Ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των αρχαιρεσιών του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, που πραγματοποιήθηκαν από τις 7 έως τις 11 Νοέμβρη.
Στις εκλογές ψήφισαν 2.953 οικοδόμοι
και έγκυρα ψηφοδέλτια ήταν 2.932.
Ο Πανοικοδομικός Ταξικός Ενωτικός Συνδυασμός, που στηρίζεται από τις ταξικές δυνάμεις, πήρε για το Διοικητικό Συμβούλιο 2.895 ψήφους (ποσοστό 98,74%) και εξέλεξε και τα 21 μέλη της Διοίκησης.
Η Πρωτοβουλία Οικοδόμων (ΝΑΡ - Αριστεριστές) πήρε 37 ψήφους και δεν εξέλεξε κανέναν στο ΔΣ.
Για τους αντιπροσώπους σε ΕΚΑ και Ομοσπονδία Οικοδόμων, ο Πανοικοδομικός Συνδυασμός πήρε 2.896 ψήφους εκλέγοντας 39 και 30 αντιπροσώπους αντίστοιχα,
ενώ η Πρωτοβουλία Οικοδόμων πήρε 39 ψήφους και δεν εξέλεξε κανέναν αντιπρόσωπο ούτε σε ΕΚΑ, ούτε στην Ομοσπονδία.
Οικοδομε καλημερα, καλη δυναμη στους αγωνες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρη χαίρεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύναμη πολλή χρειάζεται και πίστη σ' αυτή. Δύσκολες μέρες...
Διαθέτουμε αποθέματα!
Καλή δύναμη και σε σένα!
Αυτοκριτική χρειάζεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτοκριτική!
άκου 2.932 ψήφισαν!
σε 130.000 οικοδόμους...!
:-(
@albatrus:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτοκριτική από ποιούς;
Από αυτούς που δεν πήγαν να ψηφίσουν ή από αυτούς που πήγανε;
Το πρόβλημα της συμμετοχής είναι γενικότερο και δεν αφορά μόνο τους οικοδόμους. Εγώ είμαι στους εμποροϋπάλληλους που με βάση τα ποσοστά εργαζομένων στον κλάδο θα έπρεπε να είμαστε από τα πιο μαζικά σωματεία, και με το ζόρι καρεβαίνουν στις απεργίες 200 άτομα.
Θέλει δουλειά πολλή...
@oikodomos:
καλή συνέχεια στον αγώνα (και ό,τι μπορούμε για τους χαλυβουργούς, βγήκαν μπροστά για όλους μας)
πηγε πολυ καλα το συνδικατο..!!
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγχαρητηρια σε ολους που ψηφισαν και βγηκαν αντιπροσωποι..
χαρηκα που δεν πηρε εδρα το ναρ.
επρεπε να πω εδω οτι επρεπε να ψηφιζαν ολοι..
παμε για καινουργιους αγωνες ολοι μαζι στην ενοτητα η δυναμη μας..
το σωματειο μας εγινε πιο δυνατο τωρα και θα δινει τις μαχες πιο δυνατα στους αγωνες που ερχονται..!!
την καλησπερα μου..
albatrus KΑΛΗΜΕΡΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμμερίζομαι την αγωνία και τον προβληματισμό σου για τη μικρή συμμετοχή των συναδέλφων στις εκλογές του συνδικάτου. Ο αριθμός όμως που αναφέρεις είναι ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΣ. Εξηγούμαι αμέσως:
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία το μητρώο μελών του συνδικάτου οικοδόμων αθήνας περιλαμβάνει περίπου 50,000 μέλη εγγεγραμμένα. Από αυτούς τους εγγεγραμμένους συναδέλφους, είναι ακόμα οικοδόμοι σήμερα περίπου 30 - 35,000. Άλλοι άλλαξαν επάγγςλμα, άλλοι πήραν σύνταξη κλπ. Ένα ακόμα στοιχείο όμως που είναι ενδεικτικό του πόσο συρικνώθηκε ο κλάδος των οικοδόμων, έρχεται από το ΙΚΑ. Το Νοέμβρη του 2010, επαναλαμβάνω, του 2010, οι οικοδόμοι που κόλλησαν έστω κι ένα ένσημο στο ΙΚΑ, ήταν περίπου 30,000!!!! Σκέψου δηλαδή σήμερα, ένα χρόνο μετά, που η ανεργία έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις. Επανέρχομαι όμως στη συμμετοχή. Έχεις δίκιο, συμφωνώ κι εγώ, η ανάγκη του εργάτη σήμερα είναι μεγαλύτερη για ενεργή συμμετοχή στο συνδικάτο του. Δε συμβαίνει όμως. όπως σου γράφει και ο TRASH είναι γενικότερο το φαινόμενο. Ναι χρειάζεται αυτοκριτική και μάχη με τις αδυναμίες μας καθημερινά, δεν ανήκει όμως στο συνδικάτο η μεγάλη ευθύνη της μη συμμετοχής των συναδέλφων. Παρ' όλα αυτά χρειάζεται δουλειά που γράφει κι ο TRASH, ΠΟΛΛΉ ΔΟΥΛΕΙΆ λέω εγώ...
