Σελίδες

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Ανταπόκριση από τη Γενική Συνέλευση του Συνδικάτου Οικοδόμων



Αυτό το Κυριακάτικο πρωινό ήταν από μέρες αφιερωμένο στη Γενική Συνέλευση του συνδικάτου. Το ιστολόγιο αποφάσισε για πρώτη φορά να κατεβεί μέχρι την Κάνιγγος με το αυτοκίνητο, για να αποφύγει την ταλαιπωρία των μέσων μαζικής μεταφοράς και έναν σχετικό ποδαρόδρομο. Κυριακή είναι, σκεφτήκαμε, κίνηση δεν θα έχει, οπότε… Πράγματι, κίνηση δεν είχε στους δρόμους, όμως μια δυσάρεστη έκπληξη μας περίμενε μετά το τέλος της συνέλευσης, όταν μπήκαμε το αυτοκίνητο. Κατεβήκαμε στο συνδικάτο από νωρίς. Συναντηθήκαμε με συναδέλφους που είχαμε  ν’ ανταμώσουμε μόλις από την απεργία της Τετάρτης και με κάποιους που για διάφορους λόγους είχαμε να ιδωθούμε πολύ καιρό. Σχηματίστηκαν τα σχετικά πηγαδάκια και άρχισαν οι συζητήσεις με κύριο θέμα, ποιο άλλο, την ανεργία, που αγγίζει ποσοστά μέχρι
και 80% στον κλάδο. Ανταλλάξαμε την προσωπική μας αγωνία για το που μπορεί να φτάσει αυτή η κατάσταση, συμφωνώντας παράλληλα πως ο μόνος τρόπος να αναχαιτιστεί η επίθεση που δεχόμαστε μαζί με ολόκληρη την εργατική τάξη, είναι η γιγάντωση του  αγώνα μας. Το άλλο ζήτημα που σχολιάσαμε ήταν τα ποσοστά συμμετοχής στην προχτεσινή γενική απεργία, ο όγκος της συγκέντρωσης-πορείας του ΠΑΜΕ και οι προοπτικές που ανοίγονται από την αυξημένη συμμετοχή, σε σχέση με προηγούμενες απεργίες.

Η προσέλευση των συναδέλφων μπορεί να χαρακτηριστεί σχετικά ικανοποιητική. Αυτό δεν σημαίνει πως επικρατούσε κάποια ευφορία  στην ατμόσφαιρα λόγω του μεγέθους της συμμετοχής, όμως ας είμαστε ρεαλιστές. Αν συνυπολογίσουμε τις γενικότερες δυσκολίες και την έλλειψη διάθεσης για συμμετοχή στα κοινά, μπορούμε να διατηρήσουμε μια συγκρατημένη αισιοδοξία για το μέλλον. Μια αισιοδοξία που για το ιστολόγιο έγινε  λίγο μεγαλύτερη  όταν ξεδιπλώθηκαν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της συνέλευσης μέσα από τις ομιλίες των συναδέλφων.

Μετά τη διευθέτηση των διαδικαστικών και την εκλογή προεδρείου από το σώμα, ξεκίνησε την ομιλία του ο πρόεδρος του συνδικάτου συνάδελφος Γιάννης Τασιούλας. Ανέλυσε την άσχημη κατάσταση που περνάει ο κλάδος και η εργατική τάξη γενικότερα, σαν αποτέλεσμα των κλυδωνισμών της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος, έκανε έναν απολογισμό των πεπραγμένων της διοίκησης στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την περσινή γενική συνέλευση και έθεσε το πλαίσιο δράσης και οργάνωσης του αγώνα   από τις αμέσως επόμενες κιόλας μέρες (ενόψει της διαδικασίας στη βουλή για την υπερψήφιση του νέου πακέτου βάρβαρων οικονομικών μέτρων).

