Με κίνηση ματ απάντησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην απαγόρευση του Ηλία Ανδριόπουλου να χρησιμοποιούν το τραγούδι του «Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες 3 του Σεπτέμβρη να περνάς».
Απαγόρευσε τους μπαξέδες!
Σύμφωνα με το πολυνομοσχέδιο που κατέθεσε πρόσφατα ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Παντελής Οικονόμου, επεκτείνεται η επιβολή ΦΠΑ σε όλες τις παροχές νερού και αποχέτευσης από τους δήμους, καθώς και στο αγροτικό νερό.
Η κυβέρνηση, συνεχίζοντας την καταστροφική και ισοπεδωτική πολιτική της, αποφάσισε να φορολογήσει και τα... αγγουράκια. Το ήδη ακριβό νερό των δήμων γίνεται πανάκριβο.
Πολλοί από τους πέριξ της πλατείας Κολωνακίου θαμώνες θα σπεύσουν να υποστηρίξουν πως πρόκειται για μια δίκαιη απόφαση. Ο συνταξιούχος αγρότης των 400 ευρώ, ο παππούς και η γιαγιά, που οι συντάξεις τους δεν φτάνουν ούτε για τα φάρμακά τους, θα πρέπει να συνεισφέρουν και αυτοί στην αναμόρφωση της χώρας!
Στα χωριά, μπουχτισμένοι από την περιθωριοποίηση και το συνεχή εμπαιγμό, δηλώνουν πως θα καταργήσουν τους κήπους, καθώς πια η καλλιέργεια της τομάτας, ακόμα και για οικιακή κατανάλωση, παύει να είναι συμφέρουσα. Στο μανάβη θα κοστίζει φτηνότερα.
Το πολυνομοσχέδιο δεν πλήττει όμως μόνο τους μπαξέδες. Η επιβολή ΦΠΑ στο αγροτικό νερό χτυπάει κατ'ευθείαν στην καρδιά της καλλιέργειας. Τώρα που η άρδευση πολλών αγροτικών εκτάσεων γίνεται από δημοτικά και κοινοτικά δίκτυα, η νέα επιβάρυνση αφορά μεγάλο μέρος της παραγωγής.
Το ήδη υψηλό κόστος καλλιέργειας θα εκτοξευτεί στα ουράνια, τα ελληνικά προϊόντα θα γίνουν ακόμη ακριβότερα και άρα λιγότερο ανταγωνιστικά και ο στραγγαλισμός και η συρρίκνωση της πολύπαθης ελληνικής γεωργίας θα συνεχιστούν. Κι αν πέρσι οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων έφτασαν τα 6 δισ. ευρώ και οι εξαγωγές μόλις τα 3 δισ., τα επόμενα χρόνια το αρνητικό αυτό ισοζύγιο αναμένεται να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο.
Οι πολιτικές του ΠΑΣΟΚ -και της Ν.Δ., για να μην ξεχνιόμαστε- τώρα δικαιώνονται. Η Ελλάδα, που λίγες δεκαετίες πριν «πνιγόταν» από την παραγωγή των αγροτών, γίνεται επιτέλους Ευρωπαία. Θα τρώει πια μόνο αγγουράκια Βρυξελλών.
Δεν είναι βέβαια απορίας άξιον γιατί ορισμένοι εκ των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος, που προέρχονται από αγροτικές περιοχές και ξέρουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει η νέα επιβάρυνση, όπως για παράδειγμα ο κατά τα άλλα λαλίστατος γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Βασίλης Εξαρχος, ποιούν την νήσσαν.
Οπως δεν είναι απορίας άξιο γιατί η κυβέρνηση Παπανδρέου ακολουθεί αυτή την καταστρεπτική και σίγουρα αντιαναπτυξιακή πολιτική στη γεωργία. Την ίδια στρατηγική έχει επιλέξει και εφαρμόζει σε όλους τους τομείς.
Σε μια χώρα που αιμορραγεί, σε μια χώρα που περισσότερα από 350.000 υπερχρεωμένα νοικοκυριά έχουν προχωρήσει σε αιτήσεις διακανονισμού για ρύθμιση στεγαστικών δανείων και καρτών, σε μια χώρα που οι άνεργοι πολύ σύντομα θα φτάσουν το 1 εκατομμύριο, αυτοί δίνουν τη χαριστική βολή.
