«…Στους
ληστές και δολοφόνους του εργαζόμενου λαού, σ’ αυτούς που βρωμάν ανηθικότητα,
σ’ αυτούς που χτες ακόμα σεμνύνονταν γιατί είχαν για μάρτυρες υπεράσπισης
διευθυντές μπορντέλλων όπως οι ίδιοι το ομολόγησαν δεν οφείλω καμμιά εξήγηση.
Μια εξήγηση όμως ντόμπρη, σταράτη, οφείλω στις εργαζόμενες μάζες της Ελλάδας.
Καταδικάστηκα
για κλοπή το 1924; Έκανα κλοπή το 1924; Ναι! Και έκανα την κλοπή και
καταδικάστηκα!
Γιατί
έκλεψα; Γεννημένος μέσα στο καθεστώς αυτό της ληστείας, της διαφθοράς, του
πνευματικού σκότους και της διαστρέβλωσης της πνευματικής, έχοντας για σύμβουλο
τον διεφθαρμένο αστικό πολιτισμό, έφτασα στο σημείο να κλέψω. Όχι αυτό μόνο.
Ρωτήστε τον τόπο της καταγωγής μου: Θα μάθετε πως στα μικρά μου χρόνια
χαρτόπαιζα, μεθούσα, πιστόλιζα για το τίποτε και τον τυχόντα μέσα στα καφενεία.
Αυτά ως το 1924, ακόμα και στο 25 σχεδόν, όταν επί τέλους άρχισα με τη βοήθεια
κομμουνιστών εργατών και διανοουμένων να βλέπω όχι θολά, μα με κάποια
καθαρότητα. Έφτασε λίγος καιρός ν’ απαλλαγώ απ’ την επίδραση του διεφθαρμένου
αστικού πολιτισμού. Ήμουνα πια στους κόλπους του Κομμουνιστικού κόμματος.
Αν
στη ζωή μου υπάρχει ένα σημείο που με συγκίνηση και με υπερηφάνεια αφάνταστη
από καιρού σε καιρό γυρίζω και βλέπω, είναι ακριβώς η εποχή που μπήκα στο
Κομμουνιστικό Κόμμα. Διαπαιδαγωγήθηκα ταξικά, έμαθα το συμφέρο μου, πέταξα τον
κεφαλαιοκρατικό πολιτισμό στα μούτρα της λωποδύτριας και δολοφόνας μπουρζουαζίας
και ρίχτηκα με πίστη, με θέληση, με ηρωισμό στον αγώνα για τις εργαζόμενες μάζες.
Έκτοτε δεν έχω στο ενεργητικό μου παρά φυλακίσεις για πάλη επαναστατική. Μιλάν
τα γεγονότα, μιλάει αυτή η αλήθεια. Ούτε ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ. Είναι αυτό σε βάρος μου;
Είναι αυτό στοιχείο ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα;
ΤΙΜΗ
ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ότι γλύττωσα
απ' την διαφθορά της συνείδησης, στην οποία με οδηγούσε το ληστρικό αστικό
καθεστώς και κόσμησα τον Κλάρα που φερόντανε τροχάδην στον γκρεμό με ΑΓΝΑ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ στοιχεία και μόνο με τέτοια…».
ΘΑΝΑΣΗΣ
ΚΛΑΡΑΣ - Ριζοσπάστης, Τετάρτη 9 Σεπτέμβρη 1931
(Ο
Θανάσης Κλάρας -μετέπειτα Άρης Βελουχιώτης- συντάχτης του Ριζοσπάστη, απαντάει στις
«κατηγορίες» της αντίδρασης που χρησιμοποιεί το «ατίθασο» του νεανικού του
χαρακτήρα, προσπαθώντας να χτυπήσει το ΚΚΕ και τον ίδιο).
Σαν
σήμερα, στις 27 Αυγούστου του 1905, γεννήθηκε στη Λαμία ο καπετάνιος των καπετάνιων
του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας).
Η φωτογραφία από το βιβλίο του Γιάννη Γ. Χατζηπαναγιώτου (καπετάν Θωμά) "Η πολιτική διαθήκη του Άρη Βελουχιώτη", εκδόσεις Δωρικός, Αθήνα 1982.
O Άρης μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Επαναστάτης, ο Μαχητής, ο Ασυμβίβαστος!
Συνειδητός Κομμουνιστής (κάτι που αποκρύπτουν επιμελώς οι δήθεν υπερασπιστές του), Ανιδιοτελής Αγωνιστής με βαθιά πίστη στην υπόθεση της Απελευθέρωσης του Λαού από τα δεσμά της Σκλαβιάς, της Εξάρτησης και της Εκμετάλλευσης.
Έμεινε Απόλυτα Συνεπής στις Ιδέες και τα Ιδανικά του Λαϊκού Αγώνα και γι' αυτό και δεν δίστασε να Αυτοθυσιαστεί όταν διαπίστωσε ότι η πλειοψηφία της Ηγεσίας συμβιβάστηκε...
Στα Ευρυτανικά βουνά που τόσο αγάπησε, ακόμα ηχούν τα πέταλα του αλόγου του, είναι Δίπλα μας Αθάνατο Σύμβολο Επαναστατικής και ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗΣ Πάλης μέχρι την τελική Νίκη...
Ανθρωποι σαν τον Αρη τιμούνται σε άλλες χώρες επίσημα. Στην Ελλάδα δυστυχώς όχι. Ο ραγιαδισμός είναι ποτισμένος βαθιά στο πετσί του Ελληνα και θέλει χρόνο να αποβληθεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τίποτα όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στη χώρα μας αναπτύχθηκε και ανδρώθηκε το μεγαλύτερο αντάρτικο της Ευρώπης που αντιτάχθηκε στη ναζιστική λαίλαπα. Και δυστυχώς αυτό δεν προβάλλεται διόλου. Οπως αποκρύπτεται πλήρως η συνεισφορά του Αρη σε αυτόν τον αγώνα.
Ο ΕΞ ΑΓΡΑΦΩΝ.