή την κατάσταση, εδώ και μέρες οι εργατικές οικογένειες είναι αντιμέτωπες με το χαράτσι για τα ακίνητα και τη διακοπή της ηλεκτροδότησης που συνεπάγεται η μη πληρωμή του. Μέτρο που θα ισχύσει και τα επόμενα χρόνια. Την περασμένη Παρασκευή, με μια αισχρή εγκύκλιο η συγκυβέρνηση συνέχισε τον άγριο εκβιασμό. Επιμένει στη λογική: 'Η πληρώνεις ή δεν έχει ρεύμα. Δεν εξαιρεί κανέναν από την πληρωμή του. Συγκροτεί τριμελείς επιτροπές που θα πιστοποιούν εάν κάποιος που θα του κοπεί το ρεύμα θα πεθάνει και μόνο σε αυτή την περίπτωση αναστέλλεται η διακοπή της ηλεκτροδότησης. Επιπλέον, η ίδια επιτροπή θα εξετάζει αν μια οικογένεια ζει κάτω από συνθήκες εξαθλίωσης, εάν στην κυριολεξία ζει στην πείνα, για να αποφασίσει εάν θα μειωθεί το χαράτσι...»(Ριζοσπάστης)

Ως εδώ έφτασαν λοιπόν! Ποιοι πήραν μια τέτοια απόφαση; Αρρωστημένα μυαλά; Άνθρωποι στερημένοι από τη ζωή; Έχουν ξεπεράσει κάθε όριο αναλγησίας. Τώρα πια μπήκαν στη σφαίρα της διαστροφής. Ο κατεξοχήν μετρ του είδους David Lynch, μπορεί κάλλιστα να διδαχτεί πολλά από δαύτους. Διαβάζω επίσης: «Τις ομάδες θα καταρτίζουν ένας υπάλληλος ΔΟΥ, Πανεπιστημιακής Κατηγορίας, που θα ορίσουν οι κατά τόπους έφοροι, ένας κοινωνικός λειτουργός και ένας αστυνομικός υπάλληλος της ΕΛΑΣ. Η συγκεκριμένη Επιτροπή θα έχει το δικαίωμα είτε να εντάσσει στις ευπαθείς ομάδες, άτομα που απευθύνονται σε αυτές, είτε να μειώνει μέχρι και το ελάχιστο ποσό 0,5 €/τμ, τον υπολογισμό του τέλους ακινήτου.» (Newsit.gr)

Στιγμιότυπο από τη διαδικασία αξόλόγησης φορολογούμενου πολίτη!

Αναρωτιέμαι, διαβάζοντας τα παραπάνω: γιατί μόνο τρεις στην επιτροπή; Γιατί να μη συμμετέχει κι ένας παπάς; Να βάζει τον κάθε φουκαρά να ορκιστεί πριν «καταθέσει» τον πόνο του, ότι θα πει την αλήθεια! Ποιος θα είναι ο ρόλος του αστυνομικού στην επιτροπή; Γιατί το μυαλό μου περνάει από τον εκφοβισμό του φορολογούμενου και καταλήγει στον εκβιασμό του; Ο ρόλος του κοινωνικού λειτουργού; Να λύνει τα …ψυχολογικά προβλήματα που τυχόν θα προκύψουν; Το γνωστό «παιχνίδι» δηλαδή, που τον ρόλο του κακού θα τον παίζουν ο εφοριακός με τον αστυνομικό, και το ρόλο του καλού, ο κοινωνικός λειτουργός; Σας προτείνω κύριοι του υπουργείου οικονομικών τον «ορό της αλήθειας». Απορώ πως σας διέφυγε. Θα σας βοηθήσει σίγουρα στην είσπραξη του χαρατσιού. Αν  προσπαθήσει κάποιος να σας ξεγελάσει, κακό του κεφαλιού του…

Είναι αδίστακτοι οι «εγκέφαλοι» που πήραν αυτή την απόφαση. Ξεκίνησαν με τις περικοπές των μισθών, των συντάξεων, έβαλαν χέρι στα ασφαλιστικά ταμεία, αύξησαν τους φόρους που ήδη πληρώναμε. Με ριπές «νέων μέτρων» δοκίμασαν τις αντοχές μας. Τώρα ήρθαν τα νέα χαράτσια. Για να μας αφανίσουν οικονομικά, να μας εξαθλιώσουν. Όμως δεν ήταν απ’ ότι φαίνεται αρκετό αυτό. Τώρα βάλθηκαν να μας εξαθλιώσουν και ηθικά. Να ποδοπατήσουν την αξιοπρέπειά μας. Να μας εξευτελίσουν! Θέλουν η νίκη τους να φέρει συντριβή στους ηττημένους.

Σκέψου λέει, να έχεις χάσει τη δουλειά σου, να μη σου φτάνει το επίδομα ανεργίας, να σε κυνηγούν οι υποχρεώσεις, οι λογαριασμοί, η τράπεζα, να κοντεύεις να μην έχεις να φας ένα πιάτο φαί εσύ και τα παιδιά σου. Να ακροβατείς στο κενό μεταξύ απελπισίας και απόγνωσης. Και παρ’ όλα αυτά να πρέπει να περάσεις από την «ιερά εξέταση» του εφοριακού και του αστυφύλακα. Και όχι μόνο αυτό. Δεν τους φτάνει μια «κατάθεση». Θέλουν στοιχεία. Η πατρίδα κινδυνεύει, δεν χαρίζει σε κανένα… (από τους ομοίους σου).