Βλέπουν, για παράδειγμα, ότι οι εισπράξεις από το φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων είναι μειωμένες σε σχέση με πέρσι σχεδόν κατά 19%, μείωση που αποδίδεται κατά κύριο λόγο στην αύξηση της ανεργίας- και αυτοί απαντούν με νέες απολύσεις και νέες μειώσεις μισθών.
Βλέπουν ότι η μαύρη τρύπα του προϋπολογισμού μεγαλώνει, μπορεί να έχει φτάσει ήδη τα 5 δισ. ευρώ, μια μαύρη τρύπα που οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών προς τα Ταμεία και στην αύξηση των επιδομάτων ανεργίας, που στο τέλος του έτους αναμένεται να έχουν ξεπεράσει τα 700 εκατ. ευρώ- και αυτοί δίνουν «κίνητρα» για νέες απολύσεις.
Βλέπουν ότι τα έσοδα από τους φόρους κατανάλωσης, παρά τις συνεχείς αυξήσεις των φόρων, είναι μειωμένα κατά 22%, βλέπουν την αγορά να ψυχορραγεί και η μείωση του τζίρου να φτάνει σε περίοδο εκπτώσεων σε πολλές περιπτώσεις στο 30% και 35%- και αυτοί εισάγουν νέους φόρους και σχεδιάζουν νέες εισφορές.
Εκτόξευσαν τις τιμές των καυσίμων και οι εισπράξεις από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, αντί να αυξηθούν, μειώθηκαν περισσότερο από 18%, σύμφωνα με τα στοιχεία για το πρώτο εξάμηνο του 2011. Και η εξήγηση, απλή. Οι Ελληνες σταμάτησαν να χρησιμοποιούν το αυτοκίνητο.
Δεν τους έγινε μάθημα όταν στην προηγούμενη αύξηση των τελών κυκλοφορίας των Ι.Χ. δεκάδες χιλιάδες κατέθεσαν τις πινακίδες και αντί τα έσοδα του κράτους να αυξηθούν, μειώθηκαν, και προχωρούν ξανά σε νέες αυξήσεις, αδιαφορώντας που, και πάλι, χιλιάδες Ελληνες είναι με τις πινακίδες στο χέρι.
Τα αδιάψευστα στοιχεία της καταστρεπτικής για τη χώρα πολιτικής τους, πολλά. Το ερώτημα όμως παραμένει. Γιατί άραγε επιμένουν σε πολιτικές που ούτε τα ταμεία της χώρας γεμίζουν και πιο βαθιά στην ύφεση μας σπρώχνουν; Γιατί επιμένουν να μας οδηγούν στον γκρεμό;
Νομίζω πως η απάντηση, τελικά, είναι προφανής. Υψιστη προτεραιότητα της κυβέρνησης αυτής είναι να μας κάνει να συνηθίσουμε στη φτώχεια. Το σημαντικότερο γι' αυτούς είναι να συνηθίσει ο λαός την «αργεντινοποίηση». Ετσι, νομίζουν, πως και το ξεπούλημα της χώρας θα είναι ευκολότερο και τα Μνημόνια θα περνάνε ευκολότερα. Ασκήσεις φτώχειας είναι λοιπόν και τίποτα άλλο.
Πηγή: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, Ελευθεροτυπία, σήμερα
Οι υπογραμμίσεις δικές μου...
Να σου πω και γω την δική μου άποψη που για να πω και την αλήθεια, δεν είναι δική μου παρθενογένεση αυτές οι απόψεις,αλλά είναι οι επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις της πολιτικής οικονομίας που έχουν επεξεργαστεί και αναλύσει οι Μαρξ και Ενγκελς με απλά λόγια, όπως και εγώ τα έχω κατανοήσει μετά από πολύ ομολογώ μελέτη και κόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κέρδος για τον καπιταλιστή προκύπτει μόνον από την υπεραξία του εργαζόμενου.