Καλή δύναμη!
TRASH ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για τις αγωνιστικές ευχές και για τη συμμετοχή σου στο διάλογο. Δίπλα στους συναδέλφους χαλυβουργούς τώρα, να μη νιώσουν μόνοι!
Καλή δύναμη!
ΝΥΧΤΟΛΟΥΛΟΥΔΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα μεγάλο θέμα και πρόβλημα η μικρή συμμετοχή σε όλα τα σωματεία. Αγώνας χρειάζεται με τον αντίπαλο και τις δικές μας αδυναμίες ταυτόχρονα. Ευχαριστώ για τις ευχές και την επίσκεψη.
Καλή δύναμη!
το προβλημα με την συμμετοχη ειναι παλιο ο κλαδος ηταν και ειναι χαοτικος η κριση στην οικοδομη λειτουργισε καταλυτικα στην μικρη συμμετοχη και οχι μονο οι λιγες μερες λογο οικονομικων δυσκολιοων του συνδικατου
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν γίνεται να τα ρίχνουμε όλα στην κακιά στιγμή ή στην δύσκολη περίοδο. Στο κάτω κάτω, μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες που διαμορφώνονται για το σύνολο της τάξης, δοκιμάζονται όλες οι γραμμές οι πρακτικές και οι αντιλήψεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να δούμε τι έκανε την προηγούμενη περίοδο η διοίκηση, για να ψάξουμε λίγο τη σχέση των μελών με το συνδικάτο. Γύρω στα 50.000 μέλη έχει και ελάχιστοι από αυτούς έχουν ενεργή συμμετοχή και σχέση με τις διαδικασίες του οργάνου (και πριν την περίοδο της ανεργίας) . Για μάθε φίλε οικοδόμε (αν και πρέπει να ξέρεις, γιατί μου φαίνεσαι ΠΑΜίτης- και καλά κάνεις, δεν υπάρχει ως προς αυτό κάποιο πρόβλημα) πως ακριβώς διεξάγονται οι εκλογές και αν αποτυπώνουν την πραγματικότητα... πόσο ελεύθερα ψηφίζουν όσοι οικοδόμοι τραβιούνται στις κάλπες, αν ξέρουν τι ψηφίζουν, αν είναι συνειδητή η συμμετοχή τους, για ρώτα πως αντιμετωπίζονται οι άλλες δυνάμεις ειδικά την περίοοδο των εκλογών, αν υπάρχει ουσιστικά χώρος για άλλη φωνή...
Για να δούμε τι έκανε η διοίκηση την περίοδο που είχε δουλειά και μάλιστα πολλή.. Άνοιξε κανένα μέτωπο στα έργα; υπογράφηκε σύμβαση αξιοπρεπής; συσπειρώθηκε ο κόσμος γύρω από το συνδικάτο, ώστε σήμερα να μπορεί ο ίδιος κόσμος να ξαναεμπιστευτεί τις διαδικασίες και το συνδικαλιστικό του όργανο; είχε νίκες τότε, για να ελπίζει και τώρα σε κάτι ανάλογο;
Ανώνυμε (2:04 μ.μ.) επισκέπτη, καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον το σχόλιό σου. Θα είχε σημασία να ξέρω αν είσαι συνάδελφος, ή αν είσαι εργαζόμενος και συμμετέχεις σε κάποιο σωματείο, παρέλειψες να το διευκρινίσεις. Δεν πειράζει. Πριν σου εκφράσω την άποψή μου, θεωρώ χρήσιμο να σου διευκρινίσω κάποια πράγματα. Καταρχάς το μπλογκ δεν είναι η επίσημη φωνή του Συνδικάτου Οικοδόμων. Ούτε κι εγώ εκπρόσωπός του. Το μπλογκ εκφράζει τις προσωπικές μου απόψεις, όπως εγώ τις διατυπώνω. Αν σε κάποια θέματα συμπίπτουν με φορείς, όπως του Συνδικάτου στην περίπτωσή μας, δεν σημαίνει πως εκφράζω την επίσημη θέση του. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν έχω άποψη για όσα αναφέρεις στο σχόλιό σου. Αν παρ’ όλα αυτά μας διαβάζει κάποιος από το Συνδικάτο, χρήσιμο θα ήταν να απαντήσει επίσημα.