Κύριο θέμα της ομιλίας του προέδρου ήταν το ζήτημα της ανεργίας. Έγινε ιδιαίτερη αναφορά στους άνεργους συναδέλφους και στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Στην επιτακτική ανάγκη που προβάλει για άμεση καταγραφή και εντοπισμό τους. Στον ουσιαστικό ρόλο των παραρτημάτων σε αυτήν την κατεύθυνση. Στους αποτελεσματικότερους τρόπους που πρέπει να βρεθούν από το συνδικάτο για να τους προσεγγίσει. Εκφράστηκε η ανάγκη για νέες εγγραφές μελών που θα μειώσουν τα προβλήματα λειτουργίας του συνδικάτου, θα αυξήσουν τη συμμετοχή, άρα και την αποτελεσματικότητα του αγώνα.  Ανακοινώθηκαν πρωτοβουλίες για το άμεσο προσεχές διάστημα, όπως μια ημερίδα για τους ανέργους που θα συνδυαστεί και με άλλες δράσεις για το μήνα Νοέμβρη και άλλα.

Η εισήγηση έθεσε επιτακτικά το πολύ σοβαρό, για την λειτουργία του συνδικάτου, οικονομικό ζήτημα. Την αναζήτηση οικονομικών πόρων από τις εγγραφές νέων  και τις εισφορές των ήδη μελών, αλλά και δωρεές από φίλους του συνδικάτου. Η διοίκηση  ζήτησε –και πήρε στη συνέχεια- την εξουσιοδότηση από το σώμα να χειριστεί την οργάνωση του αγώνα σε συνεργασία με τις ταξικές δυνάμεις άλλων κλάδων, με πρώτο βήμα την κήρυξη νέας απεργίας την ημέρα που τα μέτρα της κυβέρνησης θα τεθούν προς ψήφιση από τη βουλή.

Στη συνέχεια της ομιλίας του ο συνάδελφος Τασιούλας άσκησε έντονη κριτική στις δυνάμεις που κρατούν αλυσοδεμένο το εργατικό κίνημα, στους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ, αλλά και σε κάποιες «αριστερές» συνδικαλιστικές παρατάξεις που επιλέγουν να πατούν σε δυο βάρκες, υπηρετώντας τα συμφέροντα των καπιταλιστών και παραπλανώντας τους εργάτες με κούφια λόγια και σπορά ψευδαισθήσεων που οδηγούν στο συμβιβασμό και την απογοήτευση. Απάντησε και στην κριτική από τα αριστερά που δέχεται η διοίκηση, χαρακτηρίζοντάς την «μεγάλα λόγια» χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.

Μια ευχάριστη για το ιστολόγιο έκπληξη έκρυβε προς το τέλος η ομιλία του προέδρου. Ανακοίνωσε πως βρίσκεται λίγο πριν την έκδοση, βιβλίο με την ιστορία του οικοδομικού κινήματος που είναι προγραμματισμένο να  παρουσιαστεί στην αρχή της νέας χρονιάς, στο συνέδριο της Ομοσπονδίας μας. Το αναμένουμε με τρομερό ενδιαφέρον.

Μετά το τέλος της ομιλίας του προέδρου,  πήρε το λόγο ο ταμίας του συνδικάτου συνάδελφος Παναγιώτης Κατής και στη συνέχεια ο πρόεδρος της εξελεγκτικής επιτροπής, που έκαναν τον απολογισμό των οικονομικών πεπραγμένων.

Στις ερωτήσεις που ακολούθησαν την εισήγηση και τον οικονομικό απολογισμό, το ιστολόγιο έθεσε δυο ζητήματα. Πρώτο, αν η διοίκηση είναι ευχαριστημένη με τον τρόπο που προπαγανδίζει τις εκδηλώσεις-δράσεις της. Το ερώτημα έγινε με αφορμή την μη έγκαιρη  προπαγάνδιση της σημερινής γενικής συνέλευσης. Δεύτερο, αν η διοίκηση  σκέφτεται να παρέμβει με κάποιον τρόπο στο ζήτημα των συνεχών ανατιμήσεων των οικοδομικών υλικών. Οι απαντήσεις που έδωσε στη συνέχεια ο συνάδελφος Τασιούλας ήταν κατατοπιστικές.