Το κέρδος δεν παράγεται από την πώληση, αλλά προκύπτει την ώρα που παράγεται το εμπόρευμα.Από την απλήρωτη εργασία του εργαζόμενου.
Αυτή είναι η υπεραξία που λέμε.Όταν παράγεις και πληρώνεσαι,δεν πληρώνεσαι για όλο τον χρόνο εργασίας σου,αλλά για μέρος αυτής,το υπόλοιπο θα πάει στην τσέπη του εργοδότη.
Να για να γίνει πιο κατανοητό δες.
Αν δεν του "έφτιαχνες" το "εμπόρευμα" εσύ τι θα πούλαγε αυτός;
Μην σκεφτείς ότι θα έβρισκε κάποιον άλλον, γιατί εσύ είσαι το σύνολο των εργαζομένων.
Ας σκεφτούμε δηλαδή ότι δεν δουλεύαμε,ότι δεν υπήρχε παραγωγική διαδικασία,τι θα είχαμε;
Μόνον τοπίο θα είχαμε,γιατί το δέντρο ποτέ δεν θα γινόταν τραπεζάκι από μόνο του.
Αρα μόνο από την εργασία παράγεται το κέρδος και όλα τα "παράγωγα" του.
Ο εργοδότης μας κερδίζει με δύο τρόπους.Ό ένας είναι να μας μειώνει το μεροκάματο και ο άλλος να μας αυξάνει την παραγωγικότητα.
Να δούμε όμως τι συμβαίνει σε μια μακρόχρονη διαδικασία.
Όσο μας μειώνει το εισόδημα και όσο αυξάνεται η παραγωγικότητα μας,τόσο πιο πολλά προϊόντα πέφτουν στην αγορά.
Όμως καταναλωτές είμαστε εμείς οι εργαζόμενοι, που όπως είπαμε η ανάγκη* του για μεγαλύτερο κέρδος,μας καθιστούν σιγά σιγά μη καταναλωτές.
Τα εμπορεύματα συσσωρεύονται και τότε δεν μας χρειάζεται,δεν χρειάζεται εργατικά χέρια.Να προσθέσουμε στην μέση και τα μηχανήματα,την τεχνολογική ανάπτυξη που αυξάνει την παραγωγή και αυτή με την σειρά της.
Έτσι λοιπόν έχουμε αυτό που έλεγε ο πατέρας μου θα το έχεις ακούσει και συ.
"Έλλειψη χρημάτων στάση εμπορίου".
*Να μην παραλείψω ότι ο εργοδότης μας είναι υποχρεωμένος να μας μειώσει το εισόδημα,είναι υποχρεωμένος να αυξήσει την παραγωγή του,δεν μπορεί να κάνει αλλιώς,γιατί θα έρθει ο ανταγωνιστής του και να, θα τον εξαφανίσει μέσα στον ανταγωνισμό.
Έτσι το αφεντικό,μείωσε τον μισθό,έβγαλε με την παραγωγικότητά περισσότερα εμπορεύματα,αλλά ποιος θα τα αγοράσει αφού όλοι οι εργοδότες κάνουν το ίδιο,μειώνουν στην ουσία την αγοραστική μας δύναμη,αλλιώς δεν θα ήταν καπιταλιστές .
Με λίγα λόγια και από τα παραπάνω,προκύπτει ότι ο καπιταλιστής,το κεφάλαιο,δεν μπορεί να κάνει αλλιώς,γιατί ας πούμε ότι συνηθίζουμε στην Αργεντινοποίηση,θα έχουμε χαμηλούς μισθούς και συνθήκες γαλέρας.Ε,και; Το παραγόμενο προϊόν ποιος θα το απορροφά;Ποιος θα το καταναλώνει;
Και μετά για πρόσεξε τι λέει ο φίλος μας "Ύψιστη προτεραιότητα της κυβέρνησης αυτής"
Δηλαδή μιας άλλης κυβέρνησης;
Θα μπορούσε να είναι άλλες οι προτεραιότητες, να είναι άλλες και προς όφελός μας μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα;
Το ζήτημα λοιπόν είναι 'οτι ο καπιταλισμός έχει φτάσει στα όριά του,δεν μπορεί να υπάρχει με τις ίδιες προϋποθέσεις που λειτουργούσε πριν.