Θα έρθουν στη γειτονιά σου. Θα χτυπήσουν την πόρτα του γείτονα, θα τον  ρωτήσουν. Κι αν είσαι τσακωμένος μαζί του; Θα τους ανοίξεις την πόρτα και θα τους βάλεις στο σπίτι σου. Θα πάρουν «συνέντευξη» από τα παιδιά σου, τον παππού, τη γιαγιά. Την πεθερά σου… Θα μπουν στην κρεβατοκάμαρά σου, να δουν που κοιμάσαι, στο μπάνιο σου, στην κουζίνα. Θα χρειαστεί ίσως να κλάψεις, ή μάλλον καλύτερα, να κλάψετε όλοι μαζί, μήπως και καταφέρεις να σε λυπηθούν. Ξεφτίλα. Θα σου καταρακώσουν κάθε ίχνος αξιοπρέπειας που σου έχει απομείνει. Για να αποφασίσουν τελικά αυτοί για σένα, αν μπορείς να πληρώσεις ολόκληρο ή στην καλύτερη περίπτωση, μικρό μέρος του χαρατσιού. Αν βέβαια είσαι από τους «τυχερούς» και βρίσκεσαι μερικά βήματα πριν …τη λύτρωση του τελευταίου ταξιδιού, άντε βρε, θα σε λυπηθούν, δεν θα πληρώσεις τίποτα!

Εκτέλεση απόφασης της επιτροπής:
"Μπορείς να πληρώσεις!"

Δύο δρόμοι ανοίγονται μπροστά μας σήμερα, μας αρέσει ή όχι. Ο πρώτος, είναι ο δρόμος της υποταγής. Συνεχίζουμε να πληρώνουμε αδιαμαρτύρητα ό,τι χαράτσι μας στείλουν. Έχουμε λεφτά; Το πληρώνουμε. Δεν έχουμε; Κόβουμε το λαιμό μας και βρίσκουμε. Και συνεχίζουμε τη ζωή μας με σκυμμένο κεφάλι, βαρυγκωμώντας και βρίζοντας τη «μοίρα τη σκληρή» μας. Φωλιάζει ο τρόμος στις ψυχές μας, για το αύριο, για το μέλλον των παιδιών μας. Και περιμένουμε, και ευχόμαστε να «πετύχει η κυβέρνησή μας τους στόχους της», και μετά να σκεφτεί κι εμάς που βάλλαμε πλάτη με τις θυσίες μας. Χωρίς να σκεφτούμε πως εμείς, οι εργαζόμενοι, ο λαός, δεν χωράμε στους στόχους καμιάς κυβέρνησης τραπεζιτών-σοσιαλΗστών-φασιστών. Αντίθετα, είμαστε οι ίδιοι ο  μόνιμος στόχος τους. Προς εξόντωση.

Ο άλλος δρόμος, είναι ο δρόμος της αντίστασης. Της ανυπακοής σε όσα μας προτάσσουν ως νομοτελειακά. Δεν ακολουθούμε τη μοίρα που μας ορίζουν. Σηκώνουμε το κεφάλι και αναλαμβάνουμε επιτέλους τις ευθύνες μας. Τολμάμε στην πράξη να αντιταχθούμε στις πολιτικές τους που στόχο έχουν να μας ξεκάνουν. Διεκδικούμε το αυτονόητο: ό,τι παράγουμε μας ανήκει. Δεν περιμένουμε από κάποιους που σήμερα τράβηξαν μπροστά, να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Συμπαρατασσόμαστε με όλους τους άλλους εργαζόμενους, στα ταξικά σωματεία μας, στις επιτροπές της γειτονιάς μας, όπου υπάρχει πυρήνας αντίστασης, βγαίνουμε από το σπίτι και τη μιζέρια που απειλεί να μας πνίξει. Μη σκεφτεί κανείς πως δεν τον αφορά. Πως μπόρα είναι, θα περάσει. Θα περάσει, ναι. Αλλά τι θα αφήσει πίσω της…

Κάποιοι αποφάσισαν ήδη να αντισταθούν, και το κάνουν. Σε πολλά εργοστάσια και άλλους χώρους δουλειάς, οι εργάτες πετυχαίνουν μικρές νίκες. Κρατούν τα κεκτημένα τους. Στην «Ελληνική Χαλυβουργία» κάποιοι έπιασαν τον ταύρο από τα κέρατα. Αποφάσισαν να μη σκύψουν το κεφάλι, να μην υποταχτούν. Μας έδειξαν πως η μόνη διέξοδος σήμερα βρίσκεται στο δρόμο του αγώνα. Κάθε άλλη διαδρομή οδηγεί σε αδιέξοδο. Ας τους ακολουθήσουμε.

Μπορούμε να νικήσουμε αν παλέψουμε. Χωρίς αγώνα και θυσίες δε νίκησε ποτέ κανείς. Δεν είναι ανίκητοι και αυτό φάνηκε από το χειρισμό τους στο θέμα των χαρατσιών. Μετά από την αντίδραση που μέχρι τώρα υπήρξε, έκαναν μικρά βήματα πίσω. Εξαίρεσαν κάποιους από την πληρωμή, σκέφτονται να βάλουν πολλές δόσεις, να τα αποσυνδέσουν από το λογαριασμό της ΔΕΗ. Στην αρχή δεν το συζητούσαν καν για «διευκολύνσεις». Δεν μας φτάνουν αυτά. Ζητάμε την πλήρη κατάργησή τους. Δεν τα πληρώνουμε. Ζητάμε μια άλλη πολιτική, από μια άλλη κυβέρνηση που θα βγει από το λαό και θα υπηρετεί το λαϊκό συμφέρον. Αν η αντίδρασή μας θεριέψει, αν ένα μέτωπο όλων των εργαζομένων και των τμημάτων του λαού που υποφέρουν, γιγαντωθεί, έχουμε ελπίδες. Μας φοβούνται. Αρκεί να τους δείξουμε τη δύναμή μας…