Στις ομιλίες των συναδέλφων που ακολούθησαν συμμετείχε με μια ολιγόλεπτη τοποθέτησή του και το ιστολόγιο. Τόνισε την μεγάλη βαρύτητα που πρέπει να δοθεί από τη διοίκηση στην συμμετοχή περισσότερων  συναδέλφων και την εγγραφή νέων μελών στο συνδικάτο, γεγονός που θα δώσει νέα ώθηση και θα αμβλύνει τα προβλήματα λειτουργίας του. Χαιρέτησε την έκδοση του βιβλίου που έρχεται να καλύψει ένα κενό στην ιστορία του εργατικού-οικοδομικού κινήματος και έκανε αναφορά στη σπουδαιότητα της ιστοσελίδας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων σαν μια αξιόλογη προσπάθεια καταγραφής μέρους αυτής της ιστορίας. Τέλος, κατέθεσε την πρόταση, μαζί με την διοργάνωση μιας πλατιάς  εκδήλωσης-παρουσίασης του υπό έκδοση βιβλίου, να αποδοθεί τιμητική μνεία στους παλιούς συνδικαλιστές του κλάδου, σαν ένα μεγάλο ευχαριστώ από εμάς τους νεότερους για όσα πρόσφεραν με τους αγώνες και την ανιδιοτελή στάση τους. Αυτοπροσφερθήκαμε να βοηθήσουμε σε μια τέτοια διαδικασία.

Η διοίκηση δεν απέρριψε την πρόταση, ξεκαθάρισε όμως πως για αντικειμενικούς λόγους μια τέτοια εκδήλωση δεν μπορεί να γίνει μέσα σε αυτές τα ημερομηνίες και άφησε να εννοηθεί  πως η πρόταση υπάρχει σαν σκέψη που πρέπει να δουλευτεί καλά και να αποφασιστεί κάτι στο μέλλον.

Από τις υπόλοιπες ομιλίες των συναδέλφων, ξεχωρίσαμε ακόμα δυο. Αίσθηση προκάλεσε η τοποθέτηση του προέδρου της Ομοσπονδίας συνάδελφου Γιάννη Πάσουλα, πάνω στα ζητήματα της νεολαίας και της ενότητας της πάλης του εργατικού κινήματος. Χαρακτήρισε τους νεολαίους συναδέλφους μεγάλο κεφάλαιο για το συνδικάτο και τόνισε την αναγκαιότητα συμμετοχής τους στη δράση του συνδικάτου και την σταδιακή ανάδειξή τους στα όργανα διοίκησης. Με έντονο τρόπο έδωσε απαντήσεις σε όλους αυτούς που προβάλλουν συνταγές «ενότητας» του λαού και των εργαζομένων, σε «πάρκα» ή «πλατείες», αποκάλυψε το ρόλο που παίζει  το λεγόμενο «κίνημα της μούντζας» και κάλεσε όσες δυνάμεις επιθυμούν πραγματικά την ενότητα να συμπορευτούν με τις ταξικές δυνάμεις σε μέτωπο δράσης για την ανατροπή του συστήματος που γεννάει τις κρίσεις.

Αναφέρθηκε στο ιστορικό παρελθόν του οικοδομικού κινήματος με δύο παραδείγματα «συνεργασιών» στη βάση μιας αόριστης και γενικής «ενότητας»,  που ζημίωσαν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και το έκαναν να οπισθοχωρήσει, και τέλος, συγκινημένος και μέσα σε καταιγισμό χειροκροτημάτων, ανακοίνωσε πως η παρουσία του στη σημερινή συνέλευση ήταν η τελευταία. Συνάδελφε Γιάννη Πάσουλα σ’ ευχαριστούμε. Είμαστε σίγουροι πως θα σε συναντήσουμε στο μέλλον σε άλλα μετερίζια του αγώνα.