Είναι υποχρεωμένοι να εξοντώσουν μέρος της εργατικής τάξης,πράγμα που έκαναν άλλωστε και το 29-33 και οδήγησαν την ανθρωπότητα στον Β παγκόσμιο πόλεμο.
Σήμερα οι συνθήκες της κρίσης είναι πολύ χειρότερες γι΄αυτούς και, για μας ένας μόνο τρόπος υπάρχει αν θέλουμε να μην θρηνούμε όσοι απομείνουμε πάνω σε ερείπια και πτώματα.
Να τους ανατρέψουμε.
Καλό μήνα που λέει ο λόγος
Έτσι! Ο γερο Μάρξ μια χαρά τα είχε αναλύσει. Ο πυρήνας της σκέψης του παραμένει διαχρονικός και επιβεβαιώνεται πάντα από την πραγματικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπερα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@@@@@@@@@@
"ο κατά τα άλλα λαλίστατος γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Βασίλης Εξαρχος, ποιούν την νήσσαν."
ΧΑΧΑΧΑ!!!!!!!!!!!
Καλα, ολοι οι υπολοιποι απο ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΗ ΓΕΝΙΑ!!!!!!!!!!
Αγαπητή blackbedlam έχετε την καλησπέρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοδεχούμενες όλες οι απόψεις σ’ αυτό το χώρο, πόσο μάλλον όταν έχουν δομή και είναι τεκμηριωμένες. Η πολύ καλή ανάλυσή σας – που εξηγεί και το γιατί προέκυψε η «κρίση» - με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς!
Πόσος χρόνος όμως θα περάσει και πόσα ακόμα πρέπει να συμβούν για να καταλάβει ο κάθε εργαζόμενος πως ο ίδιος είναι «το σύνολο των εργαζομένων» και πως αν αυτός σηκώσει ποτέ το κεφάλι, θα τινάξει από πάνω του τον καταπιεστή και το «σύστημά» του; Ρητορικό το ερώτημα...
Και βέβαια δεν είναι θέμα «προτεραιοτήτων» από «αυτή» ή την «άλλη» κυβέρνηση. Όλες οι κυβερνήσεις μας, «οι πρώην κι οι επόμενες» - για να θυμηθούμε το Μούτση – συναγωνίζονταν πάντα ποια θα εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Με φτιασιδώματα και μερεμέτια «γλύκαιναν» λίγο την κατάσταση για να εξαπατήσουν πιο εύκολα τον εργαζόμενο λαό. Και τώρα που όπως πολύ σωστά επισημαίνετε «ο καπιταλισμός έχει φτάσει στα όριά του» δεν έχει τα περιθώρια ούτε γι αυτά τα μερεμέτια. Η μόνη λύση λοιπόν, είναι η ανατροπή του!
Όσο όμως η αντίδραση του λαού παραμένει εγκλωβισμένη στα στενά όρια μιας ακίνδυνης αγανάκτησης, ξεθυμαίνοντας με γενικούς αφορισμούς για τα κόμματα και τους πολιτικούς, που «έλα μωρέ όλοι ίδιοι είναι» και όσο η αγανάκτηση «εκφράζεται» μόνο μέσα από «ουουυυυυ» και μούτζες, αυτή η ανατροπή δεν φαίνεται – για την ώρα - να ξεπροβάλλει στον ορίζοντα…
Καλή δύναμη!
Φίλοι Ευρυτάνα και Τασούλα έχετε την καλησπέρα μου.
Όπως πάντα στις επάλξεις! Καλή δύναμη και σε σας!
Ασκήσεις, ασκήσεις...αλλά άμα "παρακουραστούμε" από τις ασκήσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί ανεχόμαστε τόσα; Κάτι θα γίνει δεν μπορεί...
Την καλησπέρα μου στο αγαπημένο Αγρίνιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι θα γίνει, αυτό είναι σίγουρο.
Δεν βιαζόμαστε, αρκεί να γίνει σωστά...
Καλή δύναμη!