Το ζήτημα της χαμηλής συμμετοχής των εργαζομένων στους συνδικαλιστικούς τους φορείς, είναι παλιό όσο και τα σωματεία τους. Ποτέ δεν γράφονταν όλοι οι εργάτες στο σωματείο, ποτέ δε συμμετείχαν όλοι στις δραστηριότητες, ποτέ δεν ψήφιζαν όλοι, και φυσικά ποτέ δεν απεργούσαν όλοι. Για να μην πω πως ποτέ δεν κατέβαιναν όλοι στις απεργίες. Απλώς σήμερα η μικρή συμμετοχή έγινε μικρότερη.
Συμμετέχω σε διαδικασίες από δέκα χρονών. Φυσικά τα πρώτα χρόνια συνοδεύοντας συγγενικό μου πρόσωπο, συνδικαλιστή. Τότε που δεν υπήρχε Συνδικάτο Οικοδόμων, αλλά πολλά σωματεία ανά ειδικότητα. Η σχέση μου ήταν με το Σωματείο Κτιστών. Αργότερα, όταν είχα το δικαίωμα, λόγω ηλικίας, οργανώθηκα στο Συνδικάτο Οικοδόμων. Ποτέ δεν ήμουν συνδικαλιστής ή υποψήφιος. Συμμετείχα στις πιο πολλές δραστηριότητες και διαδικασίες, όσο πιο ενεργά μπορούσα. Έχει σημασία η προσωπική μου αναφορά, θα δει παρακάτω. Τα τελευταία χρόνια η συμμετοχή μου είναι πιο «χαλαρή». Ποτέ όμως δεν απομακρύνθηκα από το Συνδικάτο μου, το Συνδικάτο μας, το Συνδικάτο ΟΛΩΝ των οικοδόμων.
Στην πρώτη παράγραφο του σχολίου σου γράφεις κάτι πολύ σωστό, που με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. Γράφεις: «Στο κάτω κάτω, μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες που διαμορφώνονται για το σύνολο της τάξης, δοκιμάζονται όλες οι γραμμές οι πρακτικές και οι αντιλήψεις.» Είναι έτσι ακριβώς. Όλοι μας κρινόμαστε για τις θέσεις αλλά, για μένα, πολύ περισσότερο για τις πράξεις μας. Κόμματα, συνδικάτα, πρόσωπα όλοι. Έτσι λοιπόν κρίνεται και το Συνδικάτο.
Άλλη μια διευκρίνιση που τη θεωρώ σημαντική είναι πως εγώ προσωπικά ποτέ δεν χρεώνω την αδυναμία στην «κακιά στιγμή» ή στη «δύσκολη περίοδο». Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν «κακιές στιγμές» ή «δύσκολες περίοδοι». Κρινόμαστε όμως από τον τρόπο που τις αντιμετωπίζουμε, χωρίς να παραβλέπουμε και τις δυνατότητες που έχουμε και μας το επιτρέπουν.
Σχετικά με τις εκλογές στο Συνδικάτο τώρα.
Γράφεις: «πως ακριβώς διεξάγονται οι εκλογές και αν αποτυπώνουν την πραγματικότητα... πόσο ελεύθερα ψηφίζουν όσοι οικοδόμοι τραβιούνται στις κάλπες, αν ξέρουν τι ψηφίζουν, αν είναι συνειδητή η συμμετοχή τους, για ρώτα πως αντιμετωπίζονται οι άλλες δυνάμεις ειδικά την περίοοδο των εκλογών, αν υπάρχει ουσιστικά χώρος για άλλη φωνή...»
Πολλά ερωτήματα, που έχουν όλα την απάντησή τους.
Καταρχάς δεν καταλαβαίνω γιατί αναρωτιέσαι αν οι εκλογές αποτυπώνουν την πραγματικότητα. Υπονοείς νόθευση του αποτερλέσματος; Να γίνεις σαφής. Και βέβαια αποτυπώνουν την πραγματικότητα, ακριβώς όπως είναι. Τι εννοείς όταν λες με ποιο τρόπο διεξάγονται. Με δικαστικό αντιπρόσωπο και ΕΚΛΕΓΜΕΝΗ εφορευτική επιτροπή, από τους οικοδόμους, διεξάγονται. Γιατί αναρωτιέσαι αν οι οικοδόμοι ξέρουν τι ψηφίζουν, τους θεωρείς έχοντες σκέψη με περιορισμένες δυνατότητες, ηλίθιους;
Γιατί να μην είναι συνειδητή τους επιλογή η συμμετοχή των συναδέλφων μου στις εκλογές, τι εννοείς; Τους κρατάει κάποιος από το χέρι και τους κατευθύνει; Τώρα δεν υπάρχουν και οι αριθμοί προτεραιότητας, τα νούμερα, για το χειμερινό επίδομα, που μοίραζε το Συνδικάτο παλιά, και έλεγαν μερικοί πως αυτό είναι εκβιασμός για να συμμετέχουν οι συνάδελφοι στο Συνδικάτο. Η άποψή μου είναι πως όποιος ψηφίζει στις εκλογές του Συνδικάτου, ειδικά στις πρόσφατες, το κάνει συνειδητά.
(συνεχίζεται...)
(...συνέχεια από το προηγούμενο)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι έρχομαι τώρα στη μόνιμη καραμέλα από τη μεριά της μειοψηφίας στο Συνδικάτο. «Μαμά δεν με παίζει ο Γιωργάκης με τα παιχνίδια του, λέει δεν χωράμε και οι δυο στο ίδιο δωμάτιο»!!! Μη το παίρνεις προσωπικά, δεν απευθύνομαι σε σένα ειδικά. Ήμουν πιτσιρίκος όταν με έπαιρνε ο πατέρας στις συνελεύσεις του Σωματείου Κτιστών και θυμάμαι σαν τώρα τις κλάψες από τη μεριά των συνδικαλιστών του «εσωτερικού» τότε, για το ίδιο «θέμα». Αργότερα όταν συμμετείχε και η ΠΑΣΚΕ, το ίδιο. Δεν της άφηνε χώρο η ΕΣΑΚ-Σ, τότε. Σήμερα, διάφορα μέλη της άλλης παράταξης του Συνδικάτου (Πρωτοβουλία Οικοδόμων), προσάπτουν στο ΠΑΜΕ την ισχνή εως μηδενική εκπροσώπησή της στα όργανα.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ. Το Συνδικάτο χωράει ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ! Η πάλη των ιδεών δεν μπορεί να αποκλειστεί από πουθενά. Συμμετέχεις, εκφράζεσαι, πείθεις, με τη δύναμη των ιδεών σου και τη συνέπεια των πράξεών σου! Εγώ τόσα χρόνια, και αν θέλεις να ξέρεις με φίλους (από παιδιά) συνδικαλιστές οικοδόμους που ανήκουν ΣΗΜΕΡΑ στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν είδα ποτέ τη δύναμη αυτών των ιδεών, δεν είδα ποτέ συνέπεια λόγων και πράξεων, από τη μεριά τους. Δεν τους είδα να πείθουν τους συναδέλφους.
Στις συνελεύσεις του παραρτήματος, οι προτάσεις τους σπάνια υποστηρίζονταν από συναδέλφους εκτός των ίδιων. Τι να κάνουμε φίλε ανώνυμε, στις διαδικασίες οι αποφάσεις παίρνονται κατά πλειοψηφία. Να το αλλάξουμε; Όποιος πιστεύει στη δύναμη των ιδεών του, μάχεται και προσπαθεί να πείσει. Αν δε μπορεί να πείσει, να κοιτάξει εντός του για το τι φταίει, δεν του φταίει το ΠΑΜΕ γι’ αυτό. Αυτές οι απόψεις είναι βγαλμένες από βιώματα και όχι από θεωρίες.
Γι’ αυτό θα ήθελα να ξέρω αν είσαι οικοδόμος, για να μου πεις πότε και που δεν σε άφησαν να εκφραστείς στο Συνδικάτο, πότε δεν σου επέτρεψαν να ψηφίσεις ελεύθερα κλπ. Θέλεις και ένα παράδειγμα από τις πρόσφατες εκλογές; Πήγα να ψηφίσω την πρώτη μέρα μετά από τη δουλειά. Έπρεπε να ξεκινήσει η διαδικασία και καθυστερούσαμε γιατί η Πρωτοβουλία Οικοδόμων δεν είχε φέρει ακόμα τα ψηφοδέλτιά της!!!! Άσε λοιπόν, μη βλέπετε πίσω από τις δικές σας αδυναμίες το ΠΑΜΕ.
(συνεχίζεται...)
(...συνέχεια από το προηγούμενο)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφεις πιο κάτω: «Για να δούμε τι έκανε η διοίκηση την περίοδο που είχε δουλειά και μάλιστα πολλή.. Άνοιξε κανένα μέτωπο στα έργα; υπογράφηκε σύμβαση αξιοπρεπής; συσπειρώθηκε ο κόσμος γύρω από το συνδικάτο, ώστε σήμερα να μπορεί ο ίδιος κόσμος να ξαναεμπιστευτεί τις διαδικασίες και το συνδικαλιστικό του όργανο; είχε νίκες τότε, για να ελπίζει και τώρα σε κάτι ανάλογο;»
Λοιπόν φίλε ανώνυμε, αν είσαι οικοδόμος ξέρεις πολύ καλά αν είχε νίκες και πόσες και που και πότε. Ακόμα κι αν δε συμμετείχες ο ίδιος, μέσα από τον «Παλμό» θα ενημερωνόσουν, αφού στελνόταν ταχυδρομικά και σε συναδέλφους που δε συμμετείχαν, που ούτε καν πλήρωναν τη συνδρομή τους. Και αυτοί ήταν που στα καφενεία πυροβολούσαν το Συνδικάτο, στη συνέλευση όμως δεν ερχόντουσαν να τα πουν. Δεν σε κατατάσσω σ’ αυτούς, αν είσαι συνάδελφος. Από το σχόλιό σου δείχνεις πως είσαι σκεπτόμενο άτομο με ανησυχίες και νοιάζεσαι πραγματικά.
Το συνδικάτο έδωσε πολλές μάχες και κάμποσες τις κέρδισε. Με παρεμβάσεις στα μεγάλα εργοτάξια, με παραστάσεις, με απεργίες. Οι συνάδελφοι συσπειρώθηκαν στο Συνδικάτο, όχι όσο θα έπρεπε, αλλά το εμπιστεύονται. Και ξέρεις γιατί; Γιατί ποτέ το Συνδικάτο δεν πρόδωσε τους συναδέλφους. Οι διοικήσεις του, όλες, έδωσαν σκληρές μάχες, με κόστος προσωπικό του καθενός. Είχαν και έχουν αδυναμίες, άνθρωποι της βιοπάλης είναι όπως και μεις, με ελλείψεις που τις παλεύουν ταυτόχρονα με τη μάχη που δίνουν με τον αντίπαλο. Η μεγαλύτερη συμμετοχή των οικοδόμων θα κάνει αυτές τις αδυναμίες να γίνονται λιγότερες και πιο μικρές. Και για να μη τα ρίχνεις όλα στη διοίκηση του Συνδικάτου, πες μου με την ευκαιρία, σε πιο σωματείο ή άλλο συνδικάτο υπάρχει μεγαλύτερη συμμετοχή των μελών του;
Σχετικά με μένα και το ΠΑΜΕ, «σου φαίνομαι ΠΑΜίτης», γράφεις.
Φίλε ανώνυμε, θεωρώ το ΠΑΜΕ την πιο ταξική, την πιο τίμια, την πιο πρωτοπόρα έκφραση της εργατικής τάξης στην εποχή μας. Που δείχνει ξεκάθαρα ποιος είναι απέναντι στους εργάτες και ευθύνεται για την άθλια κατάσταση σήμερα, αλλά ταυτόχρονα δείχνει και το μόνο κατά την άποψή μου δρόμο, της ανατροπής, σαν μοναδική διέξοδο. Δε θα μπορούσα λοιπόν να μη το υποστηρίζω. Έχεις να μου προτείνεις κάτι καλύτερο;
Καλή δύναμη!