Η άλλη ομιλία που ξεχωρίσαμε έγινε από ένα μετανάστη συνάδελφο (από τη Συρία), με το όνομα –αν ακούσαμε σωστά- Ναδάλ. Ο συνάδελφος μας διηγήθηκε την προσωπική του ιστορία για το πώς ήρθε στην Ελλάδα δυο φορές. Η πρώτη φορά, ήταν τη δεκαετία του ΄90. Μίλησε για την εποχή που υπήρχε δουλειά, για τις συνθήκες στην οικοδομή και τις άριστες σχέσεις του με τους Έλληνες συναδέλφους, για τις φιλίες που έκανε και την ζεστασιά που τον αντιμετώπιζαν οι Έλληνες γενικότερα. Είπε πως ο μετανάστης που φεύγει κυνηγημένος από τη χώρα του, ρισκάρει τη ζωή του, δεν φοβάται πως κάτι μπορεί να χάσει, αφού δεν έχει τίποτα και πως κανένας φράχτης, και καμιά καταστολή δεν μπορεί να συγκρατήσει έναν απελπισμένο που ψάχνει για τη δική του θέση κάτω από τον ήλιο. 

Αναφέρθηκε και στην δεύτερη περίοδο παραμονής του στην Ελλάδα, από το 2005 μέχρι σήμερα, στο πόσο άλλαξαν τα πράγματα από την πρώτη περίοδο, στην ανεργία, το ρατσισμό, τις δολοφονικές επιθέσεις των χρυσαυγιτών. Στον διαφορετικό τρόπο που τον αντιμετωπίζουν σήμερα πολλοί Έλληνες, επειδή τον θεωρούν υπαίτιο για τα προβλήματά τους. Είπε πως δεν φταίνε οι εργάτες για την κρίση  -είτε έλληνες είναι είτε ξένοι- αλλά το καπιταλιστικό σύστημα που θέλει όλους τους εργάτες, έλληνες και ξένους, υπόδουλούς του, και κατέληξε -μέσα σε παρατεταμένα χειροκροτήματα- πως η μόνη λύση είναι να ξεσηκωθούν όλοι οι εργάτες, έλληνες και ξένοι και να το ανατρέψουν.

Στο κλείσιμο της διαδικασίας η συνέλευση ενέκρινε ομόφωνα ψήφισμα που καταδικάζει το ναζιστικό-φασιστικό μόρφωμα της χρυσής αυγής και την προσπάθεια από μέρους του να παίξει το ρόλο γραφείου ευρέσεως εργασίας κλπ και κηρύσσει τους φασίστες ως ανεπιθύμητους στα συνδικάτα.

Η επίγευση που μας άφησε η σημερινή γενική συνέλευση είναι βαθύς  προβληματισμός και μαζί αισιοδοξία. Προβληματισμός για την δύσκολη κατάσταση που ορθώνεται σαν αδιαπέραστο τείχος μπροστά στις ζωές μας. Για το μέγεθος των  προβλημάτων που αντιμετωπίζει το συνδικάτο μας, που οφείλονται κυρίως στη συμμετοχή λίγων μελών, που επιβαρύνονται με περισσότερη δουλειά. Προβληματισμός για τις αντικειμενικές δυσκολίες στο να προσεγγίσουμε τους συναδέλφους που βρίσκονται εκτός συνδικάτου  και να τους πείσουμε να έρθουν μαζί μας. Προβληματισμός για την ίδια την αντοχή μας.

Η αισιοδοξία μας βασίζεται στο γεγονός πως ο αγώνας μας δεν είναι μάταιος. Είναι δίκαιος και έχει προοπτικές αρκεί να γίνει μαζικός. Ένας πιο μαζικός αγώνας μπορεί να εμπνεύσει και να παρακινήσει και  εκείνους τους συναδέλφους μας που θεωρούν πως δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα, που βυθίζονται στην απογοήτευση και τον μαρασμό. Μπορούμε να το πετύχουμε φτάνει να πολεμάμε τις αδυναμίες μας και να πέσουμε με τα μούτρα στη δουλειά. Ανυποχώρητα σε έναν αγώνα δύσκολο, με προσωπικό και οικογενειακό κόστος, σε έναν αγώνα που απαιτεί θυσίες. Στο κάτω κάτω της γραφής, όπως έλεγε και ο σοφός Γερμανός παππούς,  δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα άλλο πέρα από τις αλυσίδες μας.

Έτσι, προβληματισμένοι μα και αισιόδοξοι, κινήσαμε για τον υπόγειο σταθμό για να πάρουμε το αυτοκίνητο για το δρόμο της επιστροφής. Μάλλον από τύχη γλιτώσαμε το εγκεφαλικό βλέποντας το αναγραφόμενο ποσό στο αυτόματο μηχάνημα, για τέσσερις σχεδόν ώρες στάθμευσης. Με την ουρά στα σκέλια και την υπόσχεση πως δεν θα πάρουμε ξανά ανάλογη «πρωτοβουλία» -καλά τα μέσα μαζικής μεταφοράς, καλός και ο ποδαρόδρομος- πήραμε τελικά το δρόμο της επιστροφής.

8 σχόλια:

  1. "Στις ερωτήσεις που ακολούθησαν την εισήγηση και τον οικονομικό απολογισμό, το ιστολόγιο έθεσε δυο ζητήματα. Πρώτο, αν η διοίκηση είναι ευχαριστημένη με τον τρόπο που προπαγανδίζει τις εκδηλώσεις-δράσεις της. Το ερώτημα έγινε με αφορμή την μη έγκαιρη προπαγάνδιση της σημερινής γενικής συνέλευσης. Δεύτερο, αν η διοίκηση σκέφτεται να παρέμβει με κάποιον τρόπο στο ζήτημα των συνεχών ανατιμήσεων των οικοδομικών υλικών. Οι απαντήσεις που έδωσε στη συνέχεια ο συνάδελφος Τασιούλας ήταν κατατοπιστικές."

    Ποιές ήταν οι απαντήσεις σε αυτά τα 2 ερωτήματα;

    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Γιώργος:
    Καλησπέρα.
    Στο πρώτο, ότι "φυσικά και δεν είναι, υπάρχουν μεγαλύτερες δυνατότητες".
    Στο δεύτερο, ότι "έχει κάνει ανάλογη παρέμβαση η Ομοσπονδία".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στο πρώτο ερώτημα δεν απάντησε, συνάδελφε. Επανέλαβα την ερώτηση στον Τασούλα, λίγο πριν την ομιλία μου και μου απάντησε πως η συνέλευση είχε ανακοινωθεί πολλές μέρες πριν...!!! που; είδες κάτι στον ριζοσπάστη έστω, πριν την Πέμπτη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Ανώνυμος(1 Οκτωβρίου 2012 12:18 π.μ.):
    Καλημέρα.
    Συνάδελφε η ερώτησή μου δεν έγινε κατ' ιδίαν στον Τασιούλα, αλλά μέσα στη συνέλευση. Δεν το πρόσεξες, όμως ο πρόεδρος ξεκίνησε τις απαντήσεις του από τον συνάδελφο που ζήτησε να μεσολαβήσει το συνδικάτο στις εταιρίες να προσλαμβάνουν μακροχρόνια άνεργους οικοδόμους. Η αμέσως επόμενη ήταν η απάντηση στο ερώτημά μου. Δεν κράτησα σημειώσεις, όμως ξεκίνησε την απάντησή του ακριβώς έτσι: "φυσικά και δεν είμαστε ευχαριστημένοι" κλπ.

    Όσο για το δεύτερο, έχεις δίκιο. Προσωπικά δεν είδα κάτι νωρίτερα (και το είπα αυτό και στην ερώτησή μου) πριν από την Πέμπτη στο Ριζοσπάστη. Όμως δεν μπορώ να έχω εικόνα τι έγινε στα παραρτήματα. Δεν θέλω να αδικήσω κανέναν.
    Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Για να καταλάβω, ο Ριζοσπάστης παίζει κάποιο ρόλο επίσημου εκπροσώπου του συνδικάτου; Δηλαδή όποιος δεν είναι αναγνώστης του, από πού ενημερώνεται για τις δράσης του συνδικάτου ;Αν δηλ. ανακοινώθηκε στα παραρτήματα και όχι στον Ριζοσπάστη δεν είναι καλή προώθηση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @maditianos:
    Καλησπέρα.
    Όχι βέβαια, δεν είπε κανείς κάτι τέτοιο. Ο Ριζοσπάστης όμως είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ καθημερινή εφημερίδα που ασχολείται διαρκώς με τα προβλήματα των οικοδόμων και προβάλλει τις δράσεις του Συνδικάτου και της Ομοσπονδίας.

    Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως όποιος δεν είναι αναγνώστης του δεν πρέπει να ενημερώνεται γι’ αυτές. Αν όμως βρεθούν και προωθηθούν κι άλλοι τρόποι προώθησης και ενημέρωσης, επικουρικοί στη δουλειά που γίνεται από τα παραρτήματα, δεν θα ωφεληθεί το Συνδικάτο και οι οικοδόμοι;

    Το να ανακοινωθεί η Γενική Συνέλευση από τα παραρτήματα δεν είναι είδηση, είναι το αυτονόητο. Όμως φτάνει αυτό; Πόσοι συνάδελφοι περνούν τακτικά από το παράρτημα;

    Η θέση του ιστολογίου είναι πως υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης της προπαγάνδας μας και πρέπει να τα παλέψουμε. Την ίδια θέση εξέφρασε και η διοίκηση μέσα από την απάντηση του ερωτήματός μας από τον πρόεδρο στη Συνέλευση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εγώ που δεν είμαι οικοδόμος, το γνώριζα μερικές μέρες πριν, για τον λόγο και μόνο πως κάνω παρέα με κάποια παιδιά που είναι οικοδόμοι. Αρα στα συνδικάτα ήταν γνωστό. Αν κάποιος δεν περνάει από το συνδικάτο του, ούτε για καφέ, δεν του φταίει κάποιος....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλησπέρα συνάδελφε,
    Θα προσπαθήσω σύντομα και περιεκτικά- αν και λίγο καθυστερημένα- να μεταφέρω και εγώ κάποια πράγματα από την γενική συνέλευση.

    Μετά την εισήγηση του προέδρου, ακολούθησαν δύο τοποθετήσεις από μέλη της Πρωτοβουλίας Οικοδόμων. Η δεύτερη ήταν η δική μου. Διάβασα στο σώμα της συνέλευσης την πρότασή μας και την έθεσα σε ψηφοφορία, όχι σε αντιπαράθεση με την εισήγηση της διοίκησης (ως αντιεισήγηση), αλλά ζήτησα να ενσωματωθεί σε αυτήν. Παραθέτω αυτούσια την πρόταση.

    " Απέναντι σε αυτή την κατάσταση δεν υπάρχουν περιθώρια αναμονής. Το εργατικό κίνημα οφείλει να στήσει αναχώματα απόκρουσης της επίθεσης. Ολομέτωπη είναι η επίθεση, ολομέτωπη πρέπει να είναι και η απάντηση. Μην αποδεχτούμε την νέα εργασιακή πραγματικότητα της ήττας και της εξαθλίωσης. Μην παραμυθιαστούμε με «ρεαλιστικές» λύσεις εντός του συστήματος, μην επιλλέξουμε ατομικούς δρόμους- μόνος του ο καθένας δεν μπορεί να κάνει τίποτα, μην έχουμε αυταπάτες. Να προσπεράσουμε την υποταγή και την αδράνεια των αναξιόπιστων συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ) και μιας σειράς ομοσπονδιών, που σέρνονται πίσω από τις εργοδοτικές και κυβερνητικές επιλογές. Να προχωρήσουμε άμεσα στην συγκρότηση ενός μαζικού αμεσοδημοκρατικού εργατικού μετώπου, κατάργησης όλων των αντεργατικών νόμων και μέτρων, απόκρουσης της αντεργατικής επίθεσης, σε ρήξη με τις επιλογές και την ίδια την Ε.Ε. Το συνδικάτο πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία παναθηναϊκού συντονισμού με όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία που βρίσκονται σε αυτή την κατεύθυνση.

    Να προχωρήσουμε σε νέα 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση, σε πολύμορφες δράσεις, στην κατεύθυνση συνολικής εργατικής κλιμάκωσης για να μην περάσει κανένα νέο και παλιό μέτρο. Αν περάσουν τα μέτρα θα μιλάμε πλέον με χειρότερους όρους και η εργατική τάξη θα έχει κάνει βήματα πίσω."

    Στη συνέχεια και για δύο τρία λεπτά επιχειρηματολόγησα πάνω στην πρόταση, τονίζοντας ότι η σημερινή κορύφωση της επίθεσης αποτελεί κομβικό ζήτημα για το εργατικό κίνημα και "κόκκινη γραμμή". Δεν πρέπει να περάσει και ο μόνος τρόπος είναι η κλιμάκωση του αγώνα, η αναζήτηση άλλων μορφών πάλης και εν τέλει η γενική πολιτική απεργία διαρκείας.

    Οι περισσότερες από τις τοποθετήσεις των συναδέλφων, απαντούσαν ή τουλάχιστον προσπαθούσαν να απαντήσουν σε μας. Σε κανένα όμως σημείο και από κανέναν συνάδελφο δεν δώθηκε απάντηση επί της ουσίας.

    Υπήρχε μια μόνιμη και σταθερή προσπάθειά να μας ταυτίσουν με την ΓΣΕΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ... Δεν ξέρω όμως αν υπάρχουν δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ ή φωνές μέσα στη ΓΣΕΕ, που να αμφισβητούν την Ε.Ε. και τις επιλογές της, ή τις λεγόμενες "ρεαλιστικές" λύσεις εντός του συστήματος, όπως με σαφήνεια κάνει η πρότασή μας.


    Συνάδελφος μάλιστα χαρακτήρισε .."light" την κριτική μας στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία! Αν είχε διαβάσει ανακοινώσεις της Πρωτοβουλίας βέβαια, θα ήξερε πόσο "light" είμαστε ή δεν είμαστε με την ΓΣΕΕ. Μπορεί επίσης να βρει και την τοποθέτησή μου στο συνέδριο της ομοσπονδίας, που θέτω ξεκάθαρα ζήτημα διάσπασης από την συνομοσπονδία.
    Αλλους τους ενόχλησε ο όρος αμεσοδημοκρατικό μέτωπο. Σε αυτούς όμως έδωσε απάντηση ο Τασούλας λέγοντας ότι η διαδικασία της συνέλευσης από μόνη της έχει αυτά (τα αμεσοδημοκρατικά) χαρακτηριστικά.

    Το ουσιαστικό όμως για μένα σκέλος της τοποθέτησης, ήταν αυτό της αναφοράς μου στην μορφή του αγώνα και στην πρόταση για πολιτική απεργία (επαναλαμβάνω, με το περιεχόμενο και το πλαίσιο της διοίκησης, αφού ψηφίστηκε ομόφωνα) και σε αυτό δεν υπήρξε καμία απάντηση, περα από μια "επιδερμική" αναφορά στο κλείσιμο, από τον πρόεδρο.

    Για την ιστορία, να αναφέρω πως η πρότασή μας ψηφίστηκε από 6 συναδέλφους ενώ υπήρχε και ένα λευκό (από μέλος του ΠΑΜΕ).

    Τάσος Χριστόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλώς ήρθατε!
Πριν αφήσετε το σχόλιό σας, παρακαλώ να λάβετε υπόψη τα εξής:

Το σχόλιό σας να αφορά το θέμα της ανάρτησης.

Δεν θα δημοσιεύονται διαφημιστικά μηνύματα.

Αποφύγετε τις ύβρεις και τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.

ΟΧΙ στα greeklish - ΝΑΙ στα Ελληνικά.

Όποιος σχολιάζει σαν «ανώνυμος», ας προσθέτει στο τέλος του σχολίου του ένα ψευδώνυμο. Με τον τρόπο αυτό, γίνεται πιο εύκολη η επικοινωνία.

Το ιστολόγιο δέχεται τις διαφωνίες, την ένταση και το πάθος στην υποστήριξη των απόψεών σας. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε, αρκεί να γινόμαστε κατανοητοί ο ένας στον άλλον. Ας βοηθήσουμε όλοι στη διατήρηση ενός επιπέδου στο διάλογο.

Ο διαχειριστής του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει σχόλια που δεν ανταποκρίνονται στις παραπάνω επισημάνσεις, χωρίς καμιά προειδοποίηση.
Ευχαριστώ για το σχόλιό